Eerste hulp bij temperamentvolle dreumes 😅

Enigste wat hier nu werkte met die driftbuien is volledig negeren als ze ermee bezig zijn, en als ze klaar zijn, gewoon weer verder met de orde van de dag. Verder met ontbijt, aankleden waar je ook mee bezig was of van plan was om te gaan doen. Heeft hier 3 dagen geduurd en toen had ie snel door dat een driftbui geen zin had. En nu zeurt ie alleen maar en gaat alles een stuk makkelijker. Dingen te veel uitleggen en over gevoel hebben snappen ze nu nog niet. Je kan het wel benoemen, maar doordringen doet het nog niet.

Hmm misschien toch proberen langer te negeren en dan te zorgen dat de omgeving veilig is als dat kan. We proberen het te negeren maar op een gegeven moment is ze dan echt zo overstuur dat we dan toch reageren. Laatst had ze haar hoofd kapot geslagen tegen de muur toen ik het probeerde te negeren. Daardoor vind ik het lastig. Ik weet dat ze uitleggen en gevoel valideren etc nog niet snapt maar wil het wel vast inzetten en op die manier oefenen om hiermee om te gaan ook voor later.

Het 'nergeren' kan je ook doen door eerst op een veilige plek neer te zetten. Hier bijvoorbeeld met het ontbijt 1x zat ie in ze hoge stoel en was het drama omdat ie de honden niet mocht voeren... Dan doe ik de riempjes om en laat hem ff ze driftbui hebben terwijl ik zelf rustig me broodje opeet(met oordopjes in). In ze hoofd stoel met riempjes om kan die nergens heen dus is het veilig. Krijgt ie een bui omdat ik de zoveelste keer nee zeg dat ie niet in de vuilnisbak mag komen, dan til ik hem op en zet hem in de box. Is ook veilig. Zijn we boven en hij word boos omdat hij de was niet van het rek af mag trekken ofzo, dan zet ik hem veilig in ze ledikant, en laat hem ff gaan terwijl ik verder de was ga ophangen. Dit is dus echt met de driftbuien van op de grond laten vallen en gevaar voor zichzelf zijn... Geeft ie gewoon commentaar omdat iets niet mag, lijd ik hem gewoon af met een ander speelgoed of iets wat wel mag dan.

Geen ervaring vanuit mezelf, maar wel vanuit mijn werkveld. Ken veel mensen die baat hebben bij het boek van Eva Bronsveld. Ze heeft ook een website. Ik denk dat het in elk geval heel goed is, dat je in verbinding blijft. Dat is ook echt wel iets wat ze nodig heeft, ook al is het ook heel lastig. Ze heeft het moeilijk en heeft je toch ook nodig.

Heel herkenbaar! Ik ben een paar weken geleden op onderzoek uitgegaan voor strategieën en tips van anderen. Hier een lijstje met tips die hier hielpen bij mijn dochter van 15 maanden: - kwa eten en drinken heb ik haar geleerd dingen aan te geven: drinken = de fles brengen of drinken in gebarentaal als de fles niet voor het grijpen ligt. Voor eten is dit hetzelfde (wij hebben het brood op haar grijphoogte liggen) - als ze ergens mee wilt helpen (als dit mogelijk is) hebben we een “rollenspel” bvb: ik ben aan het koken dat zet ik haar (op veilige afstand) in de kinderstoel met haar houten mesje en houten snij groente of ik geef haar af er toe een stukje groente - driftbuien: ik probeer haar eerst te vragen wat ze wilt (dit geeft zij in het algemeen goed aan) als het om iets onnodige gaat vraag ik het niet te doen of terug te leggen, wordt ze hier boos om biedt ik een knuffel aan of een hand. Loopt het uit de hand (driftbui) negeer ik haar tot ze rustig is en vraag haar opnieuw om een knuffel (en ja ook midden in de winkel, kan me weinig interesseren wat andere mensen van mij denken🤣) -Kwa huishouden hebben wij mini schoonmaak spul: een kleine dwijl (zonder schoonmaak producten eraan), een mini stofzuigen van dyson voor kerst (deze doet het trouwens en is maar €30 op bol.com voor ouders die handig vinden) en een mini stoffer en blik -slaan en schoppen: zodra ze dit doet zijn wij heel duidelijk: “nee maisy je mag … wel een kusje of knuffel geven” doet ze het toch opnieuw en pak ik haar hand en laat ik haar diegene of mijzelf aaien. Daarna is het ook gelijk klaar:) Sorry voor het lange bericht, ik weet nog dat ik door de bomen het bos niet meer zag en hoe dankbaar ik voor deze adviezen was😊

Hier ongeveer hetzelfde. Veel frustratie en boosheid als dingen niet lukken en alles zelf willen. Wij hebben haar het woordje helpen geleerd en laten haar veel aanklooien met dingen en als ze hulp wilt maar dit boos of huilerig doet zeg ik telkens tegen haar dat als ze wilt dat we haar helpen dat ze dat moet vragen. Ze vraagt nu steeds vaker zelf om hulp door te zeggen; helpen. Als ze boos is en zichzelf (of ons) slaat, bijt of hoofdbonkt probeer ik in eerste instantie niet te reageren. Als ze door blijft gaan pak ik wel haar handjes en zeg dat ze zichzelf geen pijn moet doen. Dit resulteert vaak in zich op de grond gooien en daar verder huilen. Maar dat vind ik beter dan zichzelf pijn doen. Ik probeer onze dochter veel autonomie te geven. Ze heeft een vloerbed ze kan s ochtends zelf uit bed en s avonds geeft ze zelf aan wanneer ze naar bed wil. Ik vraag haar af en toe of ze al naar bed wilt en het moment dat ze moe is loopt ze zelf naar haar slaapkamer en klimt op haar bed. Met kleding aantrekken benoem ik alles. Wat we doen maar Ook haar lichaamsdelen. Als ze haar handjes door haar trui doet help ik ze in de mouw en zeg dan waar is je handje nou? Dan doet ze zelf haar handen door de mouw. Zo ook met haar broek. Verder zingen we dan liedjes, dit doen we sowieso heel veel. Hoezo is eten een strijd? Het is pittig maar ik zie wel dat hoe meer ik haar zelf laat doen en ontdekken hoe makkelijker ze is. En dingen die gewoon moeten, zoals in de kinderwagen of de autostoel. Dat is even pech. Gewoon blijven benoemen waar we heen gaan en waarom het moet en dan is het even brullen maar dat is niet anders. Vaak helpt afleiden met liedjes, benoemen van dingen die we om ons heen zien of het geven van een random voorwerp wel.

Ja dat eerst op een veilige plek zetten of de plek veiliger maken ga ik zeker nog meer toepassen!!

Super fijne tip! Boek besteld! En inderdaad verbinding vind ik het belangrijkste en ik merk ook dat ze dat echt nodig heeft. Tot nu toe lukt het me aardig om in verbinding te blijven en rustig te blijven.

Janet Lansbury heeft ook podcasts op Spotify over hoe bijv om te gaan met big emotions. Zij is ook erg vanuit verbinding, misschien is dat wat voor je. :)

Super tips. Veel hiervan pas ik ook al toe inderdaad! En merk dat dat ook helpt. (vooral “helpen” koken en helpen klaarmaken en aankleden etc). En dat huishouden vind ik wel echt een goede! Ik ga direct een aantal mini schoonmaakdingen halen. Hoe mee ze zelf kan doen hoe beter het gaat haha. Wij hebben ook een kinderwasbak en realistisch wc potje gehaald. Dat werkt hier ook geweldig. Misschien heb je daar zelf nog iets aan: - https://www.amazon.nl/Rotho-Babydesign-Kiddy-zachte-aantal/dp/B0BNQGXSG3/ref=asc_df_B0BNQGXSG3/?tag=nlshogostdsp-21&linkCode=df0&hvadid=709964947370&hvpos=&hvnetw=g&hvrand=448804918224377705&hvpone=&hvptwo=&hvqmt=&hvdev=m&hvdvcmdl=&hvlocint=&hvlocphy=9065300&hvtargid=pla-1937096379261&psc=1&mcid=b9a4572dc3be326590c931b1c2c94783&gad_source=1 - https://www.bol.com/nl/nl/p/nuby-dr-talbot-s-my-real-potty-kinderpotje-met-doorspoelgeluid-toilettrainer-voor-kinderen-met-echt-geluid-en-inclusief-batterijen-toilet-wit-18-maanden/9300000183364258/?Referrer=ADVNLGOO002031-S--9300000183364258&gad_source=1&gbraid=0AAAAAD5OnmP9NDSFZfibM4dpTcI7Q1OlL&gclid=EAIaIQobChMIiaOvyua_iQMVB1aRBR0JTQJQEAQYASABEgLwV_D_BwE

Thanks voor de tips. Autonomie is hier inderdaad ook vaak de sleutel. Zit ook wel eens te denken aan een vloerbed. Misschien eens verder in verdiepen. Eten is een strijd omdat ze of niet wil eten (maakt niet uit wat ik maak, hoe ik het aanbied etc), of alles door de ruimte gooit om reactie uit te lokken (reageren of niet reageren is allebei een reactie die haar voedt) , of alleen ons wil voeren, of alleen van ons bord wil eten. Er is eigenlijk elke keer wel iets anders en het heeft niks met niet lusten te maken. Voor m’n gevoel is het dat ze probeert controle te krijgen en die controle niet voelt en daardoor het eten niet lukt omdat ze overspoelt raakt. Het is ook vooral savonds. Heb werkelijk voor m’n gevoel al van alles uitgeprobeerd. Tips, methodes. Belangrijkste is om er geen strijd van te maken en stukje eigen regie geven. Dwingen ben ik op tegen. Maar met eten lijkt geen elke tip te werken. Misschien even een fase…

Hier werkt het met eten soms als we haar het gevoel geven dat ze zelf mag kiezen. Eerst zelf bordje en bestek uitkiezen, dan 'samen' opscheppen. 'Welke wil je eerst?' en dan wat ze aanwijst ook echt eerst geven. 'Wil je deze ook?' Dan gaat het hier vaak makkelijker. En we hebben haar geleerd alles wat ze niet wil in bakje naast haar bord te doen. Sindsdien gaat het hier vaak wel goed. Verder als ze een paar dagen moeilijker eet, bied ik door de dag heen wat meer groente/vlees aan, zodat ze al wat binnen heeft gekregen voor het eten. En proeven tijdens het koken werkt hier ook heel goed! Recht uit de pan, goed blazen en dan geven. Zo heeft ze soms al een complete maaltijd op voor we aan tafel zitten🤣

Hier ook een periode gehad dat ze heel slecht at, dacht ook dat ze toen minder groeide. Daarna is ze echt weer gaan bunkeren. Hier eet ze zelf en bemoei ik me nergens mee. Smeert graag eten in haar haren of inderdaad ermee gooien maar hoe meer ik daar op reageer hoe erger het wordt. Kan het niet zijn dat ze misschien te laat eet en dat ze al heel moe is? Aangezien je zegt dat het alleen ‘s avonds is. Wat hier ook werkt is dat z Daan tafel zit met eten maar als ze aangeeft van tafel te willen mag dat. Dan eten wij gewoon rustig verder. Keuvelt zij een beetje rond en leg ik hapklare stukjes zoals cherrytomaatjes of stukjes vlees/pasta aan de rand van haar tafelblad of ze komt zelf vragen om een hapje. Aan tafel blijven zitten de hele tijd komt nog wel denk ik dan. En hier inderdaad ook ze eet wat ze eet en ze krijgt vaak later nog een bakje yoghurt en naar gelange of ze goed gegeten heeft gaat daar evt een beetje havermout/gepofte tarwe doorheen voor wat vezels.

Oh en dippen!! Dat is echt een hit hier. Of het een sausje is of gewoon een beetje yoghurt. Als ze eten mag dippen vind ze fantastisch 🙈

Super leuk ga het even uitzoeken dankjewel❤️

Wat een fijne tips lees ik hier al! Wij herkennen dit ook zeker bij ons zoontje van 15 maanden. Eva Bronsveld heeft ook een fijne Instagrampagina om te volgen (gewoon haar naam even intypen) Wat voor ons is gaan werken: - we spelen nu altijd hetzelfde liedje af voordat hij naar bed gaat. We dansen samen op het liedje, soms apart en vaker nog hangt hij tegen me aan terwijl we dansen en zingen. Dan weet hij dat hij naar bed moet. - voor het avondeten gebruiken wij een ‘vakjesbord’ waarbij 2 kleine vakjes dingen zijn die hij sowieso lust (cherrytomaatjes, avocado) en in het grote vakje doen we het avondeten met die dingen erin verwerkt. Hij start dan altijd met de kleine vakjes en probeert ineens ook te eten van het andere eten. Ene keer meer succes dan de andere ;) We hebben hem na een moeilijke tijd ook 2 avonden echt niks anders gegeven. Hij is toen dus zonder avondeten naar bed gegaan (maar overdag eet hij best goed). Op dag3 begon hij ineens weer toch te eten. En hij werd echt niet wakker ‘‘s nachts van de honger! - verschonen benoem ik ook even van tevoren ‘je mag nog even met je auto spelen, maar we gaan zo naar je kamer om je luier te verschonen’ en dan daarna ‘we gaan nu naar je kamer om je luier te verschonen, doe jij het licht aan?’ En hij moet altijd iets in z’n handen hebben 😂 - ook weggaan bereid ik voor (weg van huis, maar ook weg van de speeldate) - ik vraag toch wel vaak iets: ‘wil je naar huis?’ En als zijn antwoord ja is gaan we ook gewoon. - mama helpen? Dat is nu wat ik vaak aan hem vraag als iets niet lukt. - en dan maar een rijstwafel of volkoren cracker/soepstengel extra overdag…blijkbaar heeft ie enorme honger 😂 Succes! Het is hier echt wel minder geworden na 3 weken. En ik hoor van veel vriendinnen dat het beter wordt als ze echt beter gaan praten. Laten we erop hopen 🙏🏼🙏🏼🙏🏼

Bedankt voor alle fijne tips! Veel van de tips paste ik zelf ook al toe maar er zaten ook zeker bruikbare dingen bij waar we nu mee aan het oefenen zijn haha! En dat boek van Eva bronsveld is zeker een aanrader!