Epidurale verdoving

Ik! En wat was ik blij met dat ding. Helaas kwamen mijn weeën er de laatste 3 uur gewoon doorheen. Maar de overige 13 uur heb ik me heerlijk gevoelt, alsof er niks aan de hand was. Ik was helaas wel ziek geworden van de ruggenprik en had koorts gekregen waar door ik heel veel vocht vast hield maar die kans is nihil. Heb ook van de koorts niet echt last gehad, had vooral trek in ijsjes en heb er gewoon om 1 gevraagd 🤭 Ik vind het een geweldige uitvinding, de eerste 3 uur zelf de weeën opgevangen maar door de opwekkers ging de hartslag van de kleine niet goed en moest ik op mijn linkerzij blijven liggen en kon ik het gewoon niet lekker meer opvangen. Niemand mocht tegen mij praten en ik kon zelf ook amper een woord uitbrengen. Toen ik de prik eenmaal had was ik direct weer grapjes aan het maken en wilde ik eigenlijk wel wat eten 😂

Misschien niet hetgeen waar je om vraagt maar bij mij liep het iets anders. Ik wilde super graag een ruggenprik, ik had zoiets van waarom zou ik mezelf onnodig pijn laten lijden? Eenmaal een half uur in het ziekenhuis werd mijn ontsluiting nagekeken door de verloskundige. 8cm… terwijl nog geen uur ervoor ik op 4 cm zat. Het eerste wat door me heen ging was: kut. Geen ruggenprik. Ze zei tegen de tijd dat de gynaecoloog/anesthesist hier is dan ben jij allang bevallen. Bij de vraag of ze verder nog iets van verdoving had vertelde ze over de morfinepomp. Maar dan krijg je er niet meer zoveel van mee zei ze ik weet niet of je dat zou willen. Uiteindelijk heb ik gevraagd om 2 paracetamolletjes (dit doet natuurlijk helemaal niets 😄) en zat heerlijk in mijn eigen bubbel, afgezonderd van de rest. Nog geen uur nadat ze de 8 cm had gemeten ben ik bevallen. En ondanks ik zo graag een ruggenprik had gewild, doe ik het nu liever weer zonder! Het is me echt enorm meegevallen en als de bevalling zo snel gaat dan heb je er niet altijd iets over te zeggen. Voordat je je ruggenprik krijgt moet je eerst nog wachten op een buikwand waarmee ze 30 minuten de baby in de gaten houden. Hierna komt de anesthesist pas en wordt hij gezet. In mijn geval zou dit geen zin meer hebben omdat mijn kleintje al heerlijk op de borst lag. We waren ook redelijk snel het ziekenhuis weer uit omdat er geen verdoving was wat nog uit zou moeten werken. Het doet inderdaad even flink zeer maar probeer het ook van de positieve kant te zien.

Hoi! Geen epidurale maar wel het morfine pompje. Zoals hieronder staat heb ik dat niet ervaren, dat je dan niks meer mee krijgt. Je bepaalt ook zelf hoe vaak je drukt en wat je dus binnen krijgt. Gewoon doen wat voor jou goed voelt op dat moment en probeer niet te veel vast te houden aan de ruggenprik, stel je hebt al teveel ontsluiting oid inderdaad en het kan niet, dan ben je er enigszins ook op voorbereidt. 🤗

Niet zo veel aan gehad helaas, mijn weeën verplaatste zich naar m’n kont. Voor een vriendin van mij hielp de prik wel. Ik zou je het boek “positief over bevallen” willen aanraden! Ik bleef daardoor echt positief tot m’n bevalling :)

Ik had een ruggenprik die goed werkte en veel verlichting gaf tijdens een weeënstorm. Toch zou ik deze ronde graag zonder, of in elk geval met lichtere dosis willen proberen (walking epidural). Redenen: - Ik moest verplicht op m'n rug blijven liggen, terwijl ik aan alles in m'n lijf voelde dat ik moest draaien. Maar dat mocht niet. Ik heb dat als heel claustrofobisch ervaren. - Hoewel ze 'm tijdens de persfase uitzetten, waren mijn persweeën niet zo sterk. Uiteindelijk ruim twee uur geperst en een kunstverlossing gehad, met knip. Begreep dat dat bij ruggenprik vaker voorkomt. - Ik heb nog steeds last van m'n rug waar de prik is gezet, al moet ik daar meteen bij zeggen dat het me niet echt hindert. Alleen weet ik niet of het bij een tweede prik erger wordt. Dus mijn tip zou zijn: overleg met je verloskundige of een walking epidural mogelijk is. Wel pijnverlichting, maar minder heftige verdoving waardoor je hopelijk beter kunt bewegen en persen.

Eerste bevalling: geplande keizersnede met ruggenprik Tweede bevalling: vaginale bevalling met ruggenprik Derde bevalling: mocht ik geen ruggenprik omdat de bevalling te snel ging. Toen kreeg ik een spuit met een pijnstiller. In Nederland zetten ze de ruggenprik volgens mij bijna altijd uit richting het einde van de bevalling. Omdat je anders de persweeën niet voelt. En ja dat doet dan alsnog weer pijn. Bij de derde ging de bevalling te snel. Dus toen mocht ik alleen een spuit met pijnstiller. Nou ik had net zo goed geen pijnstiller hoeven krijgen, want het werkte hooguit een kwartier... En het haalde alleen de scherpe randjes er af. Straks bij de vierde bevalling vraag ik eerder om een ruggenprik. Bij de tweede bevalling kreeg ik meteen een weeënstorm die niet op te vangen was. En bij de derde begonnen de weeën heel rustig. Dus dat was eerst prima te doen. Maar qua pijnstilling verkies ik dus de ruggenprik boven de pijnstiller injectie. Die pomp heb ik geen ervaring mee. Wilden ze me niet geven.

Ik zat in een weeënstorm die geen ontsluiting gaf, dus toen naar t ziekenhuis gegaan voor de ruggenprik. Hele goede ervaring mee en alles is goed gegaan. Toch wil ik dit keer zonder proberen, omdat ik dit keer liever niet op m'n rug wil bevallen.

Ik heb er goede ervaringen mee. Na 4 uur rugweeen waarbij ik geen cm verder was gekomen en nog steeds op 3cm zat was het echt een verlichting! De 12 uur die na het zetten volgden voelde ik nog nauwelijks iets, ben zelfs half in slaap gevallen. M'n persweeën voelde ik echter ook niet, dus toen issie uitgezet. Binnen een paar minuten voelde ik weer wat inclusief hele sterke persdrang. Half uurtje later (en een knip, maar dat was omdat de hartslag van ons zoontje echt veel te veel vertraagde bij iedere wee), was hij er! Er zitten natuurlijk ook wel nadelen aan, maar als het je gaat om ervaringen verzamelen: die van mij is dus super positief! Degene die dit uitgevonden heeft mag van mij een Nobelprijs ontvangen!!

Ik ben vorige keer met epiduare bevallen. Dit was midden cov!d en ik had geen enkele cursus kunnen doen of uitleg gekregen over hoe ik moest ademen en puffen. Om 14 uur weeen om 15 uur int ziekenhuis met een weeenstorm van elke minuut, helemaal overdonderd vroegen ze of ik epidurale wou en ik heb direct ja gezegd. Heel tevreden van, enkel na 14 uur pas bevallen dus bijgekregen en uiteraard the ring of fire wel gevoeld. Nadien niets gevoeld van de nageboorte en niet gescheurd of geknipt. Als ik er terug op kijk, heb ik spijt dat ik zo snel voor epidurale ben gegaan, ik had graag andere opties gekregen. Zelf heb ik geen enkele pers wee gevoeld en aangezien het persen 1 uur en 20 min heeft geduurd zaten ze mee te duwen op mijn buik. Deze keer wil ik zonder verdoving bevallen, omdat ik wel het gevoel heb dat ik de ervaring gemist heb.