Gastouder/kinderopvang weer werken 🥲

Hier gaat ze al sinds ze 4 maanden was, dus dat was wellicht een andere stap. Ze deed destijds niet moeilijk als we haar achterlieten, dat maakte het we makkelijker. Inmiddels wil ze zo snel mogelijk de deur uit als we zeggen dat ze naar de opvang mag! Altijd met een grote lach en veel plezier, dus heb het eigenlijk nooit als heel moeilijk ervaren. Zeker niet als je zelf ook gewoon bezig bent de hele dag. Wij krijgen ook eens per dag een foto van wat ze aan het doen zijn, altijd leuk om de kindjes dan samen bezig te zien.

Oef onze dochter ging ook 'pas' met negen maanden naar de opvang en ookal vond ik fulltime thuis pittig, was het ook echt niet gemakkelijk om haar daar achter te laten! Hoe lief de leidsters ook zijn. En dan einde dag haar ophalen. Filerijden. Haasten. Ik wilde het liefst heel snel weer bij haar zijn. Dus ja, bij mij ging het ook echt tegen mijn natuur in. Nu was ze einde dag ook altijd overprikkeld en erg moe. Ze is best gevoelig waardoor zulke dagen voor haar echt zwaar waren. Nu hebben we het kunnen regelen dat mijn man meer thuis werkt waardoor ze fulltime thuis is bij één van ons. En dat is stiekem wel heel fijn! 😍

Wat fijn dat je zo lang thuis hebt kunnen blijven ❤️ Ben ik stiekem wel jaloers op hihi. Ik werk nu 2 dagen en ze is dan bij opa’s en oma’s sinds dat ze 6 maanden is maar toch mis ik haar altijd. Ik had dit ook echt niet van mijzelf verwacht. Het liefst zou ik eigenlijk nu nog steeds lekker de hele week met haar willen zijn. Het wordt echt wel minder maar ik denk ook dat de een er gewoon makkelijker mee om kan gaan dan de ander. Succes. ❤️

Dankjewel dames, ze zal dan inderdaad 18 maanden zijn. Onwijs dankbaar dat ik dat heb kunnen doen. Maar het voelt gwn echt zo vreselijk.. maar inderdaad hopelijk zal het met de tijd minder worden.

Ach mama ik snap dit! Tips niet echt, ja rustig opbouwen als het mogelijk is! Hier is ze met 14 maanden begonnen bij het kinderdagverblijf. We zijn nu ruim twee maanden verder, ze gaat 2 dagen per week en het wegbrengen breekt nog steeds echt mn hart. Maar al gauw krijg ik een foto dat het ok is, en heeft ze het even niet fijn, haal ik haar gewoon weer op. Die luxe heb ik nog eventjes vanwege re-integratie. Dit is nu een kleine 3x gebeurt. Ik weet natuurlijk jouw situatie niet, maar kan je rustig opbouwen? Of gaat ze gelijk de volle 100%? Wij zijn begonnen met 2uurtjes per dag en steeds uitbreiden. Zitten nu op ongeveer 6 uurtjes, ene keer wat langer, andere keer wat korter. Zij heeft nog geen tijdsbesef maar in mijn hoofd helpt het langzaam opbouwen. Denk dus eigenlijk meer voor mij dan voor haar haha. Zet m op in februari, en tel je zegenen dat je tot zo lang fulltime van haar hebt kunnen genieten, doe ik ook.

Ik voel het als "lekker spelen met vriendjes en vriendinnetjes" leuke dingen ontdekken waar je later weer over kunt praten.

Ik heb zelf geen moeite met het wegbrengen van de kinderen, maar ik krijg mijn oudste nooit mee naar binnen. Heel enthousiast totdat we bij de deur zijn, dan wil ze niet. De leidsters geven haar dan altijd extra aandacht en dan is het goed, als ik haar ophaal is het altijd: nee ik wil hier blijven. Een gastouder vond ik wel heel fijn, dat ging vanaf het begin al goed. Helaas stopte zij ermee en moesten ze naar de kinderopvang. Daar had mijn oudste heel veel moeite mee. Dat hebben we ook moeten opbouwen, van halve dagen tot hele dagen. Maandag gaan ze naar een andere locatie dus ben heel benieuwd hoe dat gaat. Ze is nu wel een stuk ouder en veel steun aan haar zusje dus verwacht dat het wel goed komt.

Misschien is dat een goeie tip, om er zo naar te kijken inderdaad..

En als je dan foto's krijgt van de opvang.. Dan zie je dat ze lekker speelt en geniet en mogelijk dat je het dan steeds makkelijker gaat vinden