Gescheiden grootouders

Herkenbaar. Wij kiezen er ook voor om niet appart iets te vieren. Mocht iemand appart op de koffie willen komen mag dat. Maar wij zijn van mening dat je als ouders, van in dit geval al volwassen kinderen, je mee moet gaan in de manier van je kinderen. Je hoeft niet met elkaar te dansen/kletsen ect. op het feestje. Een simpele hoi of gefeliciteerd is genoeg en verder gedraag je je gewoon normaal. Toen wij onze eerste kregen vonden we dit moeilijk/spannend. Inmiddels geleerd dat wat we doen belangrijk moet zijn voor de kinderen. En niet voor iemand anders.

Herkenbaar! Vind ik wel een moeilijke. Ik zit zelf nog niet direct voor het dilemma omdat ik nog niks georganiseerd heb zo. Maar ik kan echt niet mijn vader en moeder samen uitnodigen. Die komen niet meer met elkaar in dezelfde ruimte. Echter woont mijn vader in het buitenland dus die zou toch eerder apart op bezoek komen vermoed ik. Aan de kant van mijn vriend zijn ouders ook gescheiden. Denk dat we daar wel beide kanten zouden uitnodigen en hen zelf de keuze zouden laten of ze al dan niet komen..

Bijna gelijk aan mijn eigen situatie. Alleen zie ik mij moeder niet meer. Die is zo toxisch dat ik juist bang ben dat ze zich ook zo gaat gedragen tegen mijn zoon. En ik zie het niet zitten om in de toekomst hem te moeten uitleggen waarom zijn oma zo gemeen tegen hem doet. De vrouw van mijn vader is nu zijn oma. Wat wij eerder deden toen er nog wel contact was, was werken met tijdslots. De een in de ochtend, de ander in de middag.

Heel herkenbaar. Hier setjes gescheiden ouders die elkaar allemaal niet spreken. Of het is ruzie wanneer we wel kruislings iets proberen te combineren (bijvoorbeeld mijn moeder en vader van mijn vriend). We gaan toch echt niet vier keer alles vieren. Maar hoe we het wel gaan doen..geen idee. Maakt ons wel verdrietig.

Het idee van tijdslots vind ik op zich slim, maar wij kunnen echt de energie niet opbrengen om verschillende keren familie te ontvangen. Mijn schoonfamilie is geen probleem, maar de relatie met mijn eigen familie is telkens zo’n stressboel en zo’n opgave dat het voor mij too much is om een hele dag in de weer te zijn voor hen…

In het begin kon ik dat ook niet ons mam wou niet samen met ons pap zn nieuwe vriendin in 1 ruimte zijn. Dit heeft ze sinds dat ik zwanger was van 1e beetje laten vieren, mijn ouders gingen toen ik 18 was uit elkaar en was 19 toen ik zwanger was van 1e. Nu praten ze gewoon tegen elkaar en heeft ons mam er vrede mee. (Ons pap had al nieuwe vriendin voordat ze ons vertelde en hij het uitsprak dat die wou scheiden van ons mam) ons mam had het hier heeeeel moeilijk mee. Kan ze bijv nu ook allemaal uitnodigingen als we naar museum gaan voor kids

Ja het maakt mij ook verdrietig, omdat ik had gehoopt dat ze na zoveel jaren apart gewoon wel in 1 ruimte zouden kunnen zijn. Daarvoor hoeven ze toch nog niet met elkaar te praten 😬 het is een groot feest, dus ze kunnen perfect uit elkaars buurt zitten 🙃🙃

Ik heb jaren alles apart gevierd. Tot ik ging trouwen, en toen dacht ik, weet je wat, jullie zijn (ook) de volwassenen, gedraag je er maar naar, je komt of je komt niet. En sindsdien is het altijd samen. Omdat m’n schoonfamilie er ook is gaat het altijd wel goed. Zij moeten schipperen het gaat om hun kind en in dit geval kleinkind ! Ik vind het erg kwalijk dat je vader zo reageert want hij zet jou nu in een onmogelijke situatie. Je kan zeggen dat hij iets eerder kan komen bijv maar dat je liever ziet dat we niet meer gescheiden feestjes doen, in het belang voor jouw kleintje!

Mocht hij niet willen komen kun je het eventueel harder spelen, is wel lastig, maar soms hielp het hier om het in persoectief te plaatsen omdat ze zo lang in hun ik weiger ze te zien bleven hangen. Ik gun mijn kindje een relatie / band met beide grootouders. Ik vind het heel belangrijk dat je wel komt, voor mij en voor m’n kindje. Kom je niet dan vind je de ruzie met je ex belangrijker dan je kind en kleinkind. 🙊 en uiteraard dan in je eigen woorden. Kan evt minder kort door de bocht ook😉

Wat vervelend dat je hier dan zelf de dupe van wordt!! Tijdslots lijken mij ook de beste uitkomst, maar lastig wanneer ze zich hier niet aan houden. Ik zou beide vragen om je mening te respecteren dat beide ouders komen en de bal bij hen neerleggen wat ze ermee doen. Een tijdslot is een optie, geen must. Sterkte!

Ik ben uiteindelijk gezwicht en wel aparte feesten gaan geven. Die twee in dezelfde kamer zorgde voor zo'n akelige sfeer waarbij er geheid eentje huilend wegrende, dat ik het niet meer wilde. Ben overigens wel heel boos geworden dat ze na 30 jaar nog steeds zo achterlijk tegen elkaar doen. Dat ze zelf besloten kinderen met elkaar te krijgen en dat ze daar dan ook de verantwoordelijkheid voor moeten nemen. Maarja, dovemansoren enzo.

Dit had ik al tijdens mijn zwangerschap met mijn schoonouders. Ze zien elkaar het liefst niet maar ze waren wel zo volwassen om te zeggen dat ze zich er overheen kunnen zetten voor hun kleinkind. Ze hoeven geen contact. In principe hoef je elkaar niet eens aan te kijken maar een hallo kan geen kwaad. Wij hebben de keus gewoon bij hun gelegd. We hebben gewoon gezegd; wie niet wilt komen komt niet

En ik snap dat het heel vervelend is omdat je dan wel een goede band hebt met je vader 😬 Maar misschien kan je hem een beetje overtuigen door te zeggen dat ze gewoon zo ver mogelijk uit elkaar blijven en dat het ook uiteindelijk jouw keuze is wie in het leven van je kindje is

Bij ons is het niet helemaal dezelfde situatie, maar mijn man heeft geen contact met zijn vader. Alleen zijn broer en zusje sporadisch wel en nodigen hem ook uit voor verjaardagen. In het begin toen wij samen waren kwamen we gewoon op een andere dag dan wanneer zijn vader er was. Nu komen wel wel op de verjaardagen en dan zien we wel of zijn vader er is of niet. Alleen praten de heren niet met elkaar. Onze twee oudste kinderen gaan uit zichzelf ook niet naar hem toe. Hij toont ook geen interesse in ze. Ze hebben hem wel eens gevraagd wie ben jij en dan zei hij verder ook niet dat hij hun opa is. Hij zegt dan alleen zijn naam. Soms voelt het wel wat ongemakkelijk. En dan denk ik vooral voor de rest van de mensen. Maar ik respecteer mijn man zijn mening en wat ik van zijn vader heb gezien hoeft het contact er van mij ook niet te komen. Maar goed over jouw ouders, ze kunnen toch wel in dezelfde ruimte zijn. Je hoeft niet met elkaar te praten.