Haar trekken/slaan/brommen/schreeuwen

Ik heb dit ook wel is gehad met middelste! Heb der wel is vastgepakt in zn moment en ssttt sssttt tis goed schat gezegt en dan blijven herhalen tot dat ze "rustig" is heb dit 2 of 3x moeten doen op verschillende momenten en sinds dien uit t zich in vuisten maken en zo laten zien dat ze "boos" is. Bij opvang woude ze haar stampen aanleren maar heb meteen nadat ik dat wist gezegt dat wij dat thuis afkeuren vanwege de buren die bij minste geluid al op de muur bonken..... successs!

Ik bied m’n zoontje aan ergens anders op te slaan, op kussens vaak. Ik zeg dan als je boos bent mag je hierop slaan, maar mama mag je niet slaan. Of ik houd hem vast en dan zeg ik je mag niet mij slaan, wel boos zijn dus hier heb je X en daar mag het wel. Schreeuwen vind ik nog wel lastig, soms zeg ik oke gooi het er maar even uit maar als ik merk dat het echt gillen is en maar doorgaat begrens ik dat ook. Ik houd eigenlijk zijn emoties maar geef dan ook een gezonde manier om het er te laten zijn :-) Stampen of even heen en weer rennen, ik heb een heel temperamentvol en actief kind dus dat werkt hier ook wel. En vooral contact maken even intunen en benoemen wat er gebeurt, ik zeg dan ook wel dingen als goh wat ben je boos, laat het er maar even zijn enz. Succes, best pittig af en toe he ❤️

Pittig! En herkenning. Bij ons helpt echt zo rustig mogelijk reageren. Hoe moeilijk ook soms. En proberen te ontdekken wat er achter zit. Bij ons zoontje is het frustratie van het niet kunnen zeggen (ik ga dan opzoek samen met hem naar wat hij wilt, ons juist lief vinden (ik zeg dat als hij me lief vind hij mij een knuffel, aai of kus kan geven) en boosheid (zeg ik je mag in je vuisten knijpen stampen of met een kussen slaan) en soms zit hij te hoog in zijn enthousiasme (dan geef ik aan hoe hij dat kan uiten bijvoorbeeld handen klappen of zingen). Maar vooral rustig reageren was echt het beste wat hielp. Want zat soms ook met m’n handen in het haar en het werd alleen maar erger. Dus ik stop wel het slaan of bijten en zeg rustig je kunt mama niet slaan, als je … wilt kun je .. doen of als je honger hebt kun je naar de koelkast wijzen bijvoorbeeld. Het gebeurd nog wel maar stukke minder. Daarnaast blijven onthouden dat je niet tegenover je kindje moet gaan staan maar tegenover het probleem slaan. Zodat je een team blijft en dat voet je kindje ook. Het is ook echt niet persoonlijk bedoelt en gewoon niet weten hoe je kindje het anders kan uiten dan zo. Dus naast stoppen ook een andere optie van uiten geven. Hopelijk helpt het bij jullie ook!