Nee zeggen

Hier bij mij ook lachen…😂 behalve als z’n vader het met zwaardere stem zegt. Dan is het huilen geblazen 🙃

Wat hier nog wel eens wil werken is zeggen wat hij wél mag doen of afleiden met iets anders. (Oh waaauw, kijk, daar ligt je mooie auto! Ga hem maar even pakken!). Verder herken ik het lachen hoor 😅 sommige dingen zijn hier gewoon 'nee' en dan haal ik hem uit de situatie. Als het moet 78 keer achter elkaar. Ik probeer de eerste keer/paar keren nog uit te leggen waarom het niet mag. Daar snapt hij nu nog geen hol van, maar ooit valt het kwartje wel. Wat hier tegen het lachen trouwens wel helpt, is om niet te streng te reageren of mijn stem te verheffen of zoiets, maar gewoon heel neutraal hem weg te halen uit de situatie en rustig te herhalen dat het niet mag. Ik merk dat hij namelijk vooral mijn reactie heel grappig vind als ik hem wel strenger toespreek.

Ik heb het idee dat timing ook heel belangrijk is. Dus als hij iets doet wat niet de bedoeling is, dan op dat moment precies kort ‘nee’ zeggen, dat idd zo neutraal en duidelijk mogelijk (geen interessant ‘theater’). Op het moment dat je iets te vroeg of iets te laat bent is het effect naar mijn idee weg. Al moeten we het 100x herhalen, heb wel het idee dat het beklijft. Daarna idd afleiden/aandacht verleggen. Maaar heel herkenbaar en ook zoekende hier! Ohja en we proberen niet te vaak nee te zeggen, zodat het echt ff ‘menis’ is als je het wel zegt

Het is volgens de ontwikkeling van het kind helemaal normaal dat ze nog niet (altijd) stoppen als je nee zegt. En het lachen is een impuls reactie, niet jou uitlachen ofzo. Je moet ze eigenlijk afleiden van de situatie als je wil dat ze stoppen. Ik deel straks anders ff fragment van boek waarin ik dit las.

Onderaan bij 'Wat kan baby niet?' , komt uit 'Nieuw boek voor vaders' van Claudine Crommar.

Bovenste alinea hier

Hier ook een eigenwijze meid. Als wij “Nee” zeggen weet zij wel wat wij daarmee bedoelen. Maar op sommige momenten gaat zij dan door, ziet ze het als een spelletje, met flink gelach. Wij negeren gewoon haar spel, pakken haar op en zetten haar in de box of wieg en lopen zonder geluid weg. Je hoort dan flink veel gejammer, maar geen traan bekennen. Niet langer dan 5 minuten halen we haar er weer uit, en vragen we of ze klaar is, en speelt ze weer verder. Ook doet ze dan niet meer datgene wat niet mocht. Wij houden dit een beetje vol, want we merken dat wanneer we nee zeggen zij nu ook minder tegen stribbelingen geeft langzaamaan. Ons idee is straks, wanneer ze kan lopen, ze onder aan de trap 5 minuten moet zitten als ze niet wil luisteren. Maar aangezien ze dat nog niet kan, hebben we nu dus even de wieg of box als plek waar ze dan even moet uit jammeren. Tis ook maar net hoe vaak we nee moeten zeggen, willen we haar nu al apart zetten. Hoogstens 4x gedaan nu. Als de grens nog niet is bereikt, pakken we het ding af waar ze bijv niet aan mag zitten, negeren we haar reactie, gaan wij gewoon door en op een gegeven volgt ze ook weer.

Als ik wil dat Iets niet gebeurd zeg ik gewoon duidelijk wat ik niet wil hebben en waarom niet. Nee, niet aan het stopcontact. Als je daar aankomt doet het zeer. (Zijn allemaal afgeschermd maar wil gewoon dat ze leert dat ze er vanaf blijft) Als ze door blijft gaan. Pak ik haar handje vast en zeg nogmaals wat ik niet wil hebben en waarom niet. Blijft ze doorgaan dan haal ik haar of weg bij de situatie of ik bied haar een andere optie aan. Bijvoorbeeld een stuk speelgoed aanbieden waar ze wel aan mag zitten en daar samen mee spelen. Ze gooit hier vaak haar kont in de krib en gaat inderdaad of lachen of ze gooit zichzelf achterover en gaat huilen en met haar voeten trappelen. Wat ze nu bijvoorbeeld veel doet is slaan. Als ze dat doet en ze zit op schoot zeg ik duidelijk; Nee! Niet slaan, dat doet mij pijn. Doe maar zachtjes, ga mama maar aaien. Als je dat nog een x doet zet mama je op de grond. Vaak gebeurd het nogmaals en wordt ze weggezet. Slaat ze andere zetten we haar wat verder weg op de grond en zeggen we dat ze even moet blijven zitten. Door haar weg te halen bij de rest/op de grond te zetten dat vind ze echt niet leuk. Daarna slaat ze niet meer. Tot het wel weer gebeurd en dan herhalen we alles weer. Het is vooral veel herhalen, herhalen, herhalen en herhalen.

Hier is dat slaan ook zo erg momenteel als iets niet mag…. Hopelijk gaat die fase nog over😅

Oh dit doet mij dus zo goed, want wat er idd in het boek staat beschreven is dat ik mij soms mislukt voel als ik vaak nee zeg en mijn zoontje het toch blijft doen. Dit stukje helpt enorm!

Ben opgelucht om te lezen dat dit onderdeel is van de ontwikkeling en meerdere kindjes het hebben. Dank voor de tips!

Ja heel herkenbaar. Hier 13 maanden en klimt al op de bank om vervolgens heel hard aan de shutters te trekken. Het is echt zijn favoriete bezigheid en hij lacht dan ook heel ondeugend naar ons. Hij weet heel goed dat het niet mag, maar als ik NEE zeg of hem afleid.. hij moet gewoon keihard lachen. Ik wil zeker niet de hele tijd NEE zeggen. Maar sommige dingen moet je toch even snel ingrijpen. Ook roep ik soms heel hard BAH als hij iets vues van de grond pakt, dan schrikt hij vaak enorm. Maar laat het wel los.

Fijn dat hij daar nog van schrikt en erop reageert. Mijn dochter haar eerste woordje was bah en die pakt rustig stenen, peuken, naaktslakken op straat op kijkt me dan aan zegt “bah” en voordat ik bah, niet in je mond steken kan zeggen en bij haar ben drukt ze het al in haar mond 🥹

Grappig eerste woord van ons zoontje was ook bah, maar doet het idd toch in zijn mond. Nu zegt hij ook bah als hij nee wil zeggen op iets. Dus ergens begrijpt hij het wel

Hier ook een zoontje die zelf nee zegt. Hij past het wel alleen toe wanneer hij zelf wil. Bijvoorbeeld als hij niet meer wil eten of op het verzorgingskussen wil. Hij schudt dan ook met zijn hoofd. Maar wanneer hij iets wil doen wat niet mag, zegt hij nee en doet hij het toch 🫠

Hier zelfde!

Haha hier ook nee schudder en weet het donders goed