Ouders minder betrokken dan schoonouders

Wij hebben een zoontje van bijna anderhalf. Nu merken we steeds meer dat mijn schoonouders enorm betrokken zijn met de kleine wat fijn is, en mijn ouders ( vooral mijn vader) dat een stuk minder zijn. Mijn schoonouders vragen elke dag aan ons hoe het met hem gaat. Mijn vader vraagt nooit hoe het met hem is en hoe hem gaat qua opvang , als hij ziek is etc, pakt hem nooit zomaar op of speelt met hem. Nu ben ik niet zo "warm" opgevoed als mijn partner, maar slecht heb ik het ook niet gehad. Maar ik weet gewoon niet beter dat dit. Ik heb vroeger een depressieve moeder meegemaakt, die volledig op mij leunde al op zeer jonge leeftijd. die levensmoe was en me dat elke dag wel liet merken. en mijn vader heeft daar vind ik niks aan gedaan om me te helpen. Waarschijnlijk omdat hij het niet onder ogen wou zien. Ondertussen emdr therapie etc gehad, maar met fases komen die traumas weer naar boven. Nu mijn partner me er meer bewust van maakt, geeft me dit enorm veel verdriet, want een ding weet ik zeker: ik wil mijn zoontje opvoeden dat hij weet dat we altijd achter hem staan en ik altijd trots op hem ben. Mijn partner maakte laatst de opmerking dat hij het zonde vind dat zijn vader eigenlijk een stuk ouder is en misschien minder van hem kan meemaken en wel betrokken opa is, terwijl mijn pa jonger is maar niet echt moeite doet. Dat brak mijn hart echt. Mijn partner zegt steeds dat ik er iets van moet zeggen, maar ik wil dat ze uit zichzelf meer moeite doen, en niet omdat ik dat van ze verlang. Meer mensen die een soortgelijke situatie meemaken? Groetjes