Partner begrijpt niet dat ik moet herstellen

Misschien komt het omdat ik 41 weken zwanger ben en nogal hormonaal ben, maar als mijn partner zoiets zou zeggen zou ik hem zeker de deur wijzen en zeggen dat hij ergens anders mag gaan slapen. Want denkt hij wel niet! Als man zijnde is een kind maken eigenlijk super leuk. Als vrouw zijnde zit je 9 maanden met een zwangerschap en dan nog het herstel van een bevalling, wat zeker niet niks is. Uhgl mannen af en toe!

Hi, Dat is niet fijn idd als je partner je niet begrijpt, hij voelt niet wat jij voelt en hebt moeten doorstaan💪het is niet niks wat we doen e '9 maanden voor ons kindje zorgen in de buik' 'dan de verschrikkelijk pijnlijke weeën trotseren🌊die komen en weer toeslaan😰' ' na de bevalling begint het echte zorgen voor je kindje, borstvoeding opstarten wat soms niet goed wilt lukken in begin, pijnlijke tepels waar je maar moet door zien te slaan😟als je hechtingen hebt heb je daar ook nog eens last van🥺 de slapeloze nachten ja die zijn ook voor ons vrouwen🥱 En nu ik dit allemaal typ denk ik 'wauw' wat zijn we vrouwen toch powerwezens die dit allemaal zomaar doorgaan en doorslaan met lach en traan, maar we mogen meer als trots op ons eigen zijn want ' EY we doen het wel even mooi'💪 Gelukkig zegt met mijn man wel dat ik vaker moet rust nemen als ons kindje slaapt en soms doe ik dat ook maar de was doet zich niet zelf🙈 Heb wel een onderhoudster die om de 2 weken mij komt helpen met de poets omdat ik dit nietmeer kon tijdens de zwangerschap. Gelukkig had hij er begrip voor🫶 Probeer zoveel mogelijk te praten meid❤️ Hopelijk komt het goed😘zelfzorg is belangrijk zodat je ook voor je kinderen beter kunt zorgen❤️❤️

Precies dit idd ja 😂 misschien kan je met je partner een afspraak bij de verloskundige maken waarin zij het uitlegt als specialist zijnde? Mijn lieftallige echtgenoot heeft hier ook een handje van, na mijn eerste bevalling was hij ook niet altijd even leuk. Bij mijn tweede voelde ik me fysiek veel beter dus ben benieuwd hoe het straks gaat 😂

Ah wat onwijs naar voor je meid! Misschien eens een goed gesprek voeren, eventueel met verloskundige erbij die het belang van rust nemen kan benadrukken? Hij voelt niet wat jij voelt, en weet misschien niet wat voor iets heftigs een bevalling is voor je lijf. Als je tv kijkt en in series oid lijkt het alsof je na twee dagen weer alles kunt, totaal niet realistisch. Juist nu je je zo voelt hoop je op begrip van je partner, en dat mag je ook echt wel van hem verwachten hoor dus ik zou dat echt aangeven. En ook dat hij je enorm kwetst met zijn woorden en onrealistische verwachtingen. Ga er maar eens aan staan, je lijf nog vol hormonen en met jouw lichamelijke conditie zorgen voor 2 kindjes! Hoe vaak heeft hij de zorg voor 2 kids terwijl jij de deur uit bent? Ik durf te wedden dat hij geen idee heeft 🫣 Hier ook 6 weken niet tillen etc ivm keizersnede en mijn partner doet juist alles om ervoor te zorgen dat ik niets til en vooral onze peuter niet, maar we hebben wel afgesproken dat ik goed aangeef wat wel en niet lukt omdat hij het niet kan voelen.Uiteindelijk is dat voor je herstel het beste en dat is nu misschien even pittig naar straks loop je nog veel langer met klachten en daar heeft niemand iets aan. Wat goed dat je juist hulp vraagt van bijv je moeder! Ik heb nog geen enkele dag alleen gezorgd voor onze twee kids (bijna 4 weken en 2 jaar en drie maanden) er is altijd iemand bij me of onze peuter is weg en ik zorg dan alleen voor de baby. Dus je ben zeker niet de enige waarbij het herstel tijd nodig heeft! Veel sterkte en ga het gesprek aan en laat goed voor je zorgen, dat verdien je!

Ik heb t ook een beetje met mijn vriend de eerste week hielp hij goed mee en deed hij veel en nu de afgelopen twee weken heb ik t meeste gedaan, hij zit na zijn werk te gamen of gaat gymmen terwijl ik dag en nachten op ben met onze dochtertje vaak als ik hem kleine dingen vraag zoals kan je dr flesje maken of even dr luier is t zucht 😮‍💨 ben gisteren onwijs boos geworden was echt de laatste druppel en hij heeft gelijk wat meer geholpen hij vergeet ook vaak dat ik nog herstellende ben en dus nog niet fit ben en nog last heb van bepaalde dingen. Ik moet het hem vaak laten herinneren super iritant 🫠 jou situatie is ook echt niet leuk wat een nare Opmerking een moeder die gewoon dr best doet voor dr kids en naast dat super vermoeiend is en nog herstellende is. Jammer dat hij dat niet begrijpt vind het ook zwaar respectloos misschien overwegen om met de verloskundige te praten? Of gewoon heel duidelijk zijn naar hem en echt ff je woede laten zien echt laten zien dat je even klaar bent met hem, misschien niet het ideale maar hem misschien een paar dagen niet naast je laten slapen. Ik ken hem niet en jullie relatie ook niet vind t lastig voor je hoop dat je er uit komt en dat hij meer respect gaat tonen naar jou want dat verdien jij❤️ twijfel vooral niet aan jezelf je bent een super mama die voor twee kids zorgt je doet dat goed☺️

Jeetje wat n vervelende opmerkingen..! Je hebt nu juist mensen nodig die begrip tonen en je helpen, en vooral je partner. Ik zou eens n goed woordje met hem voeren. Helpt dit niet, dan zou ik inderdaad contact opnemen met een professional. Zeggen dat je een slechte moeder bent, vind ik echt emotionele mishandeling.

Wauw vooral die opmerking dat je een slechte moeder bent schiet bij mij helemaal verkeerd. Ze adviseren die 6 weken niet voor niks. Een baarmoederverzakking is geen pretje en dan ben je nog verder van huis. Snap niet dat je zo weinig begrip kan opbrengen voor je levenspartner die jouw kind heeft gedragen… zou hem adviseren contact op te nemen met een arts zodat ie het nogmaals daar van kan horen? Klinkt een beetje alsof hij het allemaal onderschat, zijn namelijk genoeg vrouwen die na die 6 weken er lichamelijk nog steeds niet zijn en nog veel klachten ervaren. Leuk dat hij andere vrouwen kent die het advies negeren of niet nodig hebben maar daar val jij dus niet onder! Hoop echt voor je dat ie in ziet hoe pijnlijk dit soort woorden zijn en dat je echt veel meer steun verdient. Veel sterkte 🤍

Misschien helpt het inderdaad als iemand anders het hem vertelt wat voor impact het op je lichaam kan hebben. Ik ben momenteel ook aan het herstellen van een super heftige bevalling waarbij ik veel te veel bloed ben verloren en gelukkig heb ik een vriend die me overal bij helpt, maar soms voel je je gewoon machteloos. Ik zou proberen voor jezelf op te komen want het is niet niks. En hoe vermoeider/emotioneler je zelf bent, des te langzamer je herstelt! Het helpt om erover te praten ❤️

Nee hoor, komt niet omdat je hormonaal bent. Ik ben niet zwanger en vind dit ook ontzettend horkerig huftergedrag. Als mijn man dit tegen me zou zeggen, 3 weken nadat ik bevallen ben, zou ik me echt afvragen waarmee ik getrouwd ben.

En dat is het, emotionele mishandeling.

Ik merk dat ik steeds meer afstand van hem neem. Hij zoekt juist toenadering in seksuele zin, maar daar heb ik zeker geen behoefte aan. Ik wijs hem daarin ook steeds af en benoem dat ik eerst verwacht dat hij wat meer respect voor mij heeft en mijn herstel. Maar ik merk dat hij steeds blijft vergelijken met andere vrouwen en dat die sneller herstellen en van mij dit ook verwacht.. loop gewoon vast omdat ik wel graag goed wil herstellen en iedereen om mij heen dit begrijpt behalve mijn partner.. juist de gene van wie ik zou willen dat hij mij steunt en helpt in mijn herstel

Dankjewel voor je lieve reactie! Ja echt bizar hè wat vrouwen allemaal moeten doorstaan! Ik ben ook sinds ik ben bevallen van mening dat vrouwen het sterkere geslacht zijn, hele zwangerschap bevalling herstel en dan nog alle nachten alleen doen. Ja precies!❤️ ik kan ook alleen goed voor mijn kindjes zorgen als ik eerst goed voor mezelf zorg. Nu moet alleen mijn partner dat nog in gaan zien..

Ik heb toevallig volgende week een afspraak bij de verloskundige (partner kan niet mee) maar wil dan ook vragen om hulp hierin. Toen de verloskundige en kraamhulp dit zeiden voordat de kraamtijd voorbij was nam hij het ook goed op maar daarna was het ineens klaar.. dit is wel vaker zo, dit is gewoon hoe hij is en reageert ik denk niet dat het verschil gaat maken wat de verloskundige zegt.. Want als ik een dag zeg dat ik veel last heb en baal dat ik bijvoorbeeld niet eens een rondje kan lopen omdat het zoveel pijn doet. Dan zegt hij dan moet je rustig aan doen, vervolgens komt hij thuis en is hij boos dat ik de was niet heb gedaan… ook als andere zeggen dat ik aan mijn herstel moet denken dan zegt hij hoe belangrijk hij het vind. Totdat er weer wat gedaan moet worden of iets dan is mijn herstel ineens niet meer belangrijk..

Dankjewel voor je super lieve reactie dat doet mij goed! Het is fijn om te horen dat ik juist van hem wel begrip mag verwachten. Ik hoop het ook nog te krijgen maar heb het idee dat hij het gewoon niet inziet. Hij kan zich echt niet inleven en vergelijkt het steeds met andere vrouwen.. Nou nooit dus.. ik geef borstvoeding dus hij is nooit alleen met de twee kindjes tegelijk. Met onze peuter heeft hij zijn handen al vol. En als de baby huilt als ik de was aan het doen ben brengt hij hem gelijk want hij zal wel honger hebben. Terwijl dat dit dan niet altijd zo is🙈 Wat bof jij met zo een lieve partner! Hij ziet tenminste wel in hoe belangrijk goed herstellen is! Dat is ook precies de reden dat ik er nu volledig op richt om goed te herstellen omdat ik er ook graag goed vanaf wil komen. Wat ‘fijn’ om te horen dat jij ook hulp vraagt en nodig hebt. Door mijn partner krijg ik het gevoel dat ik mij aanstel en dat ik geen goede moeder ben omdat ik dus hulp vraag.. Lief Dankje dat blijf ik proberen

Jeetje dat is ook echt geen fijne situatie! Inderdaad super vervelend om hem steeds te herinneren. Maar wel fijn dat hij meer doet nadat je hem eraan herinnert. Ik vind het zelf ook mega respectloos en volgende week ga ik alleen naar de verloskundige en dan wil ik het nogmaals aangeven. Ik moet zeggen dit heb ik ook benoemd aan mijn kraamhulp tijdens mijn kraamtijd, ik ken mijn partner langer en weet dat hij in het begin veel helpt en het begrijpt en dan is het ineens klaar en verwacht hij dat ik alles weer kan.. Ja ik heb mijn woede wel laten zien, als ik tegen hem zeg dat hij niet naast me mag slapen slaapt hij beneden maar dan hoort hij de peuter niet als hij begint te huilen en dan moet ik ze beide doen in de nacht.. dat is nu helaas geen optie. Lief dankjewel dat hoop ik ook❤️ Ondanks dat ik je niet ken doet het mij goed dat je dit zegt❤️

Ja vooral van mijn partner.. ik krijg eigenlijk van iedereen begrip behalve van hem.. ik denk dat het geen verschil maakt met een professional omdat dit al door 2 verschillende professionals is gedaan en dan zegt hij het te begrijpen en vervolgens verwacht hij alsnog alles van mij.. hij ziet het gewoon niet in. Ik twijfel nog om het een keer tegen zijn broer of vader te zeggen en dan hopen dat dit iets teweeg brengt maar wil ze er eigenlijk niet bij betrekken..

Ja bij mij ook, heb het mijn moeder huilend verteld en ze zei gelijk je bent juist een hele goede moeder niks van aantrekken. Hij ziet de hersteltijd alleen wanneer de kraamzorg er is, maar dat was bij ons maar 6 dagen.. Helaas niet, moet wel zeggen na mijn eerste was ik na 2 weken de oude. Maar toen kon ik overdag ook meerdere keren even gaan liggen en dat gaat nu ook amper met een drukke peuter. Dankjewel dat hoop ik ook, maar ben bang van niet.. ik weet niet meer hoe ik dit bij hem voor elkaar krijg..

Wat naar dat je een heftige bevalling hebt gehad! Gelukkig dat je vriend je wel overal bij helpt! Dat blijf ik doen voor mezelf opkomen, ik merk dat ik gewoon steeds meer afstand neem van hem. Ben het beu, hij ziet gewoon niet in hoe zwaar een hele zwangerschap bevalling is en dat je dan niet binnen 2 weekjes weer de oude bent.. ik ben bang dat ik nooit respect krijg van hem in mijn herstel. Had gewoon gehoopt dat hij er voor mij zou zijn en mij zou steunen hierin. Juist omdat ik altijd over mijn grenzen heen ga en juist iemand nodig heb die mij terugroept. En hij doet juist het tegenovergestelde…

Ik ben niet getrouwd maar twijfel wel hierdoor steeds meer aan mijn relatie.. maar uit elkaar gaan met kindjes zie ik ook niet zitten… ik hoop dat hij nog bijdraait want ik merk wel dat ik op alle vlakken al steeds meer afstand van hem neem omdat ik hem gewoon niet leuk vind met dit soort opmerkingen. En hij ziet het niet in want hij wilt juist toenadering en begrijpt niet dat ik daar zeker nu hij zo doet geen behoefte aan heb

Zo voelt het ook en ondanks dat ik weet dat ik wel een goede moeder ben voel ik mij door hem een slechte moeder. Want welke moeder kan nou niet voor 2 kindjes zorgen.. maar ik probeer echt te denken ik vraag juist hulp om sneller te herstellen zodat ik ook eerder er volledig kan zijn voor mijn kindjes