Slechte 13 weken echo

Fijn dat in ieder geval de rest van jullie kindje er tot nu toe goed uit ziet! Het is lastig want een “afwijking” is nooit waar je op zit te wachten maar in het geval van een afwijking denk ik dat je voor nu blij kan zijn met maar missende vingertjes. Ik snap je gevoel heel erg goed hoor! Je wilt gewoon dat je kindje compleet gezond is. Ik hoop dat jullie volgende echo er goed bericht gaat komen ❤️🍀

Ik heb met een collega gewerkt die 1 vinger miste vanaf de geboorte, maar was niemand ooit opgevallen en hij heeft zelf er nooit hinder van ervaren. Natuurlijk is dat niet helemaal hetzelfde maar wilde het je toch even meegeven 😊 Snap dat uiteraard aangeslagen bent als er toch iets van slecht nieuws gebracht.

Wat een vervelend nieuws, ik snap wel dat je ervan schrikt. Aan de andere kant kan iemand prima normaal leven met een paar vingers minder, zéker als er wel een duim is. Ik zou proberen er niet al te zwaar aan te tillen, voor zover dat nu lukt natuurlijk. Je gevoel mag er natuurlijk gewoon zijn hè, ook als dat nu niet zo positief is..

He, daar zal je inderdaad goed van geschrokken zijn. Verder zag ze niets afwijkends? Wellicht blijft het bij alleen de vingertjes. Hou je ons op de hoogte? 🍀

Ja wij zijn heel erg geschrokken... Nee verder was alles goed... Nu is het natuurlijk de hoop dat dat over twee weken nog steeds zo is en wij willen dat ze het echt allemaal heel goed gaan checken of het 'alleen' de vingertjes zijn.. misschien ook een vruchtwaterpunctie maar dat zien we daarna wel. ik zal jullie zeker op de hoogte houden:)

Ja klopt.. dankjewel!😊

Dankjewel voor je reactie!! Ik vind het allang fijn om te horen dat hij hier een normaal leven mee heeft.😊

We moeten het een plekje geven.. uiteindelijk komt dat wel maar het is gewoon even schrikken.. heeft tijd nodig😊

Bij ons was de vorige keer de 13 weken echo niet goed en konden ze de armpjes niet goed volgen. We zijn toen doorgestuurd voor een GUO naar een universitair ziekenhuis met nog betere apparatuur om het te kunnen beoordelen. Beide armen bleken te kort en een van de 2 botten in de onderarm te missen. Tevens beide handen maar 4 vingers. Het bleek een zeer zeldzaam syndroom te zijn en we hebben de zwangerschap moeten afbreken, omdat in het ziekenhuis ook gezien werd dat het kinnetje veel te ver naar achter stond waardoor adem halen en eten te moeilijk zou zijn. Als ik jou verhaal hoor, vind ik dat je wel erg lang moet wachten op een volgende echo…. Het is echt zo onzeker en je wilt weten waar je aan toe bent. Ik hoop zo dat het bij jullie toch mee kan vallen. Mocht je meer ervaringen willen uitwisselen wees welkom. 🙏

Oh wat erg! :( Zoals het nu uitzag waren de vingers het enigste.. ander armpje/vingers en de rest zag er gewoon prima uit. Ze willen over twee weken opnieuw een echo maken omdat het dan weer gegroeid is. Daarna kunnen we dan ook kiezen nog voor vruchtwaterpunctie ivm syndroom.. maar eerst eens afwachten wat de echo zegt. Heel erg bedankt voor de reactie. Je hebt denk ik altijd nog ergens een beetje hoop dat het allemaal zal 'meevallen'..

Zoals beloofd zou ik jullie op de hoogte houden.. we krijgen iedere dag telefoontjes van het ziekenhuis en hebben al vragen kunnen stellen en weten hoe alles er de komende weken uit gaat zien. Zoals het nu uitziet is het alleen het handje en de vingers.. de middenhandsbeentjes zijn niet volgroeid, maar de onderarm gelukkig wel.. daardoor heeft het kindje dus of wat uitstulpsels of niks van vingers maar wat precies kunnen ze nu niet zeggen. Ze willen wachten tot 15feb. dan zijn we 19+3 weken en is het kindje alweer een stuk gegroeid. Dan krijgen we dus weer een echo waarbij een kinderarts/orthopeet aanwezig is. Dit doen ze om het kindje een eerlijke kans te geven en dan kan de kinderarts/orthopeet ook een duidelijk oordeel geven. We krijgen nu wel al een gesprek met de genetica.. want ze gaan kijken of dit genetisch bepaald is of gewoon domme pech.. volgende week tevens vruchtwaterpunctie om alles verder qua syndroom etc. uit te sluiten. Het worden spannende weken, en het wachten is verschrikkelijk maar we geven de hoop voor ons kindje nog niet op.

Heel veel sterkte met het afwachten jeetje wat lijkt me dat moeilijk. Ik bid voor jullie.❤️🙏

Poeh wat lastig lijkt me dat om zo lang te moeten wachten tot een volgende echo. Wel prettig dat ze zo goed bereikbaar zijn voor vragen etc. Ook goed dat er wel een onderarm is, handprotheses kunnen tegenwoordig ook echt supersonisch hightech zijn. Maar daar heb je nu natuurlijk niks aan... Ik hoop voor jullie en het kindje heel erg dat er verder geen syndroom of ander genetisch probleem wordt geconstateerd en dat de volgende echo zo gunstig is als mogelijk. Hoe gaat het nu met jullie na al dit nieuws?

Wat een moeilijk nieuws tijdens de echo! Hopelijk kunnen jullie het een plekje geven. Kennissen van mij kwamen er bij de echo achter dat hun baby’tje geen onderarm had. Wel een “handje” (zonder vingers). Gelukkig verder niets aan de hand met het kindje en hij is nu een gelukkig 3 jarige die goed overweg kan met zijn arm.

Dankjewel🤍

Het ene moment denk je dit en het andere moment dat.. het gaat echt op en neer.. dan spelen de hormonen nog een keer een rol waardoor je soms helemaal in het snikken kan uitbarsten. Zelf werk ik ook nog op de kinderopvang dus wordt er ook nog dagelijks mee geconfronteerd en dit is soms moeilijk. We proberen verder wel weer wat leuke dingen enz te gaan doen ook voor een beetje afleiding, en we kunnen toch niet meer veranderen hoe het is. Alleen nog maar een beetje hoop houden.🤍 Verder weten niet veel mensen het, en willen we dit ook nog even zo houden ivm alle uitleg die je dan moet geven. Wel is het lastig dat iedereen je feliciteerd en vragen hoe het met je gaat. Dan zeg je wel alles prima! Maar diep van binnen is dat helemaal niet zo..

'fijn' om verhalen te horen van andere mensen en dat dit mannetje er gewoon ermee overweg kan.🤍

Heel veel sterkte en ik hoop dat het uiteindelijk een beperking zal zijn waarmee mee valt te leven/ leren te leven. Inderdaad zeker hoop houden 💕 ik wens je het allerbeste toe .

Jeetje joh wat een moeilijke situatie moet dit nu voor jullie zijn. Ik kan me heel goed voorstellen dat de emoties op en neer gaan, dat is ook niet meer dan normaal denk ik. Lijkt me inderdaad lastig om al die felicitaties en vragen te krijgen, terwijl je dit nieuws eigenlijk nog niet wil delen met iedereen (ook begrijpelijk) en je je ook niet happy voelt momenteel. Pak in ieder geval voldoende rust voor jezelf en probeer inderdaad voor wat leuke activiteiten en afleiding te zorgen. Zorg goed voor jezelf en je partner, samen kom je hier vast sterker uit! Ik leef met jullie mee. Sterkte de komende tijd!

Lief dankjewel🤍