Start kdv, voor mij heel moeilijk

Hi Rox, ik heb verder geen advies maar ik wil wel zeggen dat ik dit zo erg goed begrijp ❤️ Mijn kleintje gaat vanaf 6 maanden naar de opvang en hij moet de laatste weken steeds huilen als ik wegloop, dat doet zoveel pijn. Ik gluur altijd nog even door het raampje en na nog geen tien seconden zit hij alweer vrolijk op de grond te spelen met een leidster. Hij heeft vervolgens steeds een fantastische dag. Dat ik nog heel eventjes op de gang blijft luisteren en door het raampje gluur helpt mij wel, dat geeft me vertrouwen dat hij het daar naar zijn zin heeft. Hij maakt ook echt contact met andere kindjes daar, dat is zo leuk om te zien. Opvoeden is loslaten, wat is dat moeilijk zeg. Mijn opvang heeft trouwens vier wendagen waarvan je er de eerste twee keer gewoon bij mag blijven, Dat was zo fijn, dan laat je je kindje ook niet echt bij wildvreemden achter.

Ah heel erg bedankt voor je reactie en dat je het begrijpt maar ook je positieve ervaring met de eerlijke draai dat het pijn doet. Goed idee van het wennen! Ze hebben bij mij voorgesteld dat we wat langer gaan wennnen. Zeker nu ik nog niet werk. Maar ik wil dat uiteraard alleen doen als m’n dochter er baat bij heeft. Maar als ik jou zo hoor, hebben ze het echt echt echt leuk. Dan moet ik uiteraard m’n eigen gevoel loslaten. Nogmaals heel erg bedankt voor je reactie ❤️

Eigenlijk heb ik geen nieuwe tips voor jouw gevoel, behalve dat ik het helemaal begrijp. En dat je gebruik kunt maken van de wen dagen op het kdv. Maar wat ik wel nog wil zeggen, is dat net 1 jaar, de lastigste leeftijd is om te starten op een kdv. Dit omdat ze in de fase van verlatingsangst komen, ze beseffen dat als jij wegloopt, je ook echt weg bent. Dit hoort allemaal bij de ontwikkeling en is dus heel normaal. Maar wat er wel voor kan zorgen dat ze zoals hierboven, gaan huilen als je wegloopt of dat de eerste paar dagen kdv niet zo'n succes zijn. Na een paar weken gaat dit vast en zeker beter. (Ik heb als baan, werken op een kdv. Waar ik overigens nu ook in de ziektewet zit. Maar vandaar dat ik dit weet). Dus bereid je er op voor dat de eerste weken misschien niet zo leuk lijken voor jouw kindje als dat je hoopt. Maar geef het de tijd. En geef jezelf ook de tijd om te wennen om zonder haar te zijn. ❤️

Onze dochter gaat sinds dat ze 5 maanden was naar de opvang. Ik begrijp je heel erg goed, heb de eerste paar keer ontzettend gehuild als ik haar daar achterliet. Vond het zo verschrikkelijk om haar achter te laten bij mensen (en kinderen) de ze niet kende. Dus je bent echt niet de enige hoor! Dat gevoel verdween wel met een paar weken, toen ik eenmaal zag hoeveel leuke dingen ze op de opvang deden en de kindjes die met haar wilde spelen en gek met haar waren. Daarnaast was ik zelf ook weer lekker aan het werk en had daar afleiding van. Nu ze wat ouder is merk ik ook dat ze daar ook echt haar energie kwijt kan en dat het goed is voor haar ontwikkeling. Het zijn soms van die kleine dingen die ze dan ineens doet maar dat heeft ze dan daar geleerd. Wat iemand anders ook al zei, 1 jaar is wel een hele lastige leeftijd qua wennen, onze dochter is nu bijna 14 maanden maar ook heel erg eenkennig en heeft momenteel last van verlatingsangst. Hierdoor (en omdat ze geen opvang gewend is) kan het wennen misschien iets langer duren. Hopelijk gaat alles goed voor jullie dochter! 🫶🏼

Mijn dochter gaat sinds ze 6 maanden is naar de gastouder 2 dagen per week. Vond dit in begin heel moeilijk en vaak gehuild. Nu is ze 13 maanden en ze heeft het al sinds dag 1 daar ontzettend naar der zin. Ze vind de andere kindjes reuze interessant en gezellig. Gaat nu ze ouder is steeds meer meespelen. Dit is iets wat ik haar thuis niet kan geven. Je moet er gewoon ff doorheen, het went echt. En als je ziet hoe leuk je kind het vind, maakt het een hoop goed. Ik heb wel het voordeel dat mijn man haar altijd brengt en ik haal haar op. Dus hoef er niet 'achter te laten'.

Haha doen wij precies zo. Ik vind het nog steeds niet leuk om haar daar achter te laten (ondanks dat ze het heel erg naar haar zin heeft daar). Hij brengt haar en ik haal haar op. Goede deal vind ik haha 😋

Heel herkenbaar. Mijn zoon (ook 13 maanden) is 3 weken geleden gestart op het kdv. Hij kwam al bij opa en oma's, maar de stap naar kdv vond ik ook lastig. Nu 3 weken later, zie ik hem stappen maken! Ondanks de periode van verlatingangst (waarbij ik hem inderdaad huilend achter moet laten), doet hij het zodra ik weg ben goed. Slaapt goed, komt langzaam los en ik tref hem eind van de dag vrolijk, spelend aan! Als ik hem op haal en zie dat hij speelt, maar ook direct op mij reageert, stelt me dat ook snel gerust dat hij oké is. Geef jezelf tijd om eraan te wennen, het komt goed! Echt! Ik mag bij mijn kdv ook altijd bellen als ik wil weten hoe het gaat. Weet niet of je dat rust gaat geven? Anders zou je dat kunnen vragen.

Aw bedankt voor al jullie reacties! Inmiddels heeft ze haar eerste wen ochtend gehad en ze waren super lief voor haar. Ze vond het wel erg lastig, vooral wanneer andere babies huilde want is ze niet gewend. Ik mag inderdaad altijd bellen, en krijg updates in de app dus dat is ook fijn. Maar maakt het natuurlijk niet minder leuk. We gaan morgenochtend weer wennen en daarna wekelijks bekijken. Zo en wat heb ik haar gemist,

Ik begrijp je heel goed. Ik ben vijf maanden thuis geweest met ons zoontje en toen moest ik weer werken. Ik werk zelf op een Kdv maar onze ouders komen twee dagen naar ons toe om op ons zoontje te letten. De avond voordat ik moest werken en de ochtend dat ik moest beginnen heb ik geluid. Ik kan me heel goed voorstellen dat als je kindje naar een Kdv gaat het nog moeilijker zal zijn. Wat ik zelf doe ik stuur ouders altijd vrijwel snel foto’s of een berichtje wanneer het kindje komt wennen of voor de eerste dag komt. Ook geef ik aan dat ze altijd kunnen bellen of een berichtje kunnen sturen. Veel succes !