Veel aan huis gekluisterd

Hier ook helaas… slaapt niet in de kinderwagen of draagzak. Zelfs bij de opvang lukt slapen niet goed. Heb het geaccepteerd

Hier nog eentje... Ik ben veranderd in een kluizenaar. Ook een hele alerte baby. Wilt na een uurtje alweer naar haar slaapkamer. Waar ik ook nog eens uren doorbreng naast haar bedje om speentjes terug te duwen... Dus voeg me maar toe! I'm here all day...🤭

Precies hetzelfde hier. ❤️ heeft ook geen oog dicht gedaan op de proefdag van de opvang, houd m'n hart vast😅

Ik merk veel onbegrip in mijn omgeving. Hierom, dat vind ik wel irritant.

Ja dat gevoel heb ik ook vraag. Komt over alsof wij overal een probleem van maken

Ik heb het boek prikkelproofplan, die is voor baby's tot 5 maanden. Wellicht wordt het daarna beter dames!🤪

Ja ik hoor vaak: je moet je baby in een lichte kamer laten slapen. Je moet je baby gewoon overal mee naar toe nemen. 🫠 succes daarmee denk ik dan😅

Ohh hier ben ik ook zo bang voor hè. Dat m’n dochtertje niet gaat slapen bij de gastouder. Wat een drama lijkt me dat. Ze gaat per 8 januari dan is ze ene half jaartje. Hopelijk past ze zich dan iets beter aan aan haar omgeving 🤞🏼

Ja een klein beetje. Ons zoontje is een goede slaper maar wel in zijn bedje. Hij doet hooguit een power nap in de kinderwagen of auto maar verder niet. Onze dochter (nu 2.5) was precies hetzelfde daarin. Voor nu even wat lastiger maar over een tijdje (lees: over een jaar :)) doen ze hoogstwaarschijnlijk nog maar 1 dutje en dan heb je een deel van je vrijheid weer terug. Een jaar klinkt lang en duurt ook echt wel even maar aan de andere kant vliegt het ook voorbij. Ik heb het voor nu geaccepteerd. Daarbij hoop ik dat ons zoontje het slaapgedrag van zijn zus kopieert haha.. die is er heel goed in :) dan maar even wat minder vrijheid nu. Tuurlijk denk ik soms weleens dat het ook wel leuk zou zijn om wat meer buiten de deur te komen maar komt vanzelf!

Haha ik heb hem ook ja. Maar inderdaad is er weinig begrip. Soms bied iemand lief aan om op te passen, maar dan wel bij hun thuis... 🫢 Probeer ik uit te leggen dat het niet kan met onze dochter wordt ik gek aangekeken. Heel jammer. Ik merk ook dat ik mezelf steeds meer isoleer met haar om maar geen uitleg te hoeven geven.

Jaa ik ben ook echt veel thuis met mijn dochter. Ze kan alleen maar in haar bedje slapen of bij iemand in de armen met rust om haar heen. Moet zelfs het wandelen goed plannen met wakkertijd en dat ze net gegeten heeft🙈 Wel vervelend dat het in de auto ook krijsen is. Kunnen zij niet vaker naar jou toe komen?

O, hier precies hetzelfde. Sinds we echt op zijn wakkertijden letten zit hij zoveel beter in zijn vel, maar dat betekent ook dat we best aan huis gekluisterd zijn. Mijn man is een stuk makkelijker, maar ik ben er (misschien te) veel mee bezig. Ik zit altijd zo op de wip als we over zijn wakkertijd heen gaan en niet thuis zijn. Juist omdat slapen op de opvang zo moeizaam gaat willen we thuis zoveel mogelijk regelmaat in het slapen aanbrengen. Mensen uit mijn omgeving (lees: de oudere generatie) hadden hier zogenaamd nooit last van. Hun baby sliep natuurlijk overal als een blok en kon overal mee naartoe. Ik krijg ook vaak te horen dat ik m'n zoontje moet aanleren om prikkels te ervaren, maar ik vind dat nog lastig. Hij is nog zo klein...

Ja ik vind het ook zo jammer dat ze inderdaad niet met een gerust hart een dagje naar opa of oma kan. Met alle beste bedoelingen gaan ze met haar lopen en wiegen en zingen als ze huilt, maar dat prikkelt haar allemaal nog meer dus dan wordt er helemaaaal niet meer geslapen en alleen maar gehuild 🥲

Ja hier ook! Hoogstens even een blokkie om en dan heel gauw weer naar huis haha. Ja mijn fam komt nu vaker naar hier gelukkig! Maar ik had zo graag hen opgezocht

Precies dit ja!! Onze dochter huilde alleen maar de eerste maanden en ik kwam er dus op gegeven moment gewoon achter dat ze oververmoeid was, ik vond dat zo erg! Met de wakkertijden gaaf het hier ook een stuk beter, moet er ook echt strikt in zijn. Ik weet niet of een baby kan wennen aan prikkels , ik denk dat se echt nog te jong is. Wat ik tot nu toe heb ervaren van prikkels is krijsen en geen gewenning die eerste maanden. ❤️

Ik snap je helemaal! Bij mijn eerste kindje had ik dit ook. Hij vond de auto echt verschrikkelijk en autoritjes waren echt niet leuk. Toen ie eenmaal kon zitten in de kinderwagen werd het beter. Dit was ook toen ie eenmaal voorruit kan zitten in de auto. Ik ben ook maanden bezig geweest met zijn slapen en steeds werd het iets beter beetje bij beetje. Hij is echt mega alert, al vanaf zijn geboorte en had echt moeite met de overgang naar slapen en een soort van fomo haha. Nu bij onze dochter ervaar ik weer precies hetzelfde en is het echt een mega alert meisje. Nu slaapt zij alleen maar hazenslaapjes overdag. Als ik nu met mijn dochter ergens heen moet dan gaan we een half uur voor haar slaapje weg. Dan slaapt ze in elk geval 30 minuten. Ook zetten we haar voorin de auto met airbag uit. We weten dat het iets minder veilig is maar hoe veilig is het met een krijsend kind achterin en je dan nog concentreren. Maar ik ga er niet zo snel alleen op uit als het een lange rit is. Dat is voor niemand leuk haha. Uit ervaring van mijn eerste kindje weet ik dat het echt beter wordt! Kan je familie misschien naar jou toe komen? Ik weet dat er ook altijd familie is die niet begrip heeft hiervoor of het niet begrijpt maar zij zitten niet met een krijsend kind in de auto urenlang. Dat vond ik altijd het meest storende eraan, dat ze gewoon doodleuk zeiden van ja mijn kinderen sliepen altijd gewoon hoor tijdens de rit. Net alsof je daarvoor kiest…

Onze dochter heeft ook echt last van Fomo! Heel herkenbaar wat je allemaal schrijft. Goed om te horen dat het echt beter zal gaan. Ik kan die ongevraagde zogenaamde adviezen ook gewoon niet meer horen inderdaad: gewoon gaan rijden,ze valt wel in slaap zoals elke baby in de auto 🫠

Alsof ik dit allemaal had kunnen schrijven! Ook zo herkenbaar van autorijden, die van ons huilt alles bij elkaar. En mijn zwager blijft elke keer zeggen “alle kinderen slapen in de auto, echt alle, je moet gewoon lang genoeg rijden”. Ok vriend we hebben nu vaak genoeg 1,5u lang gereden en altijd is het huilen. Of we nou er voor er na tijdens wat dan ook voeden (tijdens = gegarandeerd kotsen overigens), tijdens wakker tijd of als het tijd is voor een slaapje… Met Sinterklaas wil mijn schoon fam dat ik alleen met de kleine kom (mijn man kan niet), anderhalf uur rijden. Ik zie er zo tegenop en ga denk ik gewoon niet. Liever lekker thuis evt met een vriendin die koffie komt drinken haha.

Heel herkenbaar! Ik doe het echt niet, rijden met een krijsend kind. Vreselijk voor ons allemaal. Mijn pa is komend weekend jarig en ik ga alleen zonder mijn dochter. Dat is echt de beste keuze helaas. Ik vind het echt heel jammer voor opa en kleindochter, maar het gaat gewoon echt nog niet. Ik vrees dat ik de kerst bij mijn familie ook even alleen afreis en dat onze dochter een dagje met papa heeft.🙏💞

Wij hebben ook een heel alert, prikkelgevoelig meisje. Slapen thuis is al een hele strijd, idd in het donker op dr slaapkamertje en anders in het donker op mij. Papa lukt het heel vaak niet om dr in slaap te krijgen. Uitjes moeten altijd gepland worden in de wakkertijd. Want slapen in de kinderwagen, maxi-cosi of auto zit er niet in. Als je dan in die 1,5 uur wakkertijd ook nog moet voeden en verschonen, blijft er weinig tijd over. Gelukkig vind ik t niet erg om veel thuis te zijn en zijn er genoeg mensen om ons heen die eventjes bij ons binnenwippen. Bij mn ouders heeft ons dochtertje een eigen kamertje, dus dat geeft soms wat meer mogelijkheden. Het enige wat ik lastig vind is dat ze vaak bij papa ook onrustig is. Heb t al meerdere keren gehad dat ik terug naar huis moest als ik heel even weg was. Dan krijst ze zo hard dat ze er bijna in stikt. Dus ik ga nooit met een lekker gevoel weg.