Vierde kindje?

Mijn ouders hadden 4 kinderen onder de 6. Ze gaven aan dat het echt gigantisch druk was en ze hielden bij de komt van de 3e en 4e (tweeling) nooit meer geld over. Verder vonden ze het wel echt genieten. Lastige was dat ze met een 4e sowieso een grotere auto moesten. Huis was ook ineens te klein dus ze moesten ook verhuizen

Wij hebben 4 kinderen en we merken weinig verschil tussen het hebben van 3 of 4 kinderen qua drukte. We dachten eerst dat we met 2 kinderen wel genoeg hadden. Daarom zit er tussen de 2de en 3de 4 jaar en 3 weken. We hebben 1 jongen en 3 meiden. We zouden op zich nog wel een jongen er bij willen. Maar dat is natuurlijk geen garantie. Dus we houden het bij 4. Tot nu toe 😅

Hoe heb jij het zelf ervaren? Ik ben soms bang dat ik niet genoeg persoonlijke aandacht zou kunnen geven aan allevier? Hier is het huis wel groot genoeg, dat ze allemaal een eigen slaapkamer zouden hebben (gewoon een gezinswoning met een handig uitgebouwde zolder, geen villa ofzo). En we zouden dan onze auto inderdaad wel moeten inruilen. Onze kinderen zijn 7 mnd, 2 en 3 jaar nu

Ik kom uit een gezin van 5 kinderen, wij de jongsten waren een tweeling. Het was altijd wel gezellig en je oudere broer en zussen konden ook helpen met oppassen op een gegeven moment. Nadeel was wel dat mijn ouders echt hard hebben moeten werken om het te kunnen financieren, met name mijn vader. Persoonlijk denk ik, als jullie het kunnen betalen en handelen en beide het graag willen, waarom dan niet.

Wat leuk! Hier zit er tussen de kinderen 1,5 jaar dus ze zitten qua leeftijd dicht bij elkaar. Wij hebben 2 meiden en 1 jongen, ja stiekem zou een jongen wel leuk zijn 😂 maar een meisje ook heel leuk

Wow wat een groot gezin, mij lijkt het super. Ik heb zelf alleen een zusje, maar daarmee altijd de grootste lol gehad. Bij ons zitten de drie dicht op elkaar. Financieel kunnen we het wel goed redden, ik ben zelf de 'kostwinnaar' en werk fulltime, terwijl mijn man thuis is voor de kinderen. Mijn twijfel is dan toch dat er praktische bezwaren zijn zoals vakanties, of naar verjaardagen, en dat ik mensen ook vaak hoor zeggen dat de wereld gewoon te lelijk is om überhaupt kinderen op de wereld te zetten. Ik ervaar dat zelf eigenlijk niet zo, maar wordt er wel wat onzeker van

Ik vond het super gezellig. Ik ben zelf nummer 3, dus een tweeling met nummer 4. Heb veel gehad aan nummer 2 en aan mijn tweeling. Zat een iets te groot leeftijdsverschil tussen mij en de oudste (5,5 jaar) dus daar heb ik vroeger niet echt mee gespeeld. Zij was meer echt de oudere zus. De vakanties waren echt genieten en bomvol gezelligheid. Elkaar af en toe plagen maar vooral veel lol met elkaar. Ik vond het heerlijk een groter gezin! En ook nu nog, we zijn allemaal volwassen en beginnen onze eigen gezinnen. Het is een heerlijke familie en ik kan bij veel mensen mijn ei kwijt.

Pfffff ik kan echt NIET tegen die opmerkingen van de wereld, het wordt een nog kuttere wereld als je je bezwaard moet voelen om je kinderwens te vervullen wat jullie geluk geeft. Wij hadden wel een auto (eerst busje) voor 7. Tot 5 kids is dat wel fijn.

Vind ik ook, maar vind het wel belangrijk dat het voor de kinderen zelf dan ook als leuk en fijn wordt ervaren. Als er nu allemaal reacties zouden komen van mensen die het echt te druk vonden met vier kinderen thuis o.i.d zou ik toch nog wel even extra nadenken. Zo'n busje lijkt mij ideaal! En dan met z'n allen naar Frankrijk of Italië om te kamperen, wat een droombeeld lijkt mij dat 🤩

Ik was nummer 6 🙈en de jongste... Ik scheelde 7 jaar met mijn jongste broer, ik vond het heel fijn. Mijn jeugd is vooral heel gezellig geweest, wel druk. Ik kwam niks tekort. Toen ik 5 was kreeg mijn zus haar eerste kindje dus ik groeide ook altijd met mijn nichtjes en neefjes op. Groot gezin is druk en veel verantwoordelijkheid maar toch mijn ouders hebben nooit spijt gehad of iets en vinden het nu eigenlijk te stil in huis. Succes ❤️

Ik ben opgegroeid in een gezin met 4 kinderen. Heb alleen maar lof. Mijn ouders verdeelden hun tijd goed, waren er altijd bij sportwedstrijden, tijd genoeg voor spelletjes en ondernamen ook activiteiten met één van de kinderen. Mijn moeder was tijdens mijn schooltijd voornamelijk thuis. Dat heb ik als heel fijn ervaren. Merkte vroeger, en nu ook, dat ik met ieder gezinslid wel iets deelde van mijn interesses. Er was vaak wel iemand die met mij wilde spelen of een spelletje wilde doen, en ook nu heb ik met ieder weer een andere band. Ik weet niet beter dan dat kleding gedeeld werd, fietsen voor de oudste gekocht werden en steeds doorschoven etc. Heb dat niet als vervelend ervaren. Tussen de oudste kinderen zit 2 jaar verschil, dan 5 jaar niets en daarna weer 2 jaar verschil. Vanwege omstandigheden zat er ruim 5 jaar tussen, maar dat hebben mijn ouders achteraf gezien als heel fijn ervaren.

Wat leuk om te horen, het klinkt als een fijn gezin om in op te groeien. Dat 1 op 1 doen wij nu ook al inderdaad, dagje zwembad of strand bijvoorbeeld, om alle aandacht dan eens te hebben op 1 kind ipv op alledrie. Later willen we dat uitbreiden naar om het jaar (o.i.d)een stedentripje met 1 kind. Achteraf zou ik het ook fijner gevonden hebben als er wat meer tijd tussen kind 2 en 3 had gezeten (als we nog een vierde zouden krijgen). Maar een groot gezin was nooit de intentie van tevoren, dus nu zitten ze juist dicht op elkaar qua leeftijd alledrie. En dan willen we niet dat er nog één 'nakomertje' is, vandaar dat we niet te lang willen wachten met de beslissing voor een vierde kindje of niet.

Ik kom uit een gezin met 3 zussen. Ik verschil 18 jaar met mijn oudste zus, daarna 16 jaar met de andere en 11 jaar met die daaronder. Ik was alles voor hun ‘het jongste zusje’ dus altijd gingen ze leuke dingen met mij doen. Toen ik 6 was werd ik tante. En toen ik 11 was waren al mijn zussen uit huis. Ben dus ook deels ‘alleen’ nog verder opgegroeid maar hebben altijd supergoed contact met elkaar en inmiddels ben ik ook al 9 keer tante en nu zelf een kleintje waar mijn neefjes en nichtjes nu ook weer op passen. Heb een hele fijne hechte familie ondanks dat mijn vader en 1 zus al jong overleden zijn helaas. Daarom ben ik nu ook wel blij dat we met ‘meer’ zijn zodat we nog heel wat aan elkaar hebben. ❤️ Ik heb ook nooit onderscheid ervaren tussen mijn zussen en mij en was altijd heel gezellig thuis.

Ik kom ook uit een nest van 4 kinderen, mijn twee zussen hebben ook allebei ieder 4 kids, is altijd heeeel gezellig als je van familie houdt

Hier opgegroeid met 5 broers/zussen. Ik ben de jongste en verschil van 20 tot 25 jaar met mijn broers/zus. Ik heb dan ook geen idee hoe het is om op te groeien met broers/zussen van ongeveer dezelfde leeftijd. Zelf zou ik graag ook wel 4 kinderen willen, maar wij hebben al erg lang gedaan over onze dochter. Dus het is maar zien of het lukt. Maar ik weet hoe het is om ze ouder te hebben, en ik heb toch wel echt liever jongere broers/zussen. De kinderen van broers/zussen zijn dan ook niet echt mijn tantezeggertjes, maar meer verre neefjes/nichtjes. Dus als je er nog een wilt, zou ik het nog een keer erop wagen, ipv een groot leeftijdsverschil

Klinkt als een fijn gezin, maar wat heftig dat jouw vader en zus niet oud mochten worden. Lijkt me heel verdrietig en ik snap goed dat een groter gezin dan fijn is. Ik heb zelf 1 zusje die ernstig ziek is en niet oud gaat worden, had zelf daarom heel graag een wat groter gezin gehad (misschien dat ik daarom nu ook wel die wens heb voor mijn eigen gezin).

Dankjewel voor je reactie! Dat is inderdaad een groot leeftijdsverschil en dan groei je op een heel andere manier met elkaar op ook natuurlijk. Ik snap dat broers/zussen van meer gelijke leeftijd leuker zou zijn. Bij ons zou dat ook het idee zijn, als het natuurlijk lukt inderdaad. De eerste drie zitten ook dicht op elkaar, m'n vriend wil daarom sowieso niet te lang wachten met proberen als we er echt voor willen gaan.

Wat leuk! Hier dezelfde Kriebels. We hebben 3 gezonde jongens en zijn heel happy, maar toch lijkt een groot gezin ons heel leuk. Ik was eerst war babyspullen aan her wegdoen na de 3e bevalling. Maar nu toch weer dingen aan het bewaren.. voor het geval dat! Ik merk dat ik het nu een lastige fase vind om te beslissen. M'n hart zegt een 4e. Maar ik had met de oudste 2 net weer wat ademruimte voor m'n gevoel en ze zijn steeds wat zelfstandiger en nu hebben we weer een baby erbij gekregen en merk ik wel hoeveel dat weer van mij vraagt en hoeveel ik dus inlever. Ik geef ook volledige borstvoeding en hij is echt aan mij geplakt als een koalabeer en slaapt heel slecht. En daarbij al 3 gezonde gelukkige Kids, fijne bevallingen gehad, het lukt nu redelijk de aandacht te verdelen en ben me wel al een slag in het rond aan het rijden naar speeldates, sport, school, huisarts etc. Dus ja herken heel erg dat het hart ja zegt en het hoofd nee. Ik ben net 32 geworden, dus ik heb wel het gevoel dat ik er nog even over na kan denken. Al zou ik het liefst niet al te lang wachten.

Ik lees het nu pas (sorry), maar wij zitten dus eigenlijk precies in dezelfde situatie! Ik ben benieuwd of jullie al een knoop doorgehakt hebben?

Nog niet de knoop doorgehakt, maar ik denk wel dat we graag een vierde willen 🥰 (en hopen dat het ons gegund is natuurlijk). Onze kindjes vinden het ook erg leuk en we hebben ook veel mensen om ons heen met grote gezinnen. Ik denk dat ik het eind dit jaar wel weer wil proberen. Dan zou m'n jongste tussen de 2 en 3 jaar zijn als ik beval. En hoe is het bij jullie? Een keuze gemaakt?