Hey lieve dames,
Afgelopen maandag geprobeerd te strippen helaas had ik nog geen ontsluiting.
Ik had al bij de VK aangegeven (met 38 weken) dat ik niet tot 41 weken wilde lopen dus vandaag had ik een gesprek voor inleiden. Ik hoopte dat ze dus ook snel konden handelen en voor 41 weken konden starten met inleiden. Dit is mij namelijk verteld dat dit kon door VK…
Nu door zomervakantie en drukte kan ik pas maandag evt ingeleid worden, maar omdat ik nog geen ontsluiting heb ben ik bang dat het dus nog een week gaat duren..
Ik krijg geen voorrang, want daarvoor gaat t te goed maar ik merk dat ik mentaal wel echt op ben.
Waar ik eerst zo zelfverzekerd was, twijfel ik nu aan ALLES. Mijn man snapt dit ook niet zo goed en ik huil echt ineens en vaak. Ik zit zo in m’n hoofd met gedachte (echt van alles).. ik voel me kwaad, verdrietig en teleurgesteld dat mijn lijf niet doet wat ik wil. Ik ben het commentaar; ze zit nog te goed ook echt helemaal beu.
Daarbij natuurlijk mega blij dat alles nog goed gaat (op de gebruikelijke klachten na) en gezond is.
Ik voel me alleen erg ongehoord en alleen..
zijn dit hormonen, moet ik me zorgen maken om dat ik me zo voel? Ik zit er echt even doorheen :( hebben meer meiden hier last van en is dit ook “normaal”?