Hoi allemaal,
Met 2 weken (bijna 3 weken) is onze pasgeboren kleine opgenomen in het ziekenhuis omdat ze koorts had, minder dronk en geprikkeld leek. Ze heeft een aantal dagen moeten blijven met alle nodige onderzoeken van dien. Uiteindelijk is het het entrovirus gebleken, kon alle antibiotica gestopt worden en mochten we na het zakken van de koorts naar huis. Op zich heeft de kleine het virus dus super goed opgelost. Nadat we thuis kwamen kreeg onze peuter van bijna 3 helaas hele hoge koorts waardoor ik nog een paar dagen opgesloten heb gezeten in de slaapkamer met de kleine uit voorzorg.
Nu is het echter zo dat we tijdens de ziekenhuisopname en dagen erna extreme angst hebben ervaren voor wat we aan de hand was en of het allemaal goed zou komen. Nu de kleine 6 weken is en we al even thuis zijn raak ik die angst maar zeer moeilijk kwijt (het lukt mijn partner beter).
De angst beheerst mijn hele dag van begin tot eind en ik kan niet meer genieten. Eigenlijk durf ik nergens meer heen met de kleine en ik vind het eng dat onze peuter eigenlijk weer naar de opvang moet (daardoor kan ze natuurlijk van alles mee naar huis nemen). Ook vind ik het lastig als mijn partner en peuter naar een plek gaan waar veel kinderziektes zouden kunnen zijn ( indoor speeltuin bijv) of op bezoek gaan bij iemand die verkouden is, Ik ben bang dat ze wat meenemen en onze peuter of de kleine weer koorts krijgen. Ik weet dat die kleine antistoffen van me zou moeten hebben en dat ze daardoor aardig beschermd is, maar toch is ze in het ziekenhuis beland en toch wordt er gezegd dat je zo voorzichtig moet zijn omdat veel ziektes ernstig voor ze kunnen verlopen.
Ik weet dat de situatie niet gezond is dus ik heb al hulp gevraagd aan de huisarts, maar voor nu hoop ik dat jullie me kunnen helpen relativeren. Herkennen jullie deze angst? Hoe gaan jullie er mee om? Gaan jullie oudere kinderen naar de opvang en hoe beperk je dan het risico? Hebben jullie ook ervaringen met en pasgeboren baby die ziek werd, maar het uiteindelijk allemaal wel goed afliep? Kortom… tips, adviezen en verhalen die me kunnen helpen relativeren meer dan welkom!