Bekendmaking stief-schoonmoeder

Wat een dooie zeg niks van aan trekken. Niemand is klaar om mama te worden maar ik denk dat ze dat zelf is vergeten 🙄 ik heb heel lang in therapie gezeten, nu al een tijd niet meer maar dat neemt niet weg dat ik veel trauma’s heb, paniekstoornissen en ptss. Dat blijft een daar leer ik mee leven 🫠 nou en ik ben echt geen slechte moeder (niet om op te scheppen) ben nu zwanger van de tweede al na 6mnd. Hier zullen ook de meningen over verdeeld zijn maar dat boeit mij echt 0. Het is mijn leven en niemand gaat mij vertellen hoe ik mijn leven moet leiden. Daar voor is mijn leven mijn leven en hun leven die van hen. Kan ook zijn dat ze jaloers is, want ja jij bent nu wel echt “permanent” je geeft haar een klein kind en die is voor het leven. Haar zoon is nu echt geen kleine jongen meer.

( ook al is het een stiefzoon, mijn stief moeder ziet mij ook als eigen kind)

Ik ken je situatie natuurlijk niet, maar er zullen altijd negatieve (of jaloerse) reacties zijn. Sommigen spreken het uit, sommigen niet. Ik snap echt dat het super rot is om dat te horen. En heel goed dat je ook aan haar aangeeft wat het met je doet. Ik zou terug appen oké, ik weet nu hoe je erin staat. Maar als je in het vervolg niets positiefs te zeggen hebt over mijn zwangerschap, houd dan je mening voor je. Ik heb nu geen behoefte aan jouw negativiteit. En verder is het proberen het ene oor in en het andere oor uit te laten gaan. Moeilijk, dat weet ik. Ik zat in een soortgelijke situatie met mijn moeder. Heeft veel pijn gedaan, maar ik kon haar mening ook niet veranderen (ik was 27 en studeerde nog, zij vond dat ik eerst een baan moest hebben). Ik sprak gewoon niet meer over mijn zwangerschap als ik haar zag. 't was heel rot, maar het was niet anders. Richt je op mensen die wel positief zijn🙂

Maar het kan ook zijn dat ze baalt dat ze zelf geen kinderen heeft? Ik ken haar situatie niet. Of natuurlijk bang voor buitengesloten worden omdat ze niet “echt” familie is. Maar goed kunnen veel dingen zijn maar dat is lekker haar probleem

Ah nee verwijderd lid :(

Ik probeer me te me focussen op de positieve dingen, maar wil niet dat er gedoe ontstaat maar merk dat ik het moeilijk los kan laten. Het is mijn leven, het lijkt me al helemaal vreselijk als het je eigen moeder is. Is het uiteindelijk allemaal goed gekomen?

Bedankt voor deze duidelijke reactie, ja ik sta er zelf ook in. Het is toch mijn leven? Gelukkig staat mijn vriend achter me, ik vind dat ik er ook wel een keer een grens mag trekken. Haar eigen kinderen willen zelf geen kinderen, ze zal het op haar manier misschien goed bedoelen maar ik voel me erg naar. Ik heb idd ook ptss klachten, dat zal nooit echt over gaan, wij zijn er zelf ook erg blij mee. Weten zeker dat het goed gaat komen. Een hele mooie zin niemand is klaar om mama te worden..

Ze is jarloers joh lekker laten huilen. Geniet van moederschap🥹❤️❤️❤️❤️

Nate, ben jij ts? Ik zou voorlopig even afstand houden van je schoonmoeder en dat ook duidelijk naar haar aangeven. Een uurtje per week therapie is iets wat veel mensen hebben. Ik weet natuurlijk niet wat bij jou de oorzaak is, maar over het algemeen is het alleen maar gezond om aan jezelf te werken. Dat staat los van je zwangerschap.