Beval verhalen

Lisa🩷 14 juli 01:59 uur Om 18:00 uur begon het te rommelen qua krampen maar hier kwam geen regelmaat in. Toen om 21:45 mijn vliezen spontaan braken kwamen de weeën in regelmaat. Ineens sloegen de weeën qua sterkte zo om dat ik ze niet meer weg kon puffen, nadat we dit een uur gedaan hadden heeft mijn vriend de verloskundige gebeld. Die kwam wel 'even kijken', op het moment dat ze binnen kwam zei ze: 'bij de volgende wee mag je persen, ik trek handschoenen aan'. Het bleek dat ik al een uur persweeën aan het wegpuffen was😅. Ik had al 10 cm ontsluiting en na een uur persen en een knip, was onze prachtige dochter er! Ik vond het een pittige bevalling omdat het zo snel ging maar het is zo goed gegaan en mijn vriend en ik hebben het samen goed gedaan! Nu zijn we helemaal op onze roze wolk🩷.

Dit was mijn eerste. 8 juli was ik gestript door de vk in t ziekenhuis na een gesprek over eventueel inleiden bij 41 weken. De rest van de dag rommelde het wat. Maar t waren nog geen ongesteldheidskrampen en heel onregelmatig… Die nacht als een roosje geslapen. De volgende ochtend was ik rond 9 wakker en had ik bloed verloren en veel vocht. Ik had ook wat licht krampjes nog steeds. De vk was geweest om te checken of mn vruchtwater nog heel was en dat was het dacht ik. De vk dacht ook niet dat t een bevalling was… meer gewoon door t strippen. Ze zei houd t anders ff bij in een timer. Toen heb ik tot een uurtje of 11 de krampjes getimed en ze kwamen heel vaak, onregelmatig en ook qua duur. Vaak zat er maar paar minuutjes tussen en soms maar een paar seconde. Ik dacht er nog steeds weinig van tot ik opeens over de bank heen moest gaan hangen van de rugpijn en puffen. De intensiteit leek wel uit t niet toe te nemen. Bizar. Als een wee kwam kon ik alleen maar gebukt hangen en puffen. Toen de vk gebeld en gezegd dat ze toch wel heftig waren, ze zat in een andere bevalling en kwam eraan. Eenmaal hier checkte ze mijn ontsluiting en mijn baarmoeder mond was nog niet eens volledig plat. Dikke tegenvaller omdat ik inmiddels onregelmatige weeen had die soms 2/3 min aanhielden en vaak na 30 sec rust weer begonnen. Ze zei ga in bad zitten. Dus dat heb ik gedaan en mijn vriend was over mijn rug san t wrijven. Na een half uur zei ik ik trek dit niet als dit nog 10 uur zo is. Ik ga naar t ziekenhuis voor een ruggenprik. De vk kwam en ik had pas 1,5 cm maar mocht gaan. We kwamen op in t ziekenhuis aan en op de parkeerplaats braken mijn vliezen. En dat was pas t moment dat ik besefte dat t echt ging gebeuren. Inmiddels waren mn weeen continu met 10 sec rust tussendoor. Om 13,15 waren we op de verloskamer en had ik 5 cm ontsluiting. Ze raadde me een ruggenprik aan omdat die langer verlichting ging geven voor de komende uren. Toen na 15 min begon mijn buik samen te krampen… en moest ik gewoon persen. Om 13:38 zijn we uiteindelijk begonnen met persen en om 13:59 was onze prachtige zoon er. 🩵 Heel eerlijk? Ik heb t echt als heftig ervaren was compleet overvallen. Tegelijk super blij met mijn zoontje en hij was t meer dan waard.

Ik mag hier helaas nog niet aansluiten, hopelijk snel! Tot die tijd een vraag voor de moeders die al bevallen zijn: hoelaat begon jullie bevalling? Ik merk dat ik er vooral savonds en snachts heel erg mee bezig ben en overdag denk ik: nu gebeurt het toch niet. Zijn er ook vrouwen waarvan de weeeen midden op de dag begonnen?

Bij mij braken de vliezen toen ik uit bed stapte, rond 10:00 sochtends

Bij mij begon de eerste wee om 06.30 en ze is geboren om 10.30 😆

Nadat ons geduld al flink op de proef was gesteld, ben ik met 41+2 succesvol gestript. In de avond kwamen de weeën wel op gang, maar nog niet erg regelmatig. Daarom maar vroeg naar bed gegaan in de hoop wat te kunnen slapen, maar rond 12 uur toch opgestaan omdat ik geen fijne houding meer kon vinden. Rond 1 uur ook de verloskundige gebeld omdat ik geen flauw idee had of het al echt begonnen was, maar toen bleek ik nog niet verder te zijn dan de 1cm ontsluiting die ik had tijdens het strippen. Best wel een teleurstelling. De onregelmatige weeën vond ik echt al pijnlijk maar kon ik goed opvangen met een tens. Dikke tip! Rond 6 uur ben ik in bad gegaan in de hoop dat ik daar wat meer ontspanning kon vinden en toen ging het opeens heel snel! De weeën kwamen direct regelmatig en een stuk intenser en ik kon eindelijk in 'de bubbel'. En uur en drie kwartier later was onze tweede zoon geboren 🙊 Uiteindelijk na de lange aanloop super snel gegaan dus! Helaas kwam de placenta niet vanzelf los en daarvoor heb ik een spuit oxytocine en een katheter gekregen. Gelukkig kwam hij toen wel en werd een ritje naar het ziekenhuis daarmee in eerste instantie voorkomen. Uren later verloor ik alleen nog een keer veel bloed en ben toen toch met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Daar medicijnen gekregen om de baarmoeder sneller te laten krimpen en dat werkte gelukkig. Nu weer fijn thuis bijkomen!

Yep 🙋‍♀️ 1ste x s ochtends wakker worden met regelmatige maar nog lichte weeën. 2e x s ochtends onregelmatig lichte weeën die vanaf 12 uur s middags sterker en regelmatig werden.

Yep, gisteren om 15.15 uur! Om 17.30 uur is onze dochter geboren. Ik begrijp je helemaal, ik ging ook steeds uit van de avond/nacht. Bij onze jongens was dat wel zo. Maar dat kan dus ook helemaal anders ;)

Kan dus eigenlijk nog alle kanten op! Vandaag gaat het waarschijnlijk niet meer gebeuren, op naar 39+3 :)

Onze dochter Jinthe is gisteren om 17.28 uur geboren! Het was een bizarre dag.. Het was namelijk ook de dag van de uitvaart van ons lieve nichtje, die op 32 jarige leeftijd is overleden. We hadden een goede band en ik wilde er ontzettend graag bij zijn, maar een uitvaart bijwonen terwijl je 39+3 zwanger bent... oef. Ik vond het een enorm lastige keuze. De boel daar verstoren is wel het laatste wat je wil.. Uiteindelijk was het gisterochtend nog relatief rustig van binnen en besloten we te gaan (afstand was 20 min van huis, dat gaf wat rust) met voor de zekerheid natuurlijk de vluchttas mee. Tijdens de plechtigheid ineens een heftige kramp, emotie of dan toch...? Kwam niet binnen afzienbare tijd een tweede, dus rustig ademhalen en niks laten merken... tussen de plechtigheid en de erehaag/crematorium even wat drinken en naar het toilet.. bam, licht bloedverlies en weer die nare samentrekking. Buiten mijn man ingelicht, elkaar even vertwijfeld aangekeken en besloten te vertrekken. Ik heb lopend naar de auto geloof ik wel 4x gezegd: ja maar, stel nou dat het vals alarm is... ik voelde me best schuldig dat we nou net dat laatste stukje niet meer konden meemaken. Maar al tijdens de rit naar huis sloeg dat gevoel om naar intense dankbaarheid, want oh wat sloeg het ineens om.. regelmatige weeen die weliswaar nog goed weg te puffen waren, maar het idee dat ik dat in het crematorium had moeten doen.. eenmaal thuis rond 15.45 uur hup onder de douche, vk gebeld en die constateerde 5 cm ontsluiting. Wow, yes! Omdat onze jongens allebei erg snel ter wereld kwamen, bleef de verloskundige beneden wachten op wat komen ging. Dat was maar goed ook, want vanuit het niks was daar ineens al de eerste perswee. Binnen een half uur van 5 cm naar volledige ontsluiting. Wat is dat toch intens... zo'n enorme oerkracht die je hele lijf overneemt. Na 6 persweeen werd om 17.28 onze dochter aangepakt door mijn man. Ik heb het eerste uur alleen maar liggen shaken en stamelen dat ik het niet begreep. Omringd door een lieve kraamzorg, verloskundige en natuurlijk mijn man begon het langzaam in te dalen: ik heb onze dochter op de wereld gezet!

Wauw. Wat een film moet dat geweest zijn! Allereerst gecondoleerd met het verlies van je nichtje. Ongelooflijk wat een leeftijd, niet te bevatten lijkt me 😔 Daarnaast, natuurlijk van harte gefeliciteerd met je dochter! Ik ging ook in een half uur van 2 cm naar 8 cm, ik wist niet wat me overkwam! Inderdaad bizar wat een lichaam allemaal aan kan, zowel mentaal als fysiek. Geniet van de kleine meid, gesterkt door de gedachte aan jouw nicht in je achterhoofd. 🥰

Hier een fijne ervaring gehad met inleiden! Zondag om 11.00 een ballonnetje geplaatst, deze viel er maandag rond 5.00 uit. Om 7.00 in het ziekenhuis de vliezen gebroken en gestart met de weeënopwekkers. Er kwamen al snel regelmatige, krachtige weeën die om 11.00 moeilijk weg te puffen waren. Ik zat op 4 cm. Toen gekozen voor een ruggenprik en hierna zakte de pijn wat af. Om 12.30 kwamen ze in volle hevigheid terug, ik dacht dat de ruggenprik niet meer werkte. Toen de verloskundige ging toucheren bleek ik om 13.00 al volledige ontsluiting te hebben. Alleen toen namen de persweeën af. Ruggenprik uitgezet en een tijdje gewacht tot er rond 14.45 weer weeën kwamen. Ze voelden alleen meer als ontsluitingsweeën, zonder persdrang. Maar op commando van de verloskundige toch begonnen met persen om 15.15. Na 6x persen is onze dochter Mare om 15.38 geboren. Twee kleine hechtingen gekregen. Ik kijk terug op een hele fijne, vlotte bevalling voor een eerste kindje🥰

Ja, bij mijn eerste braken mijn vliezen om 09:30 uur in de ochtend en begonnen de weeën om 13:30 uur... Bij de 3e bevalling (afgelopen maandag) begonnen de oefenweeën op zaterdag na het strippen om 12:30 uur...

Heb mijn verhaal net gedeeld in het geboorte topic. Gister bevallen en besef me echt dat dit een “droom” bevalling is voor velen🥺 na een eerste traumatische ervaring zo een intens mooie en snelle bevalling mee mogen maken is echt onbeschrijfelijk. Ik hoop echt dat als er hier mama’s tussen zitten die in het verleden een traumatische bevalling gehad hebben een sprankje hoop mogen hebben uit mijn beval verhaal. 🤍 vertrouw op je lichaam!

Zo fijn om te lezen. Hier een eerste traumatische bevalling gehad dus ga heel goed op dit soort verhalen ❤️

Heel goed om te lezen. Fijne bevalling gewenst alvast💕

Waar kan ik tekenen?

Wow, wat een dag! 🥹 Vorige week moest ik twee keer naar het ziekenhuis om een CTG te laten maken omdat mijn bloeddruk te hoog was. Gisterochtend (18-07) belde ik de verloskundige omdat ik weer veel kwalen had. Verloskundige is thuis geweest en heeft me wederom doorgestuurd naar de gynaecoloog. Wederom een CTG laten maken en inwendig onderzoek gehad: 2-3 cm ontsluiting! Dus besloten om in te leiden. Gynaecoloog ging even overleggen en kwam terug met de mededeling dat inleiden direct kon, dus daar gingen we dan maar voor! Om 18.00 uur zijn mijin vliezen gebroken Om 19.00 uur is er gestart met de weeënopwekkers Om 21.05 had ik 7 cm ontsluiting Direct daarna kreeg ik ineens persdrang Om 21.15 had ik volledige ontsluiting Om 21.22 is onze lieve mooie Tess geboren! 🩷 Voor een ruggenprik was het te laat, maar ik ben blij verrast dat het allemaal zo snel en zo goed is gegaan! Het gaat goed met ons en na wat bloeddruk controles mogen we vandaag lekker naar huis! Zó benieuwd naar de reactie van haar grote zus! 🥰🩷 Die is nog niks vertelt omdat het allemaal zo snel ging. Morgen heeft ze haar laatste schooldag en dan kan ze daarna heerlijk veel gaan knuffelen met haar zusje!

In de wolken 💙 Na een eerdere keizersnede in 2021 vanwege niet vorderende uitdrijving (na 19 uur proberen) is het dit keer wel gelukt 😁 Er stond een keizersnede gepland voor maandag 22-07-2024. Echter werd ik op 19-07 wakker rond 3.30u met onregelmatige weeen. Tussendoor nog wat kunnen dutten en uiteindelijk onze dochter op laten halen rond 9.00u en het ziekenhuis gebeld. Rond 11.00u richting het ziekenhuis gegaan met weeen zo om de 5 a 6 minuten en veel slijm en vochtverlies. Aan de CTG en ik bleek 3cm ontsluiting te hebben. Weeen namen toe en vooral de rugweeen waren enorm pijnlijk waarna ik met 4cm om een ruggenprik heb gevraagd. Deze werd binnen het half uur gezet wat echt enorm fijn was. Sindsdien was het zo relaxed en ging de ontsluiting snel. Rond 18.00u volledig ontsluiting. Even afgewacht tot de baby zelf nog wat verder zou zaken. Rond 19.00u begonnen met persen en om 20.00u precies werden wij blij verrast met de komst van onze Vince 💙 Wij wisten op voorhand het geslacht niet, dit was echt een magisch moment. Wat een verademing nu al qua herstel vergeleken met de keizersnede. En wat mooi en trots dat ik deze manier van bevallen heb mogen ervaren. Wij genieten intens hier.

Hoi iedereen, twee dagen geleden ben ik via een spoed keizersnede bevallen van Elena. Was een heftige bevalling. Ik zou eigenlijk een ballon krijgen op woensdagochtend maar toen bleek ik al 2 cm ontsluiting te hebben. De ballon floepte er zo dus uit. Omdat het ziekenhuis geen plek had, hebben ze mij weer overgedragen aan de verloskundige. Ik had inmiddels ook wel wat voorweeen. De weeen zetten door en ik had in de avond elke 5-7 minuten. Om acht uur kwam de verloskundige langs en ze zei ik laat jullie gewoon nog even. Als de weeen sneller komen en heviger worden, moeten jullie mij weer bellen. In de nacht waren de weeen vrij intens en ik was inmiddels ook zo’n 12 uur onderweg. Toen de verloskundige kwam bleek ik alleen nog maar 3 cm ontsluiting te hebben. Terwijl het voelde alsof ik al tegen persen aanzat. Dit was de eerste enorme tegenvaller. De weeen deden echt veel pijn maar het zetten dus weinig zoden aan de dijk. Toen hebben we besloten om naar het ziekenhuis te gaan en voor een ruggenprik te gaan. De verloskundige heeft toen 3 kwartier gebeld maar alle ziekenhuizen in de buurt zaten vol. Uiteindelijk was er nog 1 ziekenhuis waar we terecht konden en dat was op dik een uur rijden. Dit was mega teleurstelling nummer twee. Hoe ik de autorit heb overleefd weet ik ook niet. Toen we rond 5 uur in de ochtend aankwamen in het ziekenhuis heb ik nog dik een uur weeen weggepuft voordat de ruggenprik eindelijk kwam. Nadat de ruggenprik zat kon ik eindelijk ontspannen. Woow wat was dat heerlijk! De rest van de ochtend/middag afgewacht totdat ik meer ontsluiting had. Wel nog weeen opwekkers gekregen omdat ondanks de pijn mijn weeen dus weinig deden. Einde van de middag had ik genoeg ontsluiting en mocht ik gaan persen. Eindelijk wat doen! Persen ging goed en voelde me heel krachtig. Helaas moest de verloskundige na 45 tegen me zeggen dat we niet door konden gaan omdat Elena heel slecht ging op het persen. Het werd een spoed keizersnede. Dit was teleurstelling drie. Uiteindelijk heb ik de persweeen nog weg moeten puffen voordat alles klaar was voor de operatie. Toen we eenmaal begonnen was ze er binnen 15 minuten. Ze was eindelijk geboren! Ik heb de bevalling wel mee gekregen maar was zo in een waas door alles dat toch niet helemaal bij was. Na de operatie helaas ook nog veel bloed verloren omdat mijn baarmoeder niet goed sloot. Gelukkig deed Elena het vanaf het begin goed maar was wel echt heel pittig. Nu dus alweer 2 dagen in het ziekenhuis om te herstellen. Was niet helemaal hoe me mijn bevalling had voorgesteld maar ben blij dat goed is afgelopen. En dat ik in Nederland woon waar de zorg zo goed is!