Binnenkort weer aan het werk

Ik denk dat het heel logisch is dat je er tegenop ziet dat je je kindje door anderen dan jijzelf laat verzorgen. Dat is best een natuurlijke reactie. Ik zie aan mijn dochter van twee dat contact met haar opa’s en oma’s zo belangrijk is en het helemaal niet zo verkeerd is dat zij dingen met haar anders aanpakken dan ze gewend is. Misschien helpt het om een soort handleiding te typen met tips zodat ze jou een beetje kunnen opvolgen? Persoonlijk zou ik vooral heel blij zijn dat je (schoon-)ouders willen oppassen, dat is hier helaas geen optie en vind ik aan alle kanten echt een gemiste kans. Wie weet helpt het ook om bijvoorbeeld na een maand met elkaar te bespreken hoe het gaat, zodat dingen goed uitgesproken kunnen worden en jij je er met een gerust hart aan kan overgeven. Succes!

Ik snap je zo goed! Gisteren was mijn 1e dag werkdag weer. Vandaag is onze meid 14 weken. Ik heb ook even flink gehuild thuis en op werk. Je weet dat ze in goeie handen is (mijn ouders en een vriendin passen een dag op en de rest van de dagen doen mijn man en ik), maar je hebt 3 maanden fulltime voor dr gezorgd en wat je zegt, je kent elk huiltje en ineens moet je het 'loslaten'. Ik heb alle vertrouwen in de mensen bij wie ik haar achterlaat hoewel ik het wel lastig vind.

Ja, herkenbaar! Vooral de dag naar mijn schoonouders vind ik zo spannend. Ik ben van plan om een kleine handleiding op papier te zetten. Wil niet belerend overkomen, maar wil gewoon graag alle "trucjes" voor en gewoontes van van mijn dochtertje meegeven wat ze prettig vind en wat voor haar werkt. Dus ik hoop dat dat iets rust gaat geven. Verder gaan we binnenkort ook eerst even oefenen met een paar uurtjes en zo kunnen we het opbouwen. Eerst 1 eet/slaapmoment om te kijken hoe dat gaat. Maar het blijft lastig!!

Oh het is echt alsof ik mezelf lees!! Ik heb precies hetzelfde. Ik zie er zo tegenop. Ik weet dat het vast allemaal goed komt, maar ik vind het zo moeilijk de controle los te laten. Ook ik heb minder moeite bij mijn eigen ouders omdat dit toch " eigen " is. Ondanks de prima band met mn schoonouders, is dit gevoelsmatig zo anders. Ik denk dat ik ook makkelijker tegen mijn eigen ouders zeg als ik iets niet leuk vind bijvoorbeeld of dat ik er tegen op zie. Het voelt ook als een soort jaloezie (heel stom) dat zij lekker heel de dag met mn dochter zijn en ik moet werken. Aan de andere kant vind ik het voor mijn dochter heel fijn dat ze opgroeit met zulke lieve betrokken opa's en oma's. Maar al had ik ervoor kunnen kiezen het eerste jaar alleen zelf voor haar te zorgen, had ik dit gedaan. Dit voelt veel meer natuurlijker. Maar ja, dat gaat helaas niet in deze tijd. Ik lees dus graag mee voor de tips. .

Wat ik trouwens gedaan heb met mijn eigen ouders en schoonouders. Is eerst hier oppassen als ik gewoon thuis ben een paar uurtjes. Daarna 2 uurtjes oppassen als ik ga sporten, ook hier thuis en de volgende stap is, opbouwen in uurtjes bij hen thuis. Ik merk dat dit mij veel rust geeft, omdat ze zo ook aan elkaar kunnen wennen. Daarbij zeg ik ook dat als het niet gaat of als ze haar echt niet stil krijgen en ze over de toeren is dat ik wil dat ze me gewoon bellen. Dat is voor niemand leuk en ik wil niet dat ze zich dan " groot " houden en het zelf blijven proberen.

Ja dit dus pfff zo moeilijk!

Hele goede tip, dankjewel! Vanaf volgende week gaan we hiermee beginnen. Het blijft echt heel moeilijk, maargoed het moet. Ik moet me er overheen zetten.

Goede tip dankjewel. Wij gaan dit ook doen ik denk dat het zowel voor hen als voor ons zoontje goed is

Misschien dat een handleiding helpt idd en meer rust geeft. Bedankt voor de tip!

Ik herken mezelf in het stukje dat je schoonouders ook gaan oppassen. Zelf heb ik ook een goede band met ze en zijn het ontzettend lieve mensen, maar toch was de drempel daar hoger. Voordat ik begon met werken heb ik ze een dag laten oppassen, aangezien ik dan zelf toch nog vrij was en dat dan wat prettiger voelde. Het oppassen is die dag echt fantastisch gegaan en we kregen een heel vrolijk meisje mee naar huis. Nu is dit al een aantal keer zo geweest en was ik eigenlijk zenuwachtig voor saus haha. Wij geven zowel bij mijn ouders als mijn schoonouders een schriftje mee. Hier schrijf ik evt bijzonderheden in, denk aan slechte nacht of vaccinaties of iets in die trant en zij schrijven een verhaaltje hoe de dag was en hoe laat ze dronk etc. Is namelijk ook erg leuk om later terug te lezen samen met je kind 🥰.

Topic gesloten op verzoek van TS