Delulu om al te denken aan tweede kindje?

Hey meid ik zal Gewoon lekker doen waar jij je prettig bij voelt ! Het zal vast een beetje pittig gaat zijn met 2 under 2 maar als jij denkt van hey ik wil dit en ik kan dit aan zal ik het gewoon doen

Ik ben soms al aan het fantaseren over een derde, terwijl ik deze fase met ook een peuter erbij echt wel zwaar vind 😅 Ik ben binnen het jaar zwanger geworden van de tweede en heb er nu dus 2 onder 2. Ik vind het zeker pittig, maar dat is ieder leeftijdsverschil denk ik wel. Voordeel in de zwangerschap vond ik dat de oudste ook nog een lang dutje deed overdag, dan had ik ook een rust moment voor mezelf. Lichamelijk vond ik 2 zwangerschappen snel achter elkaar wel erg zwaar. Als ik je een advies mag geven, dan zou ik je lichaam wel wat langer rust geven na een zwangerschap en bevalling dan slechts een paar maanden. Het is allemaal nog maar zo kort geleden en je lichaam heeft echt tijd nodig om te herstellen, hoe goed je je nu ook voelt.

Hier dezelfde gedachten, ook omdat ik de zwangerschap/bevalling zo bijzonder en mooi heb ervaren! Anderzijds wil ik ook volop genieten van ons zoontje en van al zijn ontwikkelingen en mij hier volledig op kunnen richten, dus wij wachten bewust nog een tijdje! :)

Super mooi dat overgang naar moeder zo fijn en soepel verloopt voor jullie! Onlangs ben ik bevallen van de 2e en er zit4 jaar tussen de baby en onze oudste dochter. Als ik jullie verhaal zo lees dan zou ik denken: go for it! Wij moesten wachten want de situatie was er nog niet naar om 2 kinderen te nemen en daarmee bedoel ik meerdere facetten in t leven. Ouderschap en het leven kan zwaar zijn en dit verloopt in fases, als je daar als gezin van 4 doorheen kan lopen en je als ouder zijnde graag twee kleine kinderen in huis wil hebben, lijkt mij dat alleen maar mooi als je dan kan verwezenlijken. Heel veel succes met alles 🫶🏼

Ja daar heb je gelijk in. Het lichamelijke aspect is ook wel door mijn gedachten gegaan. Het lastige daaraan vind ik alleen dat ik zelf helemaal niet meer het gevoel heb dat ik nog aan het herstellen ben. Daardoor overschat ik mijn lichaam misschien 😅

Ik snap je wel, vind het niet gek. Zeker op lange termijn niet. Ik scheel met mijn broer ook iets meer dan een jaar, en heb het altijd geweldig gevonden. Nu heeft niemand het er meer over. Zelf heb dit ook ‘ gedaan’ Mijn oudste 2 schelen ruim een jaar, nu 5 en 6. Ze spelen zooo leuk samen. Gaan samen op zwemles, doen alles samen. Eerste 2 jaar was wel pittig, nu pluk ik er de vruchten van. Als je kunt accepteren dat het mogelijk tijdelijk is zwaar is (lichamelijk, of mentaal, kan ook pittig zijn voor je huwelijk) dan is het later echt geweldig!! Ik raad het ook altijd m’n vriendinnen aan! 🙈

Ik begrijp jullie wel hoor! Ervaar de 2e ook nu zo. Wij hebben bewust ervoor gekozen om te wachten met de 2e (vanwege allerlei redenen) maar achteraf had ik liever een iets kleiner leeftijdsverschil dan 5 jaar. Het is wel makkelijk dat de oudste al zo zelfstandig is, maar aan de andere kant was ik al helemaal de baby fases ontgroeid. Zou lekker doen wat goed voelt. Heel misschien wachten tot je baby 6 maanden is. En wat betreft nog komen gaat, daar kom je dan wel weer doorheen 😆

Wat fijn dat je je zo energiek voelt! Ik ben 32 en 10 weekjes terug bevallen van ons derde kindje. Mijn eerste was een huilbaby super heftig de tweede was super chill en die tijd vond ik ook echt heerlijk. Maar nu helaas weer een pittig mannetje. Besef wel dat je van te voren niet zal weten hoe je kindje zal zijn en dat een pittige baby voor een enorm zware tijd kan zorgen. Wij slapen super slecht en dat maakt het nu lichamelijk echt zwaar ondanks dat geniet ik wel van hem maar t maakt zoveel verschil of je rust krijgt of niet.

Wat fijn dat het allemaal.zo soepel gaat. elk kindje is anders, mijn eerste was een huilbaby (horror 🤣), mn 2e nu is echt een wereld van verschil. Als ik het andersom had gehad had ik het erg zwaar gehad nu. Deze keer waren we op t ergste voorbereid en viel het dus erg mee. Er zit bij ons 16 maanden tussen en het scheelt (vooral in het begin na de bevalling) dat ik smiddags nog een dutje kon doen als de oudste zn middagdutje deed. Verder vind ik het nu nog niet zozeer zwaar, ik geef ook borstvoeding en de eerste vermaakt zichzelf over het algemeen gelukkig prima, hij zit nu bijvoorbeeld lemmer met de autos te spelen. Je wordt er vanzelf handiger in, dat is hoe ik het ervaar. Bij de eerste hadden we allebei dat gevoel nog niet om snel aan een 2e te denken (na een half jaar kwam dat gelukkig terug). En nu heb ik zelfs zoiets van Oh heerlijk, zo mag er nog wel een bij, hoewel we samen eens zijn dat 2 kindjes klopt voor ons, dus in mijn geval denk ik dat dat irrationele gedachten zijn en dat het vooral met hormonen te maken heeft haha.

Wat fijn dat alles zo soepel gaat 😄 Fantaseren is natuurlijd altijd goed 🙈 Mijn vriend grapte hier ook over 🤣 die zou het ook niet erg vinden. De wens voor een 2de kindje is er zeker maar ik zou persoonlijk je lichaam echt even de tijd geven om te genezen. In ieder geval 9 maanden 🙈

Hier denk ik al na over de 3e. Tussen onze meiden zit er minder dan 2,5 jaar tussen. Sommige momenten pittig maar de jongste is super makkelijk net zoals de eerste als baby. Wij grappen er ook over. Doe waar je je goed bij voelt. Wij zitten niet aan de anticonceptie en we zien wel hoe het loopt.

Oei… Ja dat is waar! Mijn zoontje is makkelijk en alles verloopt heel soepel maar we hebben natuurlijk niet de garantie dat dat met de tweede ook zo zal zijn 🥲 als je slecht slaapt kan ik me heel goed voorstellen dat het echt zwaar is! Daar heb ik nu nog geluk mee (hij komt wel 3x snachts maar slaapt gelijk weer door na het drinken) maar dat kan met een tweede erbij wel ineens drastisch veranderen natuurlijk

Zou niet nu nu doen, dan heb je op goed geluk ze op dezelfde dag/minder dan 2 weken verschil van elkaar. Maar you do you! Anderen zullen het snel vinden, maar zij hoeven t kind niet op te voeden. Dus doen waar je je goed bij voelt

Wat super fijn dat je de babytijd zo ervaart! Ik ook, wacht nog steeds op het moment dat ik het zwaar ga krijgen haha. Zo allesomvattend mooi, wat een geluk! Ik zei altijd eerst 1 baby en dan zie ik wel of ik uberhaupt nog een tweede wil. In de eerste week zei ik al dat er sowieso een tweede komt haha 🤣 (als het lukt natuurlijk). Ik wil het alleen mijn lichaam niet aan doen om weer snel zwanger te zijn, heb het eindelijk weer terug. Ook wil ik optimaal genieten van de kleine man nu en niet weer al zwanger zijn en daardoor mogelijk minder voor hem kunnen zorgen (bekkenpijn). Dat het de eerste keer zo soepel is gegaan wil natuurlijk niks zeggen over de volgende, zowel de zwangerschap als de baby zelf. Ik scheel ruim 4 jaar met mijn zusje en zijn super close, nooit echt wat van gemerkt eigenlijk. Maar als jij denkt joh ik zie dit zitten en we willen het, lekker ervoor gaan!

Ik wil ook heel graag en snel een 2e, maar wil ook optimaal genieten van de eerste. Of kinderen nou 1 of 2 jaar van elkaar verschillen maakt echt niet uit. Enne 30 is nog wel heel jong hoor!

Mijn tweede is nu 11 weken, er zit een jaar en 10 maanden tussen. Ik vond de 2e zwangerschap wel echt fysiek een stuk zwaarder dus daar moet je echt rekening mee houden! Ik weet natuurlijk niet hoe je er lichamelijk aan toe bent maar ik zou toch echt adviseren om minstens 6 tot 9 maanden te wachten zodat je een volgende zwangerschap ook weer goed kunt dragen:) Verder ben ik wel heel blij dat er niet veel leeftijdsverschil tussen de kids zit, maar het is met een 2e erbij echt wel ff aanpoten! Gelukkig hebben wij alle opa's en oma's in dezelfde stad wonen, die hulp hebben we ook echt wel nodig nu!

Wat leuk dat jullie zo genieten! Hier two-under-two en ik vind het genieten maar ook heel pittig. Mn oudste zit in de peuterpuberteit, dat zal jij dan nog niet hebben, mocht je snel zwanger raken. Maar alleen al je oudste nog moeten tillen terwijl je zelf zwanger bent kan heel zwaar zijn…mn oudste kan al vrij veel zelf en nog kom ik armen te kort. Goed om je van bewust te zijn denk ik. Buiten dat, kan het denk ik heel bijzonder zijn zo kort op elkaar

Ik zou gewoon doen wat jullie willen. En ik heb ook nooit die stress en oververmoeidheid enzo ervaren. Bij onze eerste 6 jaar terug liep t soepel. Wij hebben tussen door nooit voorbehoedsmiddelen gebruikt. Werd pas weer ongesteld (gaf borstvoeding) toen ze 16 maand was. Haar broertje is geboren toen zij 2 jaar 3 maand was. Onze 3de toen hij 2 jaar en 2 maand was. En 3 maand terug zijn onze jongste 2 dochters geboren . Toen was onze derde 1 jaar en 8 maand. Heb er op dit moment dus 3 onder de 2 en nog 1 van 4 en 1 van 6 hahaha. En ja sommige momenten is het hectisch maar ook zo geweldig en genieten. Dus volg je hart. Wij geloven dat als het zo moest zijn het toch gebeurd! En niemand belast wordt boven zijn kunnen. Dus nee het is niet raar of wat. Er zijn altijd mensen met een andere mening en doe wat jullie gelukkig maakt

Mijn ervaring is dat de kinderen heel verschillend kunnen zijn. Ik had een heel makkelijke eerste en vond het ook heel gemakkelijk allemaal, en nu een iets pittigere. Ik zou toch nog even genieten van deze baby alleen omdat met twee alles toch wel iets ingewikkelder wordt. Koesteren wat je nu hebt.

Precies dat geloven wij ook! Als het voor ons geschreven staat dan zal het gebeuren en anders niet dus daar gaan we op vertrouwen 🥰 de reacties hebben hebben me overtuigd haha