Ik ben echt even zo chagrijnig..
Het is weer tijd om te drinken voor onze kleine.. Nu dat het weekend is vind ik het soms ook fijn om even niet het flesje te hoeven geven maar gewoon te kunnen blijven liggen.
Manlief weigert alleen de fles te geven als ik hem vraag of hij het wilt doen, er komt dan gemompel uit dat hij het niet gaat doen omdat hij wilt slapen. Als hij het wel doet in de nacht of ‘‘s ochtends vroeg dan is het continu met een chagrijnig hoofd en kan hij echt heel lelijk doen tegen onze kleine als hij te lang drinkt voor zijn idee of als er wat zit meekomt met het boeren.. En dan het ergste is dat hij in de ochtend niet eens meer weet wat hij dan heeft gezegd of hoe hij dan deed 🙄
Dit is vaker en het maakt me zo chagrijnig, hij vind dat hij weekend heeft.. maar kom op, ik zit iedere dag 24/7 met een baby, plus huishouden en over een week ook weer 3 dagen in de week werken.. waar is mijn weekend? En vooral hoe ga ik dit volhouden..
Ik vind het echt kut om uit te spreken maar soms zou ik willen dat hij er wat mee zou zijn voor mij maar vooral ook voor onze kleine man, het is tenslotte ook zijn kind en hij heeft er ook voor gekozen. Erover praten heeft helaas ook totaal geen zin. Ik hoop echt dat het nog gaat veranderen 🥲