Ervaring met kind aanwezig bij geboorte?

Ik lees even mee, wij hebben dezelfde situatie met familie die allemaal verder weg woont. Stiekem hoop ik dat de baby in de nacht geboren wordt en ons zoontje van 1,5 er gewoon doorheen slaapt 🙈

Ik heb dit meegemaakt bij een vriendin van mij, bewust alleenstaande moeder. Thuis bevallen mag in principe wel dat ze dan thuis zijn maar dit heeft voor de verloskundige geen voorkeur. Ondanks dat haar zoontje toen al ruim 3 was, moet je toch je kindje in de gaten houden en t niet aan zn lot over laten. Hij heeft het toen redelijk goed gedaan, op den duur (al na 3 uur) was hij t eigenlijk al beu en wou met mama spelen en dingen doen. Ja dat gaat niet, de bevalling heeft in totaal daar 11 uur geduurd.... Zo lang kan n kleintje echt niet alleen blijven en voor zichzelf zorgen lukt op die leeftijd echt nog niet. Moet je naar t ziekenhuis (wat daar uiteindelijk gebeurt is) dan zul je echt oppas moeten regelen! Kinderen mogen niet mee in t ziekenhuis op die leeftijd (vanaf 13 mag t hier pas onder strikte voorwaarden) dus dan zul je toch echt iets achter de hand moeten hebben! Ik zou t nooit willen heel eerlijk. Ik heb tijdens de bevalling mijn man hard nodig gehad en die zou dus geen tijd hebben om op onze dochter te letten en haar ook nog te verzorgen. Ook heel eerlijk zou ik t niet fair vinden voor haar dat ik haar dan in de steek laat en dat ze zelf der eigen ding moet doen. Wij hebben een lichte slaapster dus die zou in de nacht sowieso wakker worden van al t gesjouw van boven naar beneden en andersom. Ik zou graag in mijn eigen bubbel willen zitten en niet willen nadenken over Maud op dat moment. Maargoed daar is iedereen anders in. 1 voordeel is wel van dat als de bevalling begint je echt nog wel tijd hebt om mensen in te seinen.

Poeh lastige kwestie. Ik zou informeren bij je vk of zij iets weten van gelijke situaties. En eventueel echt bij die kennissen het gesprek open gooien. Een bevalling kan natuurlijk vrij bloederig en met veel geluid verlopen, ik zou het in alle eerlijkheid te veel kans op een traumatische bevalling vinden voor mn dochter. Mocht het echt niet anders kunnen zou ik er dan voor kiezen zelf te bevallen en mijn partner in charge can de dochter te stellen zodat zij weg kunnen hotel boeken what ever om niet tijdens het moment supreme in huis te zijn. Verre van ideaal natuurlijk, maar dan kies ik voor mn kind.

Je zou misschien kunnen overwegen nog iemand bij de bevalling te hebben die ervaring heeft met broertjes en zusjes, een doula of coach oid? Weet niet of ze echt daarvoor zijn, maar het is een idee…

Ik ben pedagoog en werk al jaren met kinderen, zelf ben ik geen voorstander van kinderen bij de bevalling betrekken. In mijn ervaring kan het voor kinderen heel erg emotioneel belastend zijn om hun moeder in die positie te zien (in pijn of dat er allerlei Dokters bezig zijn met moeders) hoe jonger ze zijn hoe minder impact het heeft en ze het bijblijft natuurlijk. Als in het mooiste geval je een fijne thuis bevalling hebt en je oudste kindje het grootste gedeelte slaapt zal het waarschijnlijk wel goed gaan maar dat weet je natuurlijk nooit, het kan zijn dat je plots toch naar het ziekenhuis moet of dat je oudste heel veel aandacht nodig heeft en je partner hierdoor de geboorte mist. Persoonlijk zou ik op voorhand wat proberen te regelen met iemand die wel in de buurt woont en zou kunnen oppassen (ook in de nacht) voor het geval dat het een noodgeval is of zo, dan heb je in ieder geval iets achter de hand.

Dank allemaal voor het meedenken en goede adviezen! We gaan er nog even goed over nadenken. En waarschijnlijk toch kennissen op stand-by vragen voor de zekerheid! Mijn eerste werd heel snel geboren, snachts en thuis. Dat is het ideale scenario voor nu, maar inderdaad zeker geen garantie dat het weer zo zal gaan…

Ik snap je dilemma heel goed. Wij wonen in het buitenland en de vrienden/oppas in de buurt waar we eventueel een beroep op kunnen doen voelen voor mij te onzeker (zij hebben ook kinderen en als we pech hebben komt het dan net niet uit). Andere gepensioneerde buren zouden vast willen inspringen, maar die kent ons zoontje van 2 nauwelijks en mijn zoontje is niet zo makkelijk met vreemden, dus dan voel ik me daar helemaal niet fijn bij. Ons zoontje mag mee naar het geboortehuis waar ik hopelijk ga bevallen en zou daar in een andere kamer dan mij kunnen spelen en slapen. Het lijkt me een heel fijn idee dat hij in de buurt is, maar ik weet van mijn eerste bevalling dat ik echt steun van mn partner nodig heb en in dat geval zou hij dus veel bij mn zoontje moeten zijn en er niet voor mij kunnen zijn. Daarom heb ik besloten om hulp te vragen van m'n familie. M'n broer komt nu als het goed is vanaf 38 weken en m'n ouders vanaf 39 weken. Ik vond het best lastig om van mn familie te vragen om al zo vroeg te komen, maar uiteindelijk geeft het zoveel meer rust om te weten dat we niet alleen zullen zijn en waren ze volgensmij ook wel vereerd met de vraag van ons. ❤️ Als ik thuis zou bevallen hoeft mn zoontje van mij niet weg, er is dan genoeg plek voor hem om in een ander deel van het huis te zijn als hij dat wil. Maar ook dan is het wel een fijn gevoel dat er extra familie is om hem te vermaken/troosten als nodig 😬 Het idee van iemand anders om een doula in te schakelen vind ik wel ook een top idée. Dan kunnen je partner en de doula eventueel afwisselen met jou steunen /er voor je zoontje zijn 👌

Dochtertje, sorry 🙈

Erg lastig. Dit is bij ons ook. Ik ben nu zwanger van de 3de. De eerste 2 zijn thuis geboren. De oudste was bijna 2 toen de 2de geboren werd. De bevalling begon ‘s nachts en toen hebben we haar laten slapen. Rond 7 uur heeft mijn man haar wakker gemaakt en naar de buren gebracht. Om half 9 ben ik bevallen. Ik hoop ook op zoiets bij de volgende. Maar zou er zelf niet voor kiezen om de kinderen erbij te hebben. Wat ik wel heb gehoord is dat kinderen er niet bij mogen zijn in het ziekenhuis. Dan moeten ze zo snel mogelijk worden opgehaald door iemand/of de partner moet weg met het kind.