Even klagen...

Zwanger zijn was ook echt niet mijn hobby. Veel kwaaltjes en zwaar. Je weet natuurlijk nooit wat voor tweede zwangerschap je gaat hebben, maar bij mij was het de tweede keer vergelijkbaar met de eerste. Ik stelde me er gewoon op in dat het weer 9 maanden buffelen werd. Alle kwaaltjes komen ook eerder bij een tweede gaf de vk aan en met een kindje erbij is dat wel een tandje pittiger vond ik. Dus nee… zwanger zijn ging (en ga) ik niet missen en ik ben stiekem heel blij dat dit de laatste keer is dag ik zwanger ben. Ik denk oprecht dat je het als het nu heeeeeeeeeeeel zwaar is je de overweging echt goed moet maken. Wij hebben wel ook bewust gewacht tot onze dochter iets ouder was (straks bijna 3), ze is zindelijk, kan zelf de trap op en af etc. Maat blijft een peuterpuber haha

Oh zo herkenbaar 😅 helaas! Bij mijn dochter een prima zwangerschap gehad, maar dat ik op het einde zo afhankelijk was van iedereen, daar heb ik zo'n scheidhekel aan 🙈 nee toen wist ik al zwanger zijn is niks voor mij, maar ja als je een eigen kind wil is dat toch de weg 😅 dus hier zitten we weer... 38 weken+ en echt een v e r s c h r i k k e l i j k e zwangerschap achter de rug tot nu toe! Begon met extreme moeheid, ging over in veel spugen, naar een prenatale depressie 👍🏻 nu ook nog pijn in de bekken erbij... nee ik ben blij als dit kleine mannetje eruit is en ik nooit meer zwanger hoef te zijn. Ik m'n hoofd weer op orde krijg en weer lekker mijn eigen rol kan pakken, mama zijn en voor m'n gezinnetje zorgen. Dat lukt me momenteel niet en dat is zo zwaar. Gelukkig zijn er meer die snappen dat zwanger zijn niet voor iedereen een feestje is. 😚