Fluxus

Gefeliciteerd met je zoontje! Wat heftig zeg! Ik heb ook een Fluxus gehad bij mijn bevalling vorige week, helaas was dit de tweede keer voor mij en daardoor waren we er een soort van op voorbereid. Vooral de eerste keer heb ik als heel heftig ervaren want je weet niet wat je overkomt en er is veel paniek ineens. Plus het feit dat je je pasgeboren kindje en partner moet achterlaten en je voelt je zelf steeds meer wegzakken door het bloedverlies. Ik vond het ook enorm traumatisch en heb er destijds veel last van gehad. Verschil tussen de eerste en tweede keer bij mij was dat ik bij de eerste keer mijn dochter pas uren later bij me kreeg toen ze al helemaal aangekleed was, nu kreeg ik op de uitslaapkamer al meteen mijn zoontje op mijn borst huid op huid. Verder doen we nu veel rustiger aan qua herstel. Dat zou ik je dan ook echt adviseren komende dagen / weken. Zo veel mogelijk huid op huid, lekker knuffelen en weinig kraambezoek. Over een paar weken is hij nog klein en het geeft jullie kans om te herstellen en lekker aan elkaar te wennen. Verder wilde ik de eerste keer zo snel mogelijk alles weer doen en me niet laten kennen, maar bij elke stap vooruit deed ik er weer twee achteruit. Neem dus echt je tijd, let goed op je voeding en probeer niet te snel te willen. Heel veel sterkte!!

Hi lieve mama! Hier ook een fluxus gehad. Wat mij heel erg helpt is om er over te praten. Met je partner, kraamzorg, familie en vrienden. Blijf er over praten. Desnoods 10x met dezelfde persoon. Ook heb ik alles op papier gezet en beschreven hoe ik het heb ervaren. Dit was ook heel fijn en zo heb ik het vaak nog terug gelezen en heb ik ook het verslag van de verloskundige en het ziekenhuis opgevraagd voor een duidelijk beeld van wat er is gebeurd. Ook merkte ik dat ik niet alles meer wist of hoe het precies is verlopen. Ik heb dat toen met m’n partner en verloskundige besproken die erbij waren en die konden de zwarte gaten invullen, wat heel fijn was. Want nu heb ik een totaal beeld van wat er was gebeurd. Dit helpt goed voor de verwerking. Trek ook optijd aan de bel. Mij Verloskundige heeft aangegeven dat ik altijd kan bellen als ik te lang rond loop met slechte gevoelens en dat ze dan gaan kijken hoe ze me kunnen helpen en eventueel doorverwijzen. En gun je zelf echt de rust en tijd die je nodig hebt. Het is niet niks en verwacht dat je echt wel 6 weken nodig hebt om weer op krachten te zijn. Ik ben bijna 2 weken geleden bevallen en lig elke dag in de middag nog op bed. Als ik het goed lees zit je nu ook op dag 3… en de bekende kraamtranen dag is er of komt nog. Dus vergeet ook niet dat je nu nog bomvol zit met hormonen en die zijn niet misselijk! Die hebben ook de tijd nodig om te stabiliseren. Doe het rustig aan en zet je zelf nu even op 1. De rest komt later! Je kan dit ❤️

Yes, ik ook. Ik herken je verhaal.. was bij mijn eerste. De vorige keer is dan ook mijn kraamperiode een grote hel geweest. Was mij totaal niet bewust van wat er allemaal gebeurde. Maar de ijzer tabletten hielpen wel wat. Neem rust en laat het over je heen komen zou mijn tip zijn. Praat er met je partner over en ga heel veel huid op huid doen met je zoontje, dan neemt op een gegeven moment de liefde het over! Dikke knuffel voor jou

Hier ook, maar dan eergisteren bevallen van mijn eerste zoontje. Vond het vooral heel heftig om mijn partner en pasgeboren kindje achter te laten terwijl in onder narcose gebracht werd. Maar wist dat ons zoontje in goede handen was. Ze werden dan ook erbij gehaald toen ik op de uitslaapkamer aan het ontwaken was! Probeer verder eigenlijk de ‘positieve’ dingen ervan te onthouden zoals dat ik nu eigenlijk minimaal nog navloei, hechtingen onder narcose heb gekregen dus niks van gevoeld & we bleven een nachtje in het ziekenhuis waarbij ik en ons zoontje extra hulp, zorg & controles kregen! Nu zijn we lekker thuis, minimaal kraambezoek & lekker veel knuffelen maken hier al heeeeel veel goed!

Ik heb het 2 keer gehad. Ook OK en opname IC. Tijd heelt de meeste (in mijn geval) alle wonden. Advies: Vraag over ern week of 6 tot 8 een gesprek aan met de gynaecoloog die de spoedbehandeling heeft gedaan. Zij/hij kan dan vertellen wat er is gebeurd van a tot en met z en uitleggen waarom bepaald ekeuzes zijn gemaakt. Werkte hier echt goed. Na duidelijke uitleg was alles een stuk helderder

Ik heb ook een fluxus gehad. Hoefde hiervoor niet naar de OK, met meerdere infuusdingen en een hardhandige buik'massage' is het gelukkig gestopt. Erg akelige en pijnlijke ervaring. Nu een aantal weken verder en ik kan wel zeggen dat ik mezelf fit voel!! Ijzertabletten helpen en ik gebruik floradiks. Ook met voeding ben ik bewust van ijzer. Verder binnenkort nogmaals bloedprikken om te zien of de waardes zijn verbeterd. Borstvoeding lukte helaas niet omdat mijn lijf het veel te zwaar had met eigen herstel. Ik heb vooral angst als we ooit voor een volgend kindje willen gaan. Bang dat je dit weer overkomt want eerlijk fluxus kan ook goed fout aflopen waar je niet over na wil denken..

Ik heb het helaas ook gehad, 2 liter bloed verloren doordat de placenta bleef zitten. Ik was goed bij na de geboorte van onze zoon en begreep dus ook wat er aan de hand was. Het medisch personeel heeft me goed uitgelegd wat er stond te gebeuren. Dat heeft denk ik wel veel gescheeld. Helaas ben ik nu na 3 weken nog niet klaar met de hele nasleep. Ze hebben de placenta operatief verwijderd maar ik kreeg de week erop koorts, hevige buikpijn en veel bloedverlies. Nu blijkt dat er nog een rest zit en heb ik misoprostol gekregen. Over 10 dagen heb ik weer een echo om te kijken of dit gewerkt heeft. Vooral de nasleep maakt het moeilijk, dat het nog steeds niet klaar is/afgesloten kan worden. De kraamtijd was ook voor mij niet zo leuk en nog steeds voel ik me een beetje in een overleefstand.

In je gerust te stellen, ik had dit bij mijn eerste kindje ook. Ruim 2 liter verloren, placenta uiteindelijk op de OK verwijderd en volgende dag een bloedtransfusie gehad. 2,5 week geleden bevallen van ons 2e kindje. En hier heel weinig bloedverlies gehad gelukkig.

Allereerst gefeliciteerd met je zoontje! Het is allemaal niet niks meid, een bevalling en dat direct weggehaald worden om voor OK te gaan. Hier hetzelfde meegemaakt. Erg traumatische bevalling meegemaakt gecompliceerd met een fluxus en massaal bloedverlies. Uiteindelijk moest ik onder algehele narcose. Heb de eerste uren mijn dochter moeten missen en ik was niet in staat om de eerste dagen te “genieten” van de kraamdagen omdat ik er zo erg aan toe was. Ook meerdere keren een bloedtransfusie gehad. Heel veel praten met je man, vriendinnen en familie. Praat er met verschillende mensen over, schuif het niet weg. Denk eraan terug en probeer de positieve dingen ook te bekijken, niet alleen het negatieve. Nu makkelijk gezegd natuurlijk. Vraag aan de gynaecoloog ook een nagesprek aan over 6 weken en spreek daar je bevalling mee door. Ik ben een hoop stukken kwijt en dat heeft me goed geholpen. Heel veel sterkte met het verwerken en vooral geniet van deze tijd met je gezin!