Frustratie - alleen maar mama

Niet echt tips, wel heel herkenbaar. Uiteindelijk gaat het écht over. Maar op het moment word ik er zelf soms ook knettergek van. Hier proberen we er dan toch maar voor te zorgen dat ik dan even de ruimte verlaat om even rust te krijgen. En wat ik ook wel weet, bij m’n oudste van 3,5 zou ik het nu soms ook echt heel gezellig vinden juist als ze weer meer op mij gefocust zou zijn, die is erg zelfstandig nu 🥲

Hier exact hetzelfde, dus herkenbaarheid! Het is de piek van de verlatingsangst en hier ook nog de combinatie met de sprong en ziek zijn. Succes! 🫶🏻

Lijk er op dat mij zoon elke keer ze zin wil hebben in dar gene war hij wil. Leuk 4 grote zussen hebben hem verwent. Nu gil en huil hij net zo lang tot hij het heeft

Ik probeer het zo te zien, misschien heb je er wat aan. Er komt een moment dat je kindje je helemaal niet meer nodig heeft of dat jij haar wil helpen en ze helemaal niet wil dat jij komt. Door stil te staan bij dat gevoel kan ik nog meer genieten van het feit dat ze mij nodig heeft, nee het is niet altijd handig als je vanalles wil doen en je hebt een kindje op je heup of wat dan ook maar wii kiezen ervoor dan mama's nabijheid te geven en dat papa andere taken op zich neemt of inderdaad wat je al schrijft.. dat jij even weggaat want dan gaat het dus wel (of papa met haar even weggaat zodat jij dingen in huis kan doen) het is echt een fase, ze zijn maar eventjes zo klein❤️