Hoe voel je de bevalling aankomen?

Ik ben ook heel benieuwd hiernaar ☺️

Haha ja lastig, bij mijn eerste heeft het 2 weken flink gerommeld. Bij de eerste de beste wat hevige kramp (menstruatie achtige kramp) dacht ik dit is het het gaat beginnen! Maargoed, het duurde dus toen nog 2 weken wat best heel vermoeiend was heel onduidelijk starte die bevalling paar keer in het zh geweest omdat ik wel hevige krampen had en eigenlijk thuis het niet meer zag zitten maar ze zeiden steeds ja dit zijn voorweeën ik dacht echt serieus? Hoe overleef ik dan de bevalling 🙈 Uiit eindelijk hebben ze me geholpen met weeënopwekkers omdat het maar niet verder kwam en ik bleef heeeel lang steken op 2/3 cm. Bij de tweede kreeg ik na het eten 19 u kramp ik dacht ik ga even douchen toen werd het meteen heviger en zag mijn man aan mij dat hij moest gaan bellen toen zat ik ineens voor me gevoel uit het niks op 6 cm. Nooit geen voorwee gevoeld. Zo bijzonder hoe het dan ineens zo anders kan gaan. Ben nu zwanger van de 3e 35 weken en heb nu wel weer die irritante voorweeën en veel harde buiken ben heel benieuwd hoe dit zal gaan.

Pffff die lange onduidelijkheid lijkt mij ook zo slopend! Hoe weet je dan wanneer het echt is… Zoals het bij jouw tweede is gegaan zo omschrijft mijn vk het inderdaad. Dat het niet afzakt maar juist toeneemt en regelmatig wordt, dan lijkt het mij duidelijk dat het begint maar dat is dus helaas niet altijd zo 😮‍💨

Ik kan het niet uitleggen van de eerste keer, die hele dag voelde het gewoon anders. Niet rommelen of meer beweging ofzo. Gewoon de twijfel of er wat anders was en dat had ik heel de dag al en pas eind van de avond begonnen de voorweeën. Helaas kan ik geen duidelijker antwoord geven 🤣 Ik ben ook heel benieuwd of ik deze keer weer anders voel of het juist een hele andere ervaring word

Vorige keer startte het met sochtends wat bloedverlies. Daarna de hele dag menstruatie achtige krampen die opkwamen en weer wegzakten. Omdat hier een bepaald ritme in kwam voelde ik dat dit het begin was. Vanaf 17u ging het over in (pijnlijke) weeen.

Ik was in mijn verlof vol energie en de laatste dagen voor de bevalling was dat een stuk minder. De weeën begonnen snachts en daar werd ik wakker van. Ik moest toen ook heel vaak naar de wc om te plassen en had diarree. Ik dacht nog: Dit zullen wel oefen weeën zijn, maar het ging maar niet over haha

Bij de eerste zwangerschap kreeg ik in de avond wat krampen en daarna merkte ik dat er regelmaat kwam. Ik twijfelde ook erg dus had de weeën app timer gedownload, die geeft ook aan wat je kunt doen en wanneer je de verloskundige moet bellen. Toen de app aangaf dat ik moest bellen kwam de verloskundige en zat ik al op 6cm, 4 uur later is toen onze zoon geboren. Nu heb ik wel meer last van harde buiken en af en toe last van mijn onderrug, dus ben benieuwd

Ja dat was wel killing ja die periode vergeet ik ook nooit weer. Ik weet nog dat ik toen op zondag bij mijn opa maar ben weggegaan omdat ik gewoon al zat te puffen en dat wilde ik niet in het bij zijn van anderen, dus meteen weer weg & gebeld naar het zh en we konden toen meteen komen maar helaas vals alarm geen ontsluiting geen echte weeën ik kreeg toen de vraag wil je hier in het ziekenhuis slapen zodat je kunt rusten? Niet voor gekozen & toch maar weer thuis proberen. Zondag nacht weer allemaal timen maar nee leek qua tijd nog steeds niet op weeën zo frustrerend! Maandags nog boodschapje gedaan beetje aan gerommeld om huis s avonds voor de verwarming weeën wegzuchten om 2 s nachts was mijn man er helemaal klaar mee en toen weer gebeld uiteindelijk ging het ook echt wel heel veel meer pijn doen en wist ik me geen houding meer, dat ik ook echt zei dit kunnen geen geen voorweeën meer zijn. 3 uur in het zh aan gekomen nog paar u aangekeken het waren inmiddels wel echte serieuze weeën maar mn ontsluiting kwam maat niet dus hup aan de opwekkers en uiteindelijk toen dinsdag avond 22.31 is onze dochter geboren het was een lange weg maar... we did it!

Bij de eerste voelde ik de bevalling totaal niet aankomen. Was wel die dag gestript (41 weken). De weeen begonnen ineens zeer intens en ik verloor beetjes vruchtwater. De weken ervoor rommelde er helemaal niets😅

Bij mijn eerste was de baby de dag ervoor heel rustig. Toen zijn s nachts de weeën begonnen, heb verder niks voelen rommelen of iets aangevoeld eerlijk gezegd.

Bij de eerste braken mijn vliezen 's ochtends vroeg, wat een vrij duidelijk teken was 😉 Verder toen helemaal geen voortekenen gehad!

Bij de eerste had ik ongeveer een weekje last van voorweeën (menstruatie achtige krampen) maar had het toen nog niet door. Uiteindelijk verloor ik mijn slijmprop bij de wc en had een onrustig gevoel. Mijn man haalde mij op om boodschapjes te gaan doen en zei dat hij die avond nog even weg wilde. Ik zei nee je gaat niet. 😂 Uiteindelijk had ik tijdens het avond eten wat beginnende weeën en rond een uur of half 11 savonds begon het echte werk. Onbewust toch aangevoeld.

Bij mijn eerste begon het ‘s nachts met buikkrampen alsof je diarree krijgt. Ik moest toen ook wel een paar keer naar het toilet voor nummer 2 en dacht dat het daarbij bleef omdat ik nog maar 37 weken was. Maar ik had al heel snel regelmatige krampen alsof je ongesteld gaat worden dus toen had ik al meteen het gevoel dat het begonnen was. Ben heel benieuwd of het nu weer zo gaat en voelt.

Bij mijn eerste braken mn vliezen met 37+4 en geen weeën. Ik heb geen idee hoe het start als het rommelt. Vind het ook best spannender worden nu het einde nadert.

Bij de eerste voelde ik tot de dag van de bevalling (na de uitgerekende datum) niks. In de ochtend meer slijmverlies, in de middag af en toe een kramp, in de avond begon de bevalling.

Bij mijn eerste wist ik het eigenlijk vrij snel. Dat kwam omdat de krampen /weeën al snel ritmisch kwamen, bleven aanhouden en steeds sterker werden. Daarvoor had ik wel buikkrampen en oefenweeen gehad, maar super random en nooit voor meerdere uren achter elkaar. Dus daardoor was voor mij het verschil snel duidelijk ☺️

Bij mijn eerste wist ik vanaf de eerste wee dat het begonnen was. Het was meteen echt pijnlijk. Gelukkig zat er toen nog een uur tussen. 9 uur later was hij er. Geen voorweeen/oefenweeen daarvoor gehad. Bij mijn tweede begon het in de ochtend te rommelen. Het deed geen pijn. Ik ben zelfs nog op bezoek geweest bij mijn zusje en haar kids. Ze wisten ook niet dat ik wat voelde. Het deed geen pijn maar was wel regelmatig. Tot een uur van te voren heb ik getwijfeld of dit het kon zijn omdat het geen pijn deed. De vk toen gebeld en die wilde in eerste instantie ook niet komen omdat ik nog te goed klonk. 5 min later belde ze dat ze toch maar kwam kijken. Een uur later was hij er. Totaal andere bevalling! Benieuwd naar nummer 3 😱

Voor zover ik me kan herinneren heeft het bij onze eerste nooit echt gerommeld. Ja harde buiken, die had ik al vanaf 16 weken..😆 En hier en daar die menstruatiekrampen etc. Zondagochtend met het opstaan dikke paniek, bloed! Volgens zkhs een ontsluitingsbloeding, achteraf was dat het begin. Die nacht rond 2 uur begonnen de weeën (waarvan ze in het zkhs rond 7 uur zeiden dat het voorweeën waren). Rond 13.00 wee opwekkers erbij en 20.51 geboren. Geen gebroken vliezen, geen slijmprop, echt alleen dat bloed waarvan ik dacht OMG er gebeurt iets 😂

Ohja, wel ook die dag zelf dunnere ontlasting (niet echt diarree). In het zkhs ook echt nog 8x gaan poepen, maar volgens mij tijdens de bevalling ook🤣 (niks van gemerkt zelf)

Ik vind dat rommelen zo’n onzin. Volgens mij is dat meer; ik wil heel graag dat het begint en alles wat ik voel wijd ik aan de zwangerschap / tussen je oren ding. Bij mij braken mijn vliezen en direct toen dat gebeurde had ik een wee. Met niks anders te verwarren. Dus toen wist ik; we gaan beginnen.