Huilen in kinderwagen tijdens wandeling/in het openbaar

Ik vind het sowieso een mooi en eerlijk topix. Wij gaan al sinds hij 1,5 week oud is op pad; wandelen in de stad, met de tram naar het strand, in de auto (45 min) naar een tuinfeest van vrienden, naar mijn ouders in de auto (1,5 uur). Naar het winkelcentrum… boodschappen doen. Van alles. Hij is nu 5 weken en over 3 weken vliegen we naar Spanje. Ik maak me zelf meer zorgen om mijn man die in de stress schiet wanneer de kleine huilt dan om andere mensen 😂 en wanneer ik alleen op pad ben focus ik me vooral op de kleine man, of hij zich ok voelt / waarom hij huilt ipv wat anderen denken. ☺️☺️

Ik herken me in wat je zegt en krijg het soms al spaansbenauwd als we ergens zijn en hij dreigt te gaan huilen. Ik moet daar ook nog wat in groeien. Ik las laatst ergens dat baby’s net zo veel recht hebben om in openbare ruimtes te zijn als ieder ander en dat je je niet bezwaard hoeft te voelen als het huilt want dat hoort erbij. Daar probeer ik nou maar telkens aan te denken 🙈

Heel erg makkelijk gezegd maar: trek je niets aan van wat anderen misschien zouden kunnen zeggen/denken. Baby’s huilen nu eenmaal.

Heel herkenbaar, mijn zoontje van nu 9 weken kamt met enorme darmkrampjes en wordt daardoor wakker en huilerig, dus ook in de kinderwagen. Omdat ik ook de hond moet uitlaten iedere dag ga ik gewoon op pad met de kinderwagen en neem ik altijd de draagdoek mee. Want als hij begint met huilen, kan ik hem oppakken en kalmeren. Helaas werkt terug leggen dan niet en begint hij direct te huilen. Met de draagdoek kan ik iig altijd zorgen dat ik hem rustig en getroost krijg. Ik ga nu zelfs zo lunchen op het terras want anders kan ik nergens meer naar toe. En of ik hem nou thuis met de draagdoek rond draag of op het terras.. ik hoop dat je hier iets aan hebt. Maar helaas is een huilende baby in een kinderwagen niet echt een ontspannend uitstapje

Ik ga er graag op uit met wandelen, heb best vaak gehad met de krampjes dat ze dan begint te huilen onder t wandelen. Het ligt er aan hoe erg de "aanval" zoals wij t noemen is. Is t over der longen gillen dan haal ik haar er even uit om verder te wandelen tegen mij aan, is t een kleine aanval dan laat ik haar liggen en wordt ze vaak juist weer rustig door t hobbelen. Wil ze voeding dan kijk ik waar ik haar kan voeden. Een bankje, een horecagelegenheid, een boomstam in t bos. Geen probleem voor mij hihi maar die zelfverzekerd moet groeien 😉 Als ze niet te troosten is of t even duurt voor we een plekje hebben voor voeding dan is dat maar even zo... Als mensen er last van hebben is t hun probleem want ik kan maar slechts haar de mond snoeren haha. Veel mensen snappen het als je kindje huilt dat je daar op dat moment niet per direct iets aan kunt doen. Dus die druk hoef je echt niet te voelen hoor 😉

Wat ik me net bedenk: ik vind dat er een verschil is tussen een baby die huilt of een peuter/kleuter die huilt omdat hij of zij haar zin niet krijgt. Nou weet ik dat de ouders in het laatste geval er ook niet altijd iets aan kunnen doen, maar bij baby’s is het de enige manier van communicatie en kun je daar gewoon niet altijd iets aan doen. Ik denk dat de meeste ouders daar wel begrip voor hebben en de rest is onwetend 🙈

Als ze er geen begrip voor hebben en dit uiten dan zou je gewoon moeten vragen of zij de baby anders even komen vertellen dat ie stil moet zijn 🙄😂 met zulke mensen moet je niet eens rekening willen houden joh

Ik herken het heel erg! Maar mijn vriend zegt altijd waarom zou je je druk maken of bezwaard voelen? Een baby huilt nou eenmaal omdat ze niet kunnen praten. Toevallig gisteren een vrouw in de winkel die mij aansprak en aangaf dat ik me niet bezwaard moest voelen, zij hadden het allemaal zelf ook mee gemaakt die kinderen hebben en ze vond het voor mij vervelender dan dat ze er last van zouden hebben. Dat deed me wel goed

Als eerste; maak je niet druk om je huilende baby! Bijna iedereen heeft het zelf meegemaakt met zijn of haar kinderen. En zo niet, hebben ze er last van, gaan ze maar lekker ergens anders mokken! Mijn zoontje is nu ook 6 weken en hebben al zo veel met hem gedaan. We hebben ook een dochter van 2 dus dan ga je er nou eenmaal sneller op uit. Hij is al in de dierentuin geweest, kinderboerderij, Avifauna 😂 en bij heeel veel winkels. De ene keer gaat het goed en de andere keer is hij lastig. Het is een newborn, het mag! Wat voor jezelf misschien nog kan helpen is een draagzak. Mijn zoontje vindt dat hemels en dan is hij eigenlijk altijd stil. Maak je niet druk 😘

Hahahah ja goeie

Hele herkenbare verhalen! Maar zou zeker wel gaan en vooral om te oefenen voor jezelf en je kindje :) ook ik geef bv maar zou ook gaan oefenen met een flesje, na 6 weken wordt dat steeds lastiger en je kindje wordt kieskeurig! Het is praktisch ook als je partner het kan overnemen. Ik heb laatst een enorm vervelende tocht gehad, mn zoontje huilde al om de hoek (honger dus fles gegeven) en ook nog veel vaker er na. Had beter terug kunnen gaan maar was ‘al zo ver’ en had echt wat nodig van de zeeman. Daar begon hij overigens hard te huilen. Bij zeeman verkopen ze babyspullen en lopen vooral vrouwen dus had het gevoel dat je hier wel de tijd kon nemen om hem goed te sussen. Er uit gehaald en gewiegd en raakte leuk aan de praat met vrouw in verwachting, ik ontspande en m’n zoontje sliep binnen no time. Ik kreeg onderweg als ik m’n zoontje er uit haalde ook mensen die zeiden, ach kijk nou wat een klein baby’tje.. dan voel je je toch bezwaard ofzo, maar probeer dan te denken ‘ik ben zijn moeder en ik weet wat die nodig heeft :)’ Dag later ging ik wandelen waar minder mensen waren en dat vond ik heel relaxt en ging ook heel goed. Wel flesje mee, luiers mee, speentje mee. Speentje helpt ook. Op z’n zijtje leggen werkt ook. Omslagdoek mee, als je hem er uit haalt lekker een doek zodat mensen minder meekijken: Hij valt dan in slaap en dan zit ik wel minimaal een uurtje goed :) meestal. Begin met kleine rondjes, minder prikkels, dichtbij huis, schaduwplekjes. En maak je rondje steeds groter of doe eens een supermarkt. Maar ga lekker oefenen met kleine rondjes dat geeft zelfvertrouwen. Wat heeft het mij opgeleverd: - veel meer zelfvertrouwen - een zoontje die went aan de kinderwagen, waardoor het vaker goed gaat (maar soms ook accepteren van niet) - handigheid met luier verschonen in de reiswieg, flesje geven in de reiswieg of bv geven op bankje met doek er over, uithalen/inhalen, sussen, speen met knuffel zo neerleggen dat die niet steeds valt etc - veeel lekkere wandelingen en betere conditie en een fris hoofd na gebroken nacht Nogmaals jij bent de mama en veel mensen hebben het zelf ook meegemaakt dus zal ook begrip zijn, dit kan je 💪

Bedankt voor je tips en het delen van jou ervaring! 🙏🏾 Wij zijn sinds 6 weken begonnen de fles te introduceren, en doen alles volgens het boekje haha. Deze week beginnen we met prelogopedie, want nu heeft ze nog haar zuigreflex. Dit willen wij o.a. om meer vrijheid te krijgen. De speen wil ze ook niet helaas, ook na meerdere keren aanbieden. But we keep om trying! Ik wil zo graag meer vrijheid. Wij zijn goed ingelezen en geinformeerde ouders en doen er alles aan om haar te leren drinken uit de fles. Helaas nog geen geluk. Het zou voor haar en onszelf gemakkelijk zijn als ze ook uit de fles kan drinken! Want nu moet ik vaak onderweg ergens borstvoeding geven en dat is niet altijd ideaal. Ik doe het wel overal in het openbaar maar het is niet ideaal en ze drinkt ook niet altijd even goed. Als je een speen en fles, heb is alles zoveel makkelijker. Dat maakt het ook een uitdaging en vandaar dit topic. Inmiddels zijn we de afgelopen weken al een paar keer de deur uit gegaan. Oefening baart kunst! Maar nu een tijdje verder hebben we ook gemerkt en gelezen dat iedere baby verschillend is (zie linkje onderaan). En we denken dat onze baby gevoeliger is voor prikkels en daardoor sneller huilt. Sommige baby's zijn makkelijk en kunnen overal slapen, overal naartoe en zichzelf aanpassen. Onze baby is gevoelig voor prikkels en heeft gauw iets nodig. Doordat te accepteren geeft ook heel veel rust dat ze is, zoals ze is. En proberen we nu uit te zoeken wat past bij haar. 💗 We hadden eerst verwachtingen dat zij overal wel zou kunnen slapen en geen kan gaan. Misschien lukt dat over een tijdje wel en is het nu nog te vroeg. We blijven oefenen en ik denk dat het vooral ligt aan het type baby die je hebt want we kunnen niets forceren. Alleen faciliteren (troosten, voeden, knuffelen enz.) Dit document vond ik in een ander topic. Gaf mij veel inzichten in de type baby's die er zijn. https://www.ommelanderziekenhuis.nl/wcm/connect/www/f5759a97-adb7-42a6-83ba-bd21a5a32a05/Onrustige+baby%27s_A4.pdf?MOD=AJPERES

Aanvulling: We gaan ook zeker niet leven als kluizenaars. En gaan zeker wel op pad, iedere keer weer oefenen, oefenen, oefenen. En de te leren en ontdekken waar haar behoeftes zijn. Ik ben qua persoonlijkheid iemand die heel graag op pad gaat en een sociaal leven heeft. Alleen nu met de baby gaat het niet zo makkelijk als gehoopt en verwacht 🙈. En dat is ook echt zo wennen. Fijn om herkenning, ervaringen en tips te lezen van iedereen. Alleen al om herkenning en lotgenoten tegen te komen in dit topic is al heel fijn voor het zelfvertrouwen. 🥰🥰

Ik vind het ook nog moeilijk om er op uit te gaan met baby. Het is nog een beetje oefenen. Nu in de krampjespiek (7 weken) vind ik het helemaal eng. Ik ben gewoon bang dat ik dichtklap en niet meer wat ik weet moet doen. Geen tips verder, alleen herkenning.

Ik ga alleen in de draagzak. Wandelwagen en maxi cosi vindt hij niet fijn. Het lijkt erop dat hij moe wordt, in slaap wil vallen maar dit zelf niet kan en een speentje dan niet accepteert. Bij huilen in de kinderwagen pak ik hem ook. Niet voor omstanders maar ik krijg zelf een soort tilt toestand in mijn hoofd als ik hem hoor. Met draagzak gaat het prima :) daar kan ik ook in voeden bij honger onderweg.

Meid laat je baby lekker huilen!! Daar is het een baby voor. En probeer met deze mindset de straat op te gaan. En geloof me men kijkt alleen de eerste paar sec even ges de rokken maar, de meeste mensen hebben het begrip ook wel dat dat is wat een baby doet.. probeer rustig te blijven in zo'n situatie en vergeet iedereen om je heen even. Een tip die mij veel helpt is zo weinig mogelijk stoppen met het rijden van de kinderwagen. Goodluck you can do this! En wees niet onzeker hij kan er weinig aan doen en jij ook niet ❤️

Geschrokken**