Ik voel me gefaald

Ach ik herken je gevoel heel erg meid. Af en toe heb ik er ook nog erg last van. Mijn productie is ook ineens heel erg gekelderd. Ik kolfde fulltime omdat mijn kleine zoiezo niet goed dronk uit de borst omdat ik haar de eerste twee weken niet live kon voeden vanwege haar start met complicaties. Ik heb daar tot op de dag van vandaag erg moeite mee. Ik kan het wel goed relativeren en steeds meer van me af zetten en dat scheelt ook een hoop stress. Ik ga binnenkort volledig stoppen met kolven omdat ik elke keer nog maar 50cc in totaal kolf. Powerkolven etc helpt allemaal niet meer. Ik kan je alleen maar meegeven. Laat het niet zover komen dat het je gaat opbreken, ze worden ook groot met kunstvoeding. Je kindje heeft er ook niks aan dat jij daar zoveel stress van ervaart. Een voeding hoort een momentje tussen jullie tweeën te zijn en stress hoort daar niet tussen te zitten! Sterkte mommy!

Wees niet te streng voor jezelf, je hebt je best gedaan! Denk ook dat het niet goed is om van tevoren zulke hoge verwachtingen/doelen te hebben. Je hebt niet gefaald, maar vooral pech gehad met de slechte start vanwege de borstontsteking.

Wat je misschien kan helpen, breng de komende dagen eens zo veel mogelijk tijd huid op huid met hem door, blijf lekker samen in bed en op de bank liggen en veel met hem in de draagzak door huis lopen. Jouw geur en samenzijn kan hem helpen weer aan de borst te willen drinken en het vele huid op huid is sowieso fijn voor jullie allebei. Biedt je borst aan als hij nog slaperig is als hij wakker wordt (niet als hij huilt van de honger) of als je merkt dat hij aan het zoeken is als hij op je borst ligt. Als hij gefrustreerd raakt gewoon stoppen en nog een x proberen of de fles geven. Ik zou je verder aanraden contact op te nemen met een goede lactatiekundige, bijvoorbeeld Teddy Roorda. Succes 💜

De consultatie arts zei vandaag: Een stressloze mama is beter dan een borstvoedende mama 🥰

Meid wat rot! Ik zou t ook heel erg vinden… :( Ik heb ook problemen gehad dat mijn zoontje lui dronk, teveel afviel. Ben toen ook gaan kolven… omdat ik t zo vermoeiend vond heb ik vaak t aanleggen overgeslagen en alleen gekolfd. Toen na een tijdje merkte ik ook dat mijn zoontje niet echt meer aan hapte of heel kort en dan gefrustreerd werd. Ik heb toen echt zitten huilen. Maar vanaf toen heb ik hem iedere voeding aangelegd.. blijven proberen… meer huid op huid gedaan etc.. was echt pittig in het begin. Nu 3 weken later zit mijn zoontje inmiddels op exclusief borstvoeding.

Misschien is het nog een idee om met tepelhoedjes te voeden? Dat lijkt misschien wat meer op een speentje bij het aanhappen.. hopelijk kun je dit daarna dan weer afbouwen. Succes!

❤️❤️

Ik herken het helaas helemaal. Mijn dochter is 6 weken en aanleggen lukt ook niet meer. Mijn melkproductie is te laag waardoor ze erg gefrustreerd en overstuur raakt. Ik kolf nu zo’n 8 x per dag en ben zo vermoeid ervan. Iedere keer kolf ik maar zo’n 60 tot max 80 cc terwijl ze eigenlijk al zo’n 130 cc zou moeten drinken. We voeden vanaf het begin helaas al bij met kunstvoeding. Ik herken je frustratie en verdriet en worstel er zelf ook dagelijks mee :(

Ik herken je verhaal helemaal. Wij hebben ook een valse start gehad, binnen een uur na de bevalling lagen mijn dochter en ik in beide in een ambulance. Hierdoor hebben wij ook dus ook dat "heilige eerste uur" gemist. Zij heeft in het ziekenhuis gelijk een flesje gegeven want ze bleek heel klein te zijn. Ze wilde zelf niet aanhappen aan de borst, ook niet met tepelhoedje. Ze was natuurlijk ook klein, dus ook snel te moe om te drinken. Daardoor kreeg ze de eerste 2 dagen de fles. Ik ben toen gestart met kolven. Mijn beide kraamhulpen en een lactatiekundige hebben meegekeken, maar conclusie bleef vooral dat zij eigenlijk de tepel weigert, zeker in het begin niet effectief dronk en ik werd echt een schim. Door alle stress liep mijn productie rap terug, van 120 naar 100 naar 80 naar 60 naar 25.. toen hebben we besloten te stoppen want de stress werd echt te veel. Ik ben er écht van opgeknapt. Ik heb er ook echt vreselijk om moeten huilen en had inderdaad echt het gevoel dat ik keihard aan het falen was. Maar inmiddels is het echt blije baby en blije mama. En pakken we gewoon extra knuffelmomentjes 🥰

Oh wauw! Wat heb je dat goed gedaan ❣️ respect

Je doet het echt goed. 8 keer per dag kolven is niet niks! Ookal is het niet een volledige voeding ze krijgt het wel binnen. Respect 💗

Nawhh dat is ook echt een stressvolle begin. Jammer dat je dat hebt moeten ervaren.. Gelukkig is alles goed gekomen 🤍

Bij jullie gaat het ook goed komen! Ik vond het ook zo lastig dat ze de borst gewoon weigerde, maar achteraf gezien zie ik het vooral als dat zij de keuze heeft gemaakt voor de fles. Je hebt het echt geprobeerd en zo te lezen doe je ook echt je best ervoor. Maar blijkbaar heeft ook jouw kindje de voorkeur voor de fles. Je geeft hem liefde en voeding en dat is veel belangrijker dan welke voeding dat precies is. Je faalt niet, je bent juist sterk door te kiezen voor een blije mama!

Hier ook hele lastige start gehad, en wil perse minimaal 1 jaar borstvoeding geven. Na slechte start dochter ( veel afvallen, temperatuur niet vast houden, veel slapen en niet wakker krijgen daardoor niet drinken) kreeg ik borst en baarmoederontsteking (gbs bacterie) Door de antibiotica liep mijn voeding terug. Lactatiekundige erbij gehaald. En na alle voedingen nog gaan nakomen. Dochter kreeg na alle voedingen aan de borst nog 30cc gekolfde melk in een flesje ( geen kunstvoeding...dat is ook funest voor je productie) 2 weken fulltime gekolfd na de voedingen, dit werd mij uiteindelijk ook wat veel. Maar het zorgde wel dat mijn productie omhoog ging. En heel veel aanleggen, huid op huid, ueder uur. Vraag een lactatiekundige om hulp. Ik kreeg van haar tip om fenegriek tabletten te gaan innemen. Heb dit samen met gezegende dustel gedaan. En kokoswater drinken. Dit heeft mijn productie omhoog gekregen. Het kost even veel tijd en energie...maar voor mij was het het waard.

Sorry wat typefouten Nakomen = nakolven Ueder uur = ieder uur Gezegende dustel = Gezegende distel

Misschien kun je deze podcast nog luisteren, het gaat veel over het mentale stuk rondom borstvoeding en over dat veel vrouwen zeggen “ ik zou graag borstvoeding willen geven als t lukt” en dat je dan lukken hebt te definitieren- wanneer is het “gelukt” Alleen als je zonder problemen die 2 jaar volmaakt? Of is “ gelukt” ook als je alles op alles hebt gezet en toch kiest voor iets anders? En als t niet lukt- hoe kun je dan toch voeden zo fijn mogelijk maken? Wat mis je aan borstvoeding geven als t niet lukt en hoe kun je dat alsnog invullen? Ik hoop dat het je wat mooie inzichten en wat rust geeft. Zo te lezen heb je er echt alles aan gedaan!

https://open.spotify.com/episode/7JnTNw4onI9t4OuZngirzo?si=0zPQC-iHQSSrDgUN4EWifA

Ik heb hier zoveel respect voor! 8x kolven is niet niks….en dan bijvoeden is niet leuk natuurlijk! Vind knap van je dat je t vol houd dus goed bezig mama!

Heel erg lief, dankjewel! 🤍

Ik herken het erg van mijn dochtertje bijna 3 jaar geleden.. Ze hapte slecht aan en mijn productie was erg laag. De eerste 4 maanden waren heel zwaar met veel proberen en dan toch nog flesjes geven. Pas toen ik bijna weer ging werken en veel extra kolfde om een klein beetje voorraad te hebben voor de opvang, ging de productie opeens beter (niet heeel veel, maar precies genoeg). Ik heb uiteindelijk tot ongeveer haar 2e borstvoeding gegeven (toen werd ik dus opnieuw zwanger) . 😊 Dus het kan opeens omhoog gaan. Of misschien een lactatiedeskundige of huisarts om raad vragen? Ik heb toen ook medicatie gekregen voor verhoging van productie. Ik wens je iig succes, je doet het super!! ❤️😘