Lichaam blijft ‘aan’ staan

Vreselijk, heb precies hetzelfde. Doodmoe tot ik me ogen dicht doe dan stroomt de adrenaline door me lichaam en ben ik niet meer moe. Geen tips, word er ook gek van

Wat naar! Misschien lukt het met ademhalingsoefeningen? Denk dat je oververmoeid bent en daarom in een soort overlevingsstand terecht bent gekomen. Probeer jezelf te gunnen dat je slaapt als je kindje ook slaapt. Insight Timer heeft fijne ontspanningsoefeningen en is gratis. Welterusten alvast!

Ik had dit ook, ik had totaal geen rust in m'n lijf. Ook niet als de baby beneden was bij mijn man en ik boven even in bed lag. Pure oververmoeidheid, maar ook mega oplettend. Bij elk geluidje zat ik rechtop, en als ik even géén geluidje hoorde stond ik meteen bij de box om te kijken of alles goed was. Heb dit denk ik een kleine week gehad en toen ging het vanzelf weg. Ik denk dat we gewoon even moeten wennen, aan een baby, aan het niet meer zwanger zijn, aan de vermoeidheid, aan je rol als moeder.. Je bent je bevalling nog aan het verwerken, je lijf moet herstellen.. En ik denk dat het daardoor even kan duren voordat de adrenaline weg trekt..

Heel herkenbaar! Helaas duurde het ‘aan staan’ bij mij weken/ maanden. Als ik dan sliep, sliep ik zo vast dat ik hallucineerde als ik wakker werd. Ik ben nu zwanger van mijn tweede kindje en hoop dat ik het daardoor allemaal beter los kan laten. Zo niet, dan ga ik contact leggen met de huisarts en vragen om slaapmedicatie, zodat ik een of twee dagen weer even goed slaapt. Ik blijf er niet meer mee rond lopen, want slaapgebrek en nog de hormonen zijn geen fijne combi ;) succes! Hoop dat het bij jou niet zo lang gaat duren.

Bij mijn eerste dit ook gehad, de adrenaline gierde door mijn lijf. Toen gaf de kraamzorg als tip om valeriaan te nemen voor de nacht. Dit heeft mij geholpen om weer te kunnen slapen.

Ik had dit ook de eerste 8-10 dagen. Daarna ging het veel beter en kon ik het meer toevertrouwen aan mn partner of mijn moeder. Geen tips voor nu helaas maar hopelijk is het ook voor jou tijdelijk

Geen tips maar dit kan en tijdje aan houden hoor is normaal !

Verschrikkelijk, ik heb hier precies het zelfde. Een soort slapeloosheid s’avonds. De verloskundige gaf aan dat het inderdaad even kon duren. Ze gaf wel aan 2/3 weken, en anders contact opnemen met de huisarts. Ik heb gisteravond cbd olie gebruikt van de Etos, en dit heeft mij echt geholpen om in slaap te komen in rust zonde ‘aan’ te staan en in me hoofd te zitten. Weliswaar 5 uurtjes achter elkaar, voor de volgende fles. Misschien iets homeopatische gebruiken van de winkel. Ze hebben genoeg producten om je in rust stand te brengen. Hopelijk vind je ook snel rust voor slaap 💗

Heel herkenbaar. Ik had hier ook last van en het stond m’n herstel ook behoorlijk in de weg. Ik ben uiteindelijk op aansturen van mijn man in de logeerkamer gaan liggen, zodat ik niet meer over hem waakte. Dat hielp enorm. Maar goed, weet natuurlijk niet of je een extra kamer hebt.

Metarelax van metagenics helpt ook wat.

Ik heb dit ook, zo naar! Onze zoon is nu 8 dagen oud. Ik heb ook een negatieve associatie aan slaap hierdoor waardoor het nog lastiger is. Daarnaast moet ik echt wennen dat de dagen zo snel voorbij gaan en dat ik gevoelsmatig nóg een kortere dag heb als ik ga slapen. Plus het voelt als een soort druk om te moeten slapen. Ik heb gisternacht slaapmedicatie gebruikt en melk gekolfd op de logeerkamer op zolder. Mijn productie is behoorlijk op gang dus kolf in 1 keer 1,5 voeding. Mijn vriend heeft dit aan onze zoon gegeven. Ik heb hierdoor 12 uur geslapen met 2 kolf pauzes. Echt een super nacht gehad en vandaag een nieuw mens. Vanavond om extra uit te rusten: kolven na avondvoeding en m’n vriend geeft hem de daarop volgende 2 flesjes (heb voorraad melk). Dan kan ik een hele rits slapen (en inhalen). Dat doe ik ook op de zolder. Na vanavond: na laatste voeding kolven, vriend geeft de daarop volgende fles en maakt me dan wakker voor de daarop volgende voeding. Hopelijk kunnen we het stramien van deze avond dan doorzetten, maar zo niet dan probeer ik weer een avond door te trekken met of zonder slaapmedicatie. Ik ga super slecht op slaap deprivatie en trek dat mentaal niet. Om te voorkomen dat ik in een depressie beland is het bovenstaande plan opgesteld met de kraamverzorgende.

Klinkt herkenbaar. En erg vermoeiend gezien je zo vaak opnieuw in slaap moet vallen s nachts. Wij in ieder geval ivm krampjes, voeden en verschonen. Ik herken het ook van m'n eerste en ik weet dat het beter wordt 😬 maar kan wel even duren en dan is het dus genoegen nemen met ca. 4 uur slaap per nacht 😅 en toch gewoon dutjes blijven proberen te doen, want soms val je wel in slaap en dan is het mooi meegenomen!

Heel herkenbaar, ik heb dit in mijn kraamweek ook gehad, had 4 nachten achter elkaar niet geslapen en was daardoor helemaal van de kaart. Angst en paniekaanvallen omdat ik me de hele dag druk maakte om de nacht. Het akelige gevoel dat als ik doodmoe m'n bed ingang, ik een soort elektronische schok door m'n lijf kreeg waardoor ik totaal hyperalert aanschoot. Ik kon niet meer en heb aan de bel getrokken bij de verloskundige, zij heeft slaapmedicatie voor mij geregeld zodat ik eerst kon gaan bijslapen. Mijn man is torn beneden gaan liggen met de baby en heeft de voedingen overgenomen. Dit heb ik 3 nachten gedaan en toen voelde ik me zeker genoeg om weer zelf een voeding te gaan overnemen. M'n vertrouwen heeft door de angst en paniekaanvallen wel een soort knak gekregen en ik moet echt het vertrouwen opbouwen dat ik uit mezelf weer in slaap kan komen. Dit zal even tijd nodig hebben. Blijf er niet te lang mee doorgaan en vraag desnoods om slaapmedicatie. Ik kreeg zolpidem, dit kan dus met borstvoeding. Mijn verloskundige heeft dit samen met de pop poli uitgezocht. Dit is voor mij een keerpunt geweest waardoor ik weer kon ontspannen en in slaap vallen. Sterkte meid😘

Herkenbaar! Veel goeie tips gegeven. Wat mij altijd hebt zijn begeleidende meditaties. Zelfs als je niet slaapt rust je lichaam wel uit en dat is ook al iets. Deze is bijvoorbeeld heel fijn: https://youtu.be/6GYbf4bwfTs?feature=shared

Ik wil even zeggen dat ik het superknap van je vind dat je een plan heb opgesteld. Ik hoop echt dat je door de slaap wat meer je rust en zekerheid kan vinden. Ik herken mijzelf heel erg in je verhaal, ook het angstige gevoel. Maar ik weet zeker dat je er gaat komen, na een paar nachten slaap voel je je echt al een ander mens! Goed dat je slaapmedicatie achter de hand heb. Ik deed op een gegeven moment als grens 01.00u, als ik dan nog niet had geslapen nam m'n man de voedingen over, ik m'n slaappil in en ging ik slapen. Je moet elkaar er echt doorheen trekken in deze fase. Het gaat uiteindelijk veel beter worden en die hormonen helpen ook echt niet mee! Onthou dat je het hartstikke goed doet, doordat je nu optijd je grens aangeeft ga jij niet in een depressie komen. Je ben daar nu zo alert op dat je dat punt niet gaat bereiken. Sterkte en je gaat er komen!😘

Mijn dochtertje is 3 weken en ik heb nu pas dat ik wat rustiger in slaap kan komen.

Wat een ongelofelijk lieve reactie🥹💕💕💕💕. Dankjewel, het doet me echt goed om vrouwen als jij hier zo te treffen. Zo fijn om de herkenning hier zo te vinden en te weten dat we niet “gek” zijn of iets verkeerds doen. Dikke knuffel

Nu 6 weken verder en het ging de afgelopen weken goed. Ineens sinds afgelopen weekend is het weer raak, niet in slaap kunnen vallen. Herkenbaar?