Meer dames met HG?

Geen herkenning, wel veel liefde voor jou! Jij kan dit 💙🩷

Super lief van je Daan ♡

Hi, hier ook helaas hg.. Deze zwangerschap wel de 'droge' variant. Dat voelt daardoor wat minder heftig dan bij mijn eerste zwangerschap. Ken je de stichting (en fb pagina) ZEHG? Daar heb ik veel steun aan(gehad). Maar het is inderdaad vreselijk zwaar en de weken kruipen voorbij op deze manier..

Ik ben hier inderdaad door het ziekenhuis en de verloskundige wel op gewezen maar dacht probeer het eerst hier. Misschien toch even kijken! Ik had eerst ook de droge variant, uiteindelijk uitgelopen tot 20-30 keer per dag overgeven ondanks medicatie (Emesafene en Metoclopramide). Toen Zofran (odansetron) erbij gekregen, toen weer terug naar de droge variant maar inmiddels geef ik weer 2-4 keer per dag over. Waar ik vooral echt heel erg tegenaan loop is dat ik zó misselijk ben de hele dag, ik ben niks waard en kan gewoon niks. Ik vind het zo zo kut. En ik ben onwijs dankbaar dat m’n baby’tje heel goed groeit, dat is natuurlijk fantastisch en iedereen in m’n omgeving vindt dat ik dat moet zien als troost. En tuurlijk is het een pak van m’n hart maar ik ben ook doodop 😢 De hele dag zo onwijs honger maar alles wat ik eet of drink is vies dus ook dat is de hele dag een vreselijke strijd… Tis al vanaf voor m’n positieve test gaande, dus nu ruim 6 weken en ik lig al 5 weken plat. Ik weet gewoon niet hoe ik de tijd nog uit moet zingen…

Helaas hier ook herkenbaar. Ik ben nu 11+3 weken zwanger van ons eerste kindje en vanaf week 2/3 al de hele dag en nacht last van misselijkheid met ook overgeven tot zo ongeveer 20 keer per dag. Ik ben er helemaal uitgeput van en eten en drinken blijft een opgave hier. Ook al meerdere malen aan het infuus gelegen voor vocht en de vitamine. Ik heb ook al verschillende medicijnen geprobeerd waarvan ik helaas niet veel verschil merk. Ik hoop dat er voor ons allen die dit mee maken snel een dag komt dat we ons weer helemaal goed voelen!🌺

Ik heb idd ook 4 of 5 keer infuus gehad maar probeer nu tegen heug en meug toch zelf maar aan een liter per dag te komen, ook dmv vla bijvoorbeeld. Ik vind zkh zo’n opgave en voel me er niks beter door.. Heb je ook Zofran al gehad? Die maakte voor mij in het vele overgeven wel verschil. Ze zijn soms wat terughoudend met het geven van Zofran maar ik ben blij dat ik het toch mocht proberen!

Dat herken ik zo erg dat doodop zijn en helemaal niks kunnen. Bij mij is licht soms al teveel en kan ik alleen maar in het donker liggen. Ik voel me ook ontzettend schuldig naar mijn dochtertje toen van 1,5. Omdat mama er gewoon niet voor haar kan zijn, dat voelt als falen. Wat mij wel helpt is dat dit mijn 2e zwangerschap is en ik veeel meer weet waar ik het voor doe. Bij de eerste zwangerschap heb ik zelfs gedachten gehad over of ik dit nog wel wilde.. Bij mij ging het na 16 weken beter bij de vorige zwangerschap en hoop heel erg dat dat nu weer zo mag zijn. Weet dat je niet alleen bent! Natuurlijk ben je dankbaar voor het babytje in je buik dat goed mag groeien maar daarnaast ben je ook gewoon echt ziek.

Kan me goed voorstellen dat je je schuldig voelt naar je dochtertje! Ik heb 2,5 jaar in een fertiliteittraject gezeten en was al doodop voor ik zwanger raakte, voelt echt als een doodsklap boven op t traject dit. En tegelijk voel ik me zo dom dat ik dat zo voel omdat ik al jaren lang niet liever wil dan moeder worden… ben ik zwanger, ben ik nog niet blij!

Probeer die dingen een beetje los te zien van elkaar; je bent dol blij dat je zwanger bent! En je bent heel erg aan het balen en teleurgesteld dat je hg hebt. Het is een zwangerschapsziekte net als zwangerschapsvergiftiging bijv. Daar is ook niemand blij mee. Maar dat staat los van de blijdschap die je wel hebt dat je moeder mag worden. Makkelijker gezegd dan gedaan hoor. Want ik weet zelf ook heel goed dat dat extreme misselijk zijn en je zo ziek voelen eigenlijk alles overschaduwd.. waardoor er amper meer ruimte is voor iets anders.

Toch ben ik blij dat je het zegt hoor, dat moeten we ook in ons oren knopen. Misschien komt het ook doordat mensen dat in je omgeving makkelijk zeggen: weet waar je het voor doet. Ja tuurlijk weet ik dat maar ik had ook geen HG kunnen hebben 🤷🏼‍♀️🤷🏼‍♀️

Heel herkenbaar! Nadat ik een infuus heb gehad voel ik mij ook niet beter door. Toevallig staat er morgen weer 1 gepland en dan willen ze het inderdaad over Zofran hebben. Ze hadden het er al eerder over maar gaven aan dat ze dat het liefst niet gaven voor de 10 weken. Zit jij nog aan de Zofran of dat niet meer?

Ja ik zit nog aan de Zofran idd en Emesafene en Metaclopramide. Bij mij was idd ook besproken dat het beter was om te wachten tot 10 weken ivm risico op Schisis maar ik was er zo slecht aan toe, ik kon echt niet meer. Kotste 4 keer per uur op slot en het bleef maar gaan. Lag als een soort heroïne verslaafde naast de wc. Het risico met Zofran is echt heel klein en hoe verder je bent, hoe meer dat risico afneemt. Geloof nu nog nihil tot geen risico maar ik ben toen uiteindelijk op advies van de verloskundige van het zkh toch voor dat risico gegaan omdat het ook niet goed is om zo weinig binnen te krijgen en te houden…

Ooh ik voel met jullie mee. Hier ook HG 3e x . Dit keer wel enorm goede zorg in het Dijklander ziekenhuis, hele fijne tips, begrip en goede medicatie (Zofran). Maar ugh, het strijden is vreselijk! Zet m op meiden ❤️

Ja dat is zo'n dooddoener hè. Natuurlijk weet je waar je het voor doet. Bij al het andere had je allang de stekker eruit getrokken als je er zo ziek van werd😅. Het is ook heel moeilijk te begrijpen voor anderen die het nooit zo mee hebben gemaakt. Die hebben echt geen idee hoe vreselijk beroerd je je voelt ookal proberen ze zich in te leven

Ow toevallig, ik ook Dijklander 😂

Ah wat verschrikkelijk om te lezen!! Ik hoop echt voor je dat het snel beter mag gaan 🌺

Dat is het idd, anders had je allang de stekker eruit getrokken. Het is idd moeilijk te begrijpen.. Gisteren had ik een ‘oke’ dag, nog steeds waardeloos maar ik had echo en was even langs m’n vader geweest daarna. Wat gegeten bij m’n zus, alles hondsberoerd maar oké wel gedaan. Vandaag, ja gek hè… een mega kutdag, lig de hele dag al plat. M’n zus zegt dan heel lief: misschien helpt het om gewoon meteen de dag te starten met aankleden en gewoon iets gaan doen. Maar ik kan het gewoon niet, denk ook niet dat het helpt…

Dat hoop ik ook voor jou en iedereen hier ♡

Of ik echt HG heb weet ik niet, als ik jullie verhalen zo lees valt het bij mij nog relatief mee. Ik ben met 6/7 weken aan de meclozine gegaan vanwege extreme misselijkheid, braken en 0 eetlust. Met de meclozine gaat het okee, op de goede dagen braak ik niet, op de slechte dagen rustig nog 3-4x. Ik herken me wel echt in het zat zijn. En zo ongelofelijk moe en futloos. Avondeten eet ik ook al weken nauwelijks tot niet, het gaat er gewoon niet in.

Klinkt wel als. Volgens mij valt het onder HG wanneer je niet normaal kan functioneren of flink hinder ondervindt maar dat weet ik ook niet helemaal zeker hoor wat nou die graadmeter is. Wel fijn dat de Meclozine wat voor je doet, ik heb wel het gevoel dat ik dat voor de sier slik 🫣