Negatieve gevoelens einde zwangerschap

Hebben jullie ook meer last van sombere/negatieve gevoelens nu de bevalling nadert? Ik merk dat ik niet persé opzie tegen de bevalling maar wel steeds meer begin op te zien tegen de kraam/babyperiode. Het is onze tweede maar die is ondertussen al 5,5 jaar dus het is al weer even geleden. Ons leven nu is heerlijk op orde en we gaan alledrie goed op orde en structuur. Dat is straks natuurlijk weer ver te zoeken.. Ik kijk absoluut uit naar de tweede maar heb ook steeds meer de gedachte ‘nou als we de meest afhankelijke en hectische babyperiode maar achter de rug hebben, dan kunnen we weer meer genieten’. Ik vind het lastig om deze gedachtes nu op het eind te hebben want tot vorige week had ik dat helemaal niet zo. Ik wil er graag wat luchtiger en positiever instaan, zonder die beren op de weg. Ook staat dit het genieten van mijn verlof nu in de weg. Zullen het de hormonen zijn? Of is dit echt iets van mezelf? Herkenbaar? Moeders die dit al hebben meegemaakt, hoe was je daadwerkelijke ervaring uiteindelijk?