Niet gewaardeerd

Heel naar om je zo te voelen. Je schrijft kinderen heb je meer kinderen? Hoe was hij toen? Dit klinkt als een nieuwe vader. Die je best wel veel wilt helpen maar erg van zijn rust houdt. Ik denk uit irritatie zegt hij dingen die bij jouw hard aankomen. Ik zou gebruik maken van zijn aanwezigheid en zelf ook je rust pakken. P.s. mijn kleine is 10 weken en ik doe echt alles alleen. Partner klaagt alleen dat hij niet kan slapen en heeft max 15 min per dag hem in zijn armen. Mijn partner+ zijn fam kunnen alleen maar vertellen dat ik het fout (lees doe wat beter is voor mijn kleine) doe en geven instructies wat ik moet doen van afstand. Ik krijg ook dus een hoop kritiek naar mij toe terwijl ik 24x7 aan sta voor de baby en geen enkele seconde alleen ben zonder de kleine of met hulp. Dus als ik jou was zou ik je partner lekker laten zeggen wat hij zegt en juist meer jou vrije tijd pakken 😉

Dit heb ik bij beide kindjes nu meegemaakt. Helaas sinds kort niet meer samen en zit hij nu bij z’n ouders (ook omdat hij een hoop aan zichzelf te werken heeft mentaal). Maar door dit (sorry) idiote gedrag was ik compleet klaar met het zielige gedoe terwijl hij lekker uit sliep, en alles op mij aankwam. Hij had nog zijn vrijheid, sliep uit en alles wat ik deed werd niet gezien. Hij zei het wel te begrijpen en te zien maar alles waar hij last van had was altijd 100 keer erger. Heb 3 jaar met dit gelopen want dacht dat het beter zou zijn voor de kids. Maar hij groeide gewoon niet mee als ouder, en ik voelde me alleenstaand ookal was ik dat niet. Nu hopen we dat het na hulp (voor hem en de afstand) goedkomt. Maar ik weet maar al te goed waar dit gedrag op uit kan lopen helaas. En besef: we houden echt nog van elkaar maar dit is geen team als ouders zijnde en dat kan beide de kop kosten. Maar dit is mijn ervaring, wie weet is die van jou straks helemaal omgeslagen! Dat hoop ik voor je❤️ maar hier helaas niet.

Sorry misschien vind je dit niet leuk om te lezen, maar ik ga toch eerlijk zijn. Ten eerste vind ik het raar dat hij 3 a 4 avonden per week naar zijn vrienden gaat terwijl hij een gezin heeft. Hij kan beter die tijd en energie in zijn gezin steken. Ten tweede snap ik echt niet waarom hij op zolder slaapt? En dan ook nog zeiken dat hij ook wakker wordt? Ik zou zeggen vanaf nu de nachten om en om en hij van zolder af. Wie niet wil luisteren moet maar voelen 😫 Besef dat jij ook nog herstelt van je zwangerschap en bevalling. En hoezo vergelijkt hij jou met andere vrouwen 🫠 Zou hem ook echt duidelijk maken dat hij je niet ‘helpt’ maar halfbakken zijn verantwoordelijkheid pakt en het tijd wordt dat ie die volledig neemt.

Ik denk dat dit een ding is waar alle nieuwe ouders tegen aan lopen. Maar voor mij helpt het om vooral te onthouden. Het is wij tegen de wereld en niet tegen elkaar. Ik doe de nachten, hij brengt de kinderen (4) ‘s avonds altijd naar bed. Ik doe altijd de ochtenden. We hebben het allemaal zwaar en je bent gewoon sneller geïrriteerd omdat je beide moe bent. Maar waardering voor beide kanten is wel belangrijk!