Mijn partner kan dingen uitkramen waardoor ik me niet gewaardeerd voel. De dag begint pas wanneer hij wakker wordt en alles wat daarvoor is gebeurd (lees nachtvoedingen) dat bestaat niet ofzo. Hij geeft aan dat hij het zwaar heeft omdat hij al maanden niet heeft kunnen uitslapen…en dat zegt hij tegen degene die al maandenlang uberhaupt niet hele nachten heeft kunnen slapen. Hij zegt dat ik het makkelijk heb omdat sommige vrouwen nu al werken (ik heb iets langer verlof) en dat hij me zoveel “helpt”. En dat ik overdag een half uurtje slaap kan pakken en hij niet. Alsof dat zoden aan de dijk zet na 3 maanden gebroken nachten…
Hij geeft aan dat ík er een wedstrijd van maak wie er het zwaarst heeft. Maar ik zei dat hij natuurlijk ook moe kan zijn, maar dat ik erkenning mis voor wat ik allemaal doe. Dat hij ook kan zeggen: wat fijn dat jij alle nachten doet! Maar nee hij zegt: ik heb óók gebroken nachten hoor want ik word ook wakker! En dat terwijl hij op zolder slaapt….ook zegt hij dat hij ‘s avonds zoveel doet, terwijl hij 3 a 4 avonden per week naar zijn vrienden gaat. Hij zegt dit nadat hij 1 (!) avondje de zorg op zich heeft genomen zodat ik een keer ontspannen in bad kon gaan.
Natuurlijk mag en kan hij ook moe zijn. En ja hij neemt ook echt zijn aandeel in de zorg van de kinderen. Maar ga niet dingen verdraaien/aandikken en liegen zodat je zelf beter uit de verf komt. En mijn aandeel afzwakken, terwijl hij in zn handen mag knijpen dat ik alle nachten doe. Het enige wat ik wil is gewoon wat erkenning en waardering. Maar zijn ego is te groot om dat over zn strot te krijgen.
Ik vind dit echt een hele lelijke kant van zijn karakter (gelukkig heeft hij ook een hoop goede eigenschappen).
Sorry moest even klagen…het helpt om mn frustraties op te schrijven en reacties te lezen.