Ontroostbaar bij papa

Onze dochter van 8 weken is ontroostbaar bij papa. Het is naar ons idee ontstaan toen papa weer is gaan werken. Ik geef borstvoeding dus ze ligt ook veel bij mij. Omdat ze maar 1 x per nacht komt en mn vriend weer moet werken, doe ik alle nachten. Waardoor ze dus eigenlijk bijna altijd bij mij is, behalve in het weekend en op maandag als hij vrij is. Ik wil graag weer meer uit huis. Mn dochter pakt gekolfde flesjes super goed, dus dat is het probleem niet. Afgelopen woensdag was ze heel de dag met de warmte aan mij vast geplakt en wilde ik echt even het huis uit. Ik was 1.5 uur bij een vriendin toen ik werd geappt of ik terug kon komen. Onze dochter was ontroostbaar, heel der ogen dik en rood, zo zielig. Bij mij werd ze meteen rustig. We hebben al besproken dat mn vriend 1 ding kiest en dat probeert vol te houden (dus niet even in de Wipstoel, even Draagzak, snel een fles etc). Maar gewoon een houding of beweging en die volhouden. Nu ben ik net weer een uurtje van huis geweest om te oefenen. Het ging goed, toen ik thuis was ging ze huilen dus probeerde mijn vriend het op te lossen. Maar ze ging steeds harder en harder krijsen, uiteindelijk heb ik der overgenomen en is ze gelijk stil.. Ik vind het zo zielig voor mn vriend, hij zit er heel erg mee en ik baal er ook zo van Omdat ik ook gewoon eruit moet kunnen. We hebben een hele heftige bevalling gehad waarbij het met mij wn mn dochter niet goed ging, uiteindelijk eerst 4 x een vacuümpomp geprobeerd en toen een spoedkeizersnede. Geen idee of dat nog van invloed kan zijn... Heeft iemand nog tips of ideen? Ik wil zo graag met een gerust hart de deur uit en heb het gevoel dat we nu echt in een negatieve spiraal belanden