36 Reacties
4 maanden geleden
Reactie op Mandyr91
Ik ben mijn moeder verloren toen ik 22 was en mijn vader toen ik 26 was, ik ...
Heel veel sterkte. Ik heb gelukkig mijn vader wel nog. Maar die is misschien niet bij de bevalling die is op vakantie (zal erom spannen). Ik vind het ook heel erg dat mijn moeder onze dochter niet kent. Maar ook mijn partner niet, toen we gingen samenwonen niet, met trouwen niet en nu bij geboorte 2de ook niet. Ze heeft zoveel gemist van mijn leven.
4 maanden geleden
Reactie op Naomi836
Heel herkenbaar alleen bij mij is me vader 2 dagen voor de geboorte van me ...
Oh wat erg. Dat lijkt mij ook heel erg heftig zo vlak voor de bevalling poeh. Is mijn moeder soort van gebeurd met haar vader. Ze kreeg te horen met een dikke buik dat hij niet lang te leven zou hebben en is nog geen 3 weken na mijn geboorte overleden aan kanker en was toen ook geestelijk al heel ver weg. Eerste dagen was hij nog super trots op zijn eerste kleinkind en daarna begreep hij al niet meer dat ik zijn kleindochter was.
4 maanden geleden
Reactie op Mlisz88
Heel veel sterkte. Ik heb gelukkig mijn vader wel nog. Maar die is misschie ...
Ah dat is fijn! Is de band met je vader goed? We gaan gewoon.duimen dat hij er gaat zijn tegen die tijd!🤞 Mijn partner hebben ze beide ook niet gekend helaas. Het blijft altijd moeilijk en helaas zo oneerlijk en er is helaas niks wat het gemis beter kan maken. Soms kijk ik naar m'n dochtertje en denk ik, ik had jou zo graag met je opa & oma gezien en ik denk dat ik dat nog wel het moeilijkste van allemaal vind
4 maanden geleden
Mijn moeder is een half jaar geleden overleden. Ik zie het als geluk dat ze mijn eerste zwangerschap en kind twee jaar heeft mogen meemaken en dat troost me wel. Maar ook regelmatig word ik overvallen met intens verdriet en gemis dat ze dit kind niet zal leren kennen. Ik mis ook de aandacht die alleen een moeder aan een zwangere dochter kan geven, hoe lief anderen ook zijn. Sterkte allemaal!
4 maanden geleden
Hee! Ja blijft lastig. Ben nu hoogzwanger van mijn tweede, heb al een zoontje van 1. Mijn moeder is overleden toen ik 9 was dus was erg jong. Ik mis haar ook, maar het is wat het is. Ik probeer het los te laten en te denken ze is er bij, altijd! Wel gek haar overlijdens datum is 12 juli en ik ben de 6e uitgerekend. Misschien komt ze op de 12e. Hoop het niet want ik ben het zat haha! Zou wel bijzonder zijn.
4 maanden geleden
Herkenbaar! Mijn moeder overleed 20 jaar geleden maar het gemis blijft af en toe toch aanwezig.
Ik dacht dat ik het redelijk goed onder controle had maar nu steeds de bevalling dichterbij komt, krijg ik steeds vaker heimwee.
Wij noemen het thuis heimwee omdat het als een gemis voelt, lastig uit te leggen. Maar gelukkig begrijpt mijn vriend mij meteen als ik zeg dat ik heimwee heb. Zo spreken wij na elkaar uit als we onze overleden ouder missen. 🫶🏼
Andere mensen kunnen zich wel inleven maar het begrijpen van het missen van een ouder is voor iedereen anders.
4 maanden geleden
Reactie op gwen125
Herkenbaar! Mijn moeder overleed 20 jaar geleden maar het gemis blijft af e ...
Dat is inderdaad precies wat ik ook voel. Normaal kan ik het wel hebben. En met zo'n speciale momenten heb ik er extra moeite mee. Ook nu mijn oudste naar school gaat, ze loopt ergens tegenaan en ik kan dat dan niet met haar bespreken. Van die kleine dingen. Dikke knuffel.
4 maanden geleden
Ik voel met je mee, ik ben mijn moeder 15 jaar geleden verloren, en het gemis tijdens mijn eerste zwangerschap in 2020 was heel groot en tijdens mijn tweede zwangerschap nog groter. Ook de periode erna heb ik haar aanwezigheid gemist tot nu toe nog steeds. Als ik anderen met hun moeder zie wordt ik vaak echt verdrietig ervan… Dit is nu al 4 jaar zo (mijn oudste is 4). Anderen om mij heen zullen het nooit echt begrijpen. Mijn kinderen zullen hun oma nooit kennen ik vind dat zo erg 🥹