Peuter jaloers

Wij hebben hier precies het zelfde probleem (zoontje ook geboren 18-7) We zien echt veel negatief gedrag bij de ander sinds zijn broertje geboren is. Expres dingen gooien, niet luisteren, echt heel erg de grenzen opzoeken de hele dag. Ik vind het echt vermoeiend, en lastig omdat ik hem niet alle aandacht meer kan geven. Ik hoopte ook echt dat ondertussen minder zou worden, maar lijkt het niet te worden 🥲

Wij hebben dit probleem gelukkig niet. Onze zoon (2jaar en 9 maanden) vind z’n zusje gelukkig heel leuk en wil graag bij haar zijn. Neemt niet weg dat hij ook af en toe z’n aandachtsmomenten pakt. Mijn vriend en ik zorgen eigenlijk dat een van ons altijd ook aandacht heeft voor hem. Dat als hij iets wil of vraagt dat een van ons daar iets mee kan of doet. De momenten dat we dan alleen zijn met hem en de baby, vind hij het iets minder erg om even te wachten. Daarnaast laten we hem veel meehelpen, zodat hij ook het idee heeft dat we het met z’n drietjes doen (haar verzorgen). En eerlijkheidshalve soms moet je de baby even laten huilen om ook de aandacht aan de ander te geven, hoe moeilijk dat ook is…

Ja herkenbaar! 😅 Ik had ook gedacht dat het wel al wat minder zou zijn nu, maar helaas.. helaas geen echte tips maar wel herkenning! Het word vast weer beter!

Herkenbaar, onze peuter van bijna 3jr doet dit ook. Onze baby is nu 5wkn en wat helpt is laten 'meehelpen' met de verzorging en als hij een kusje wil geven dat ook toe te laten ook al is het op dat moment niet heel handig. Meerdere keren per dag knuffel ik met hem, echt een 1 op 1 momentje en dat helpt ook goed. Maar er zijn om momenten dat hij wil gaan slaan en gooien, het beste helpt afleiding. Het wordt beter want het gaat al veeel beter dan eerste weken.

Bij ons precies hetzelfde gelukkig, onze oudste is van nov 21 dus ruimt 2,5. We betrekken hem overal bij en inderdaad vragen of hij wilt helpen. Wij hebben denk ik 2 dagen gehad dat hij stout was. Ook gooien met spullen en overal om huilen. We hebben hem toen bij ons genomen en hebben toen met hém gespeeld. De baby mocht er gewoon bij, maar even alle aandacht op hem. Sindsdien gaat het super goed. Ik ga geregeld even met hem alleen de deur uit, en proberen zoveel mogelijk dingen op dezelfde manier te doen toen hij nog enigskind was. Natuurlijk moet hij ook wel eens wachten maar als we uitleggen waarom hij even moet wachten dat is dat prima.

Ohja, en als we hem vragen te helpen en hij wilt niet, dan ook helemaal prima. We forceren niks in het contact met de baby, we laten onze peuter zelf het contact zoeken en wilt hij niet dan gewoon laten

Dit is eigenlijk wel logisch gedrag. Hij is 2,5 jaar alleen geweest en kreeg alle aandacht. Nu is er ineens een baby die ook veel aandacht krijgt. Ik weet dat het lastig is, maar probeer zo veel mogelijk de aandacht te verdelen en wees niet te streng voor hem. Voor hem is het ook een hele aanpassing. Het zal even tijd nodig hebben, maar het wordt beter

Wij hebben dit gelukkig ook niet. Had gedacht dat dit wel zo zou zijn. Hij was ook jaloers toen mijn broer een tweeling kreeg en ik een van die kinderen vast had. Gelukkig ging dit wel steeds beter. Maar ik was toen zwanger en dacht dat wordt wat😅 Maar hij is super lief voor zn zusje en totaal niet jaloers gelukkig. Wilt ook graag helpen. Wij gaan er wel geregeld vanaf het begin er op uit. Zodat de oudste ook wat leuks kan gaan doen. Ook gaan we binnenkort een hele dag weg met de oudste. (Misschien ook een optie even aandacht op de oudste ). Ik heb van een vriendin gehoord dat ze als tip mee kreeg dat je de baby ook kunt aanspreken (niet dat de baby er iets van snapt). Maar bijvoorbeeld te zeggen : dat mag niet. (Tegen de baby) Niet dat babys al iets fout kunnen doen. Maar zodat de oudste ook denkt dat hij niet alleen de 'negatieve' aandacht krijgt.

T vervelend doen en t boos worden omdat iets niet mag, de grenzen bij ouders opzoeken of dergelijke is geen jaloers gedrag. Dat is gewoon peuter gedrag die moet zoeken naar de nieuwe situatie en ja dat kan gewoon echt ff duren. Sommige hebben andere dingen waar t zich in uit of pas later tot uiting komt. Iedere ouder in onze omgeving die een peuter heeft en een broertje of zusje introduceerde hebben dit gehad. Sommige waren na 2 weken gewend aan de hele nieuwe situatie en andere deden daar 2 of soms 3 maanden nodig. Onze dochter heeft soms ook nog met bepaalde situaties moeite. Met naar bed gaan bijvoorbeeld. Ze wil niet naar bed voor dat haar zusje ook op bed ligt. Dus dan leggen we Yinthe in haar bed bij ons op de slaapkamer als ik geen voeding hoef te geven (want dan is t oke dat ze beneden is en daarna naar bed zou gaan 😝)en plukken haar op weg naar beneden er weer uit haha Maar ook nu mijn man weer is werken sinds eergisteren daagt ze weer wat meer uit. Veel gedrag negeer ik of buig t om in goed gedrag..haar mee laten helpen met de verzorging van haar zusje, samen de dingen doen zij met de pop ik met haar zusje. Maar ook zeggen als ik met Maud bezig ben (aankleden, wc, eten, knuffelen of kleuren of andere activiteit) en Yinthe begint met huilen dat Yinthe even moet wachten omdat ik dan met Maud bezig ben. Dan merkt Maud dat ik dus niet alleen maar met Yinthe bezig ben maar ook mijn volle aandacht op dat moment voor haar heb. Dus dat ze niet maar nummer 1 is op de lijst Maud heeft 1x geknepen en 1x geslagen en toen best boos geweest. Gezegd dat Yinthe dit gaat onthouden en haar straks ook mag slaan en knijpen. Dit was natuurlijk niet de bedoeling en toen stopte dat gedrag na t slaan. Wel is ze nog mega lomp maar dat zit gewoon in Maud haha Met tijd, aandacht en extra inspanning wordt dit echt beter. Meer betrekken in zoverre dat kan en hij de wil heeft met de nieuwe situatie zodat ie meer snapt en begrijpt (ja op die leeftijd snappen ze t dondersgoed haha)

Heel herkenbaar. Hier gaat hij vanalles doen wat niet mag, weet goed dat ik dan niks kan doen (dan zit ik vaak te voeden) en als ik iets zeg gaat hij gooien/slaan. Ik heb ook de oplossing nog niet gevonden