Snel overprikkeld

Ben je overprikkeld en wil je echt weg uit die situatie, of wil je specifiek naar huis? Ik heb zelf namelijk last van mama instinct en wil op een zeker moment naar mn baby terug. Voor overprikkeld; geen tips. Als je naar je baby wil; ze heeft 9 maanden in je gezeten, gun jezelf wat tijd te wennen. Langzaam opbouwen.

Ik herken het overprikkelde... maar ik was hiervoor al sensitief voor zoiets. Voor mij helpt het om uitstapjes te kaderen qua tijd, je hoeft niet meteen uren weg! En ook om bijvoorbeeld met 1 of 2 mensen het gesprek aan te gaan, ipv een groepsgesprek proberen te volgen. Voor je werk, dat duurt nog even dus gun jezelf nog de tijd tot dan. En besef je dat ontzwangeren een poosje duurt....

Hier geen tips sorry maar ik herken me vooral in het overprikkeld zijn. Ik moet echt weer ‘leren’ sociaal zijn. Vaak kan ik in drukke situaties echt geen gesprek voeren? Ik merk dat ik mijn aandacht niet bij een gesprek kan houden of geïnteresseerd vragen terug kan stellen aan mijn gesprekspartner. Afgelopen vrijdag was ik met vriend, peuter en baby naar Julianatoren kinderpretpark. Wat een geweldige dag was gaf mij na thuiskomst een enorme klap. Ik was ZO uitgeblust ik kon letterlijk niks meer en ben met baby om 19:00 in bed gedoken. Ik wijd het maar aan hormonen en zo lang ‘vrij geïsoleerd’ geleefd te hebben met einde zwangerschap en verlof. Stap voor stap denk ik maar en het zal vanzelf elke keer wel een stukje beter gaan ga ik van uit.

Ik volg even, ik herken mij heel erg in je verhaal.

Volg, ik dacht dat het aan mij lag 😥

Klinkt bekend. Zowel na het krijgen van m'n oudste (2.5) als bij m'n jongste. Het ging na een paar weken werken echt al stukken beter maar het hoort naar mijn idee wel bij het herstellen van de zwangerschap. Het schijnt dat de hersenstructuur ook echt verandert na een zwangerschap. Na 2 jaar ben je weer volledig als vanouds maar ik moet zeggen dat ik me na een paar maanden werken weer mezelf voelde. Wat bij mij hielp is dat ik BV gaf en dus een paar keer op een dag kon kolven en dus even geestelijk ook rust kon pakken. Mocht je niet kolven op je werk, wellicht kun je dan iets anders bedenken waardoor je even je brein kan ontspannen van de sociale prikkels. Een stukje lopen om wat op te halen van een andere afdeling of wat er ook bij je beroep past. Al zal het even 5 minuten de tijd nemen op het toilet zijn en daar een ademhalingsoefening doen o.i.d. kan net even die boost geven om weer door te kunnen.

En wat hier al wordt benoemd, je hebt vanaf het einde van je zwangerschap tot aan eind verlof behoorlijk geïsoleerd geleefd met de focus op je baby (en gezin). Je brein moet dus weer even wennen aan sociaal zijn.