Hi allemaal,
Ik ben op zoek naar wat herkenning/ervaringen van anderen.
Onze dochter is nu bijna 11 weken. Ze doet het heel goed en we zijn ontzettend gelukkig met haar.
Toch heb ik de laatste tijd een aantal slechte dagen. Dit zijn met name de dagen dat ze slechter slaapt. Waar ze soms dagen heeft met een aantal uur in haar eigen bed, wil ze op een dag als vandaag alleen maar in de draagzak of mijn armen slapen. Daardoor kom ik aan niks wat betreft het huishouden toe, en mag ik blij zijn als ik zelf tenminste kan eten of naar de wc kan.
Ik weet niet zo goed hoe of waarom, maar op die momenten kan ik me ontzettend somber voelen. Ik denk een combinatie van onzekerheid (waarom lukt het me niet haar te helpen slapen), moeheid, en het feit dat ik, in tegenstelling tot mijn man, nog steeds verlof heb en dus al 11 weken 24/7 met haar bezig ben en vrijwel alle zorg voor haar alleen doe. Tegelijkertijd voel ik me dan ook weer schuldig dat ik me rot voel ipv dat ik dan maar de situatie kan omarmen en kan genieten van dat ze niet in haar bedje ligt maar lekker bij mij wil slapen. Ik wil er juist zo graag van genieten, want over een jaar kijk ik vast terug op deze periode en denk ik 'was ze nog maar even zo klein'. Waarom voel ik me nu dan zo rot op die dagen?
Herkennen jullie die momenten? Hoe gaan jullie daarmee om? Hebben jullie tijd voor jezelf en helpt dat bij een betere moeder zijn/goed in je vel zitten?