Struggels

Hoi meiden, Ik wil graag even mijn hart luchten want ik struggle met een aantal dingen. Allereerst de borstvoeding. Ik vind dit zo geweldig en zo zwaar tegelijkertijd. Ik kreeg het gevoel dat mijn zoontje niet voldaan was na de voeding en daarbij kreeg ik erg pijnlijke tepels. Ik besloot daarom op aanraden van de lactatiekundige om afgekolfde melk in een fles te geven en eventueel het tekort aanvullen met kunstvoeding. En ik had gelijk, mijn productie was ongeveer de helft van wat het moet zijn. Nu doe ik dit een paar dagen en de productie stijgt wel maar mijn zoontje groeit ook en heeft steeds meer melk nodig, dus zo blijf ik een soort van achterlopen. Dit frustreert me enorm maar daarbij vraag ik me ook af hoe ik dit moet gaan doen als ik straks weer wat meer de deur uit ga. Ik ben aan huis gekluisterd voor mijn gevoel omdat ik moet kolven en geen voorraad bij elkaar kan kolven tenzij ik echt 24/7 aan het kolfapparaat ga zitten. Kraamzorg gaf aan dat voeden op verzoek de beste manier van voeding geven is maar er mag nooit meer dan 3 en een half uur tussen zitten. Maar als mijn zoontje slaapt, komt hij niet voor de 3 en een half uur dus het blijft op schema? Ik vind het ontzettend lastig om in te schatten wat hij wilt. Is hij moe, heeft hij honger, zuigebehoefte of krampjes? Ik doe maar wat voor men gevoel en ik kan dit niet goed onderscheiden. Omdat borstvoeding zoveel tijd kost voelt alles als moeten en ik kan er weinig van genieten, terwijl ik zoooo zo dol ben op mijn kleine ventje. Ik heb voor men gevoel nieteens tijd voor de leuke dingen zoals een wandeling, huid op huid knuffelen en een badje. Zoals je ziet mijn hoofd duizeld , ik kom er niet uit en het voelt alsof ik faal. Ik ben hier zo verdrietig over, voel me schuldig tegenover mijn zoontje en weet even niet hoe ik verder moet. Daarnaast ben ik zo ontzettend moe dat ik snachts door mijn wekker heen slaap en mijn zoon dus te laat een voeding krijgt wat ook weer voor een schuldgevoel zorgt.