(Te) actief..?

Tsjah wat is te..? Kan je het allemaal aan? Voel je je er goed bij? Niemand is het zelfde, fysiek en mentaal niet, je bent pas té actief als het teveel word voor jezelf Misschien idd hier en daar een stapje terug doen als je merkt dat het fysiek zwaarder is Maar zolang jij je er goed bij voelt, gewoon lekker actief blijven hoor! Waarschijnlijk word je juist doodongelukkig als je -helemaal- stil gaat zitten als je actief gewend bent

Ik kan zelf bijvoorbeeld niet veel Mentaal gezien wil ik een hele hoop Maar fysiek lukt het niet Zit al sinds 16w zwangerschap thuis met ischias en bijkomend bekkeninstabiliteit, dus ik kán ook niet veel zonder er veel pijn aan te hebben Dit is mentaal gezien zwaaaaar frustrerend, de nodige mental breakdowns zijn geweest, mja, mn lichaam geeft het heel duidelijk aan wanneer het teveel is Hoe ik al met 16w thuis zat (en sinds 10w klachten had), huppelt een ander door tot en met de bevalling!😇

Als je je er goed bij voelt dan is het geen probleem hoor. Heerlijk juist als je nog energie hebt om actief te zijn, zonde om dan moedwillig stil te gaan zitten. Je lichaam geeft zelf wel aan wat het nodig heeft. Gewoon niet over je eigen grenzen heen gaan en als je moe wordt daar wel aan toegeven, dat is het belangrijkste. Geniet ervan! Ik ben jaloers, hahaha 🤭

Ik was paar weken terug ook nog heel actief, binnen de grenzen van mijn belastbaarheid. Nu ik verder in de zwangerschap ben, schuift deze grens op en ben nu niet meer zo actief. Goed blijven luisteren naar je lichaam, maar zeker lekker dingen blijven doen en lekker lopen. Alleen beetje opletten met bijvoorbeeld tillen!

Ik herken het, ik krijg daar ook veel opmerkingen over. Maar aan de andere kant, ik ben van nature geen stilzitter en ben graag bezig, dat vind ik fijn. Hele dag op de bank serie bingen geef ik niks om, en helemaal nu ben ik graag buiten in en om huis rommelen of beetje bezig in de tuin. Leven en laten leven, ik ga wel in een langzamer tempo maar goed met bijna 37 wkn prijs ik me gelukkig dat ik fit ben en zolang ik mij daar prettig bij voel doe ik dat waar ik baat bij heb. Er is volgens mij geen maatstaf, iedereen is anders en heeft ook andere ervaringen. Mijn nachten zijn niet prettig, veel en lang wakker maar heb daar toch weinig tot geen last van overdag. Ik heb wel een ritme en ga zelfde tijd naar bed en eruit, omdat ik weet dat ik daar het meeste baat bij heb.

Hier werd het mij met 37,5 week ineens te veel , voorheen hele dagen bezig en deed nog gekke dingen. Nu merk ik als ik teveel doe dat ik gelijk duizelig, misselijk etc word. Veel last van mijn bekken en veel harde buiken. Ik doe nu eindelijk iets wat rustiger aan maar kan t nog niet loslaten om zelfstandig te zijn. Doe alsnog dingen zoals zware boodschappen, op trappetjes ramen staan poetsen , op handen en knieën dweilen noem maar op 😅

Wat een onzin, je lichaam geeft het aan wanneer je 'te' actief bent dmv o.a. harde buiken. Nou dan ga je wel zitten hoor.... Ik was ontzettend actief bij al mijn zwangerschappen en dat was helemaal prima, bijna geen harde buiken. Maar deze zwangerschap hoef ik niet meer dan 3 stappen te zetten en ik heb al een harde buik. Dus dan vind mijn lichaam me 'te' actief. Dus je hebt niks aan andermans maatstaven!

Eens met de andere reacties. Als het allemaal nog lukt, prima toch? Ik heb tot 36 weken nog 70u per week gewerkt. Kreeg daar ook veel commentaar op maar voor mij ging dat nog prima

Ik heb de opmerking ook regelmatig gekregen! Vooral omdat ik met ruim 36 weken nog mee deed met de les bodypumpen in de sportschool. Ben de gehele zwangerschap blijven sporten en wandelen etc. Gewoon echt je eigen gevoel volgen! Je lichaam geeft het vanzelf aan. Dat is echt je enige echte leidraad. Wat de rest daarvan vindt, niet naar luisteren. ;) Inmiddels ben ik met 36 +3 bevallen op 9 Juni van mijn dochter Emma. Mijn herstel gaat echt heel snel. En voel me fysiek al snel erg goed!

Nee hoor je bent niet te actief je mag toch zelf weten wat je doet hihi. Ik heb zelf een zoontje van net 1 nou geloof me rust heb je niet ben nu 38 weken 🫠😆

Ik zou zeggen; als je er geen pijn of harde buiken aan over houdt, gewoon rustig doorgaan! De vermoeidheid gaat je vanzelf tegenhouden en anders merk je het wel aan pijn of harde buiken... Zo lang het lukt en je idd niks overdoet, lijkt het mij dat het gewoon kan. Ik kan al maanden veel minder dan eerst door pijn, harde buiken en extreme vermoeidheis en ben ook al sinds 32 weken met verlof🫠 Dus bij mij is die grens vrij duidelijk hahaha

Inderdaad, je lichaam geeft vanzelf aan wanneer het teveel is. Ik zou alleen wel na de bevalling opletten. Dan heb je niet meteen klachten, maar hoor ik wel regelmatig om me heen (en van de bekkenfysio) dat er klachten ontstaan wanneer vrouwen zich goed voelen na de bevalling en snel actief zijn en daardoor veel lopen en staan en weinig rust nemen. Dus dan zou ik zeker rustmomenten inlassen, ondanks dat je je goed voelt.