Thuis- vs ziekenhuisbevalling

Eerste bevalling was in het ziekenhuis en dat zal ik nu weer doen. Dit idd ook voor het stel dat er wat mis gaat. Maar al dacht ik dan ben ik teminste op een plek waar iedereen er verstand en ervaring mee heeft😜 thuis bevallen was nooit een optie voor mij, persoonlijk denk ik niet day ik dan erg ontspannen ben maar ook huisdieren in huis dus geloof niet dat dat echt ideaal zou zijn🤣 tuurlijk die kunnen in een andere kamer maar toch haha Ook voordeel van m'n ziekenhuiskamer toen; een bad! Die hebben wij hier niet en ik vond het heeeerlijk om met die weeën in een bad te zitten 🤣😜

Dit is mijn eerste zwangerschap maar ik weet 100% zeker dat ik in het ziekenhuis wil bevallen. Als er wat gebeurt met mij of met het kindje dan wil ik alle medische hulp binnen handbereik hebben. Als mijn moeder thuis was bevallen van mijn zusje dan waren ze er misschien allebei niet meer geweest. Dat is voor mij genoeg motivatie om geen risico's te willen nemen. Maar dit is hoe ik er persoonlijk insta. Jij moet natuurlijk voor jezelf afwegen wat je wel of niet wilt.

Eerste bevalling was medisch, ik werd ingeleid in het ziekenhuis vanwege langdurig gebroken vliezen zonder weeën. Ik vond het heel prettig. We werden goed verzorgd en toen het vlak na de geboorte mis ging werd er meteen ingegrepen waardoor de schade bij mij beperkt is gebleven. Wij kiezen opnieuw voor het ziekenhuis!

Ik had bij mijn vorige bevalling heel erg het idee: ik zie wel waar het heen gaat. Het had beide kanten op kunnen gaan. Ik was echter na 16 uur weeen al compleet op en ben voor een ruggenprik naar het ziekenhuis gegaan. Wat een verademing vond ik dat, zulke lieve mensen en echt overlegd wat ze wilden doen. Uiteindelijk zat ik in het ziekenhuis helemaal goed want er ging alsnog van alles mis waardoor de komende bevalling zéker in het ziekenhuis zal zijn, en dat vind ik prima. Goed verzorgd worden en geen rommel thuis 😅. Ik heb meerdere vriendinnen die heerlijk thuis zijn bevallen maar voor mij is er niks romantisch aan 😅 het verschilt per persoon én per bevalling.

Ik heb nooit getwijfeld, ik wil thuis bevallen. Ik wil voor zo ontspannen mogelijk gaan en dat is toch echt in mijn eigen omgeving met zo min mogelijk mensen erbij. Een verloskundige is echt kundig genoeg om in te schatten wanneer er naar het ziekenhuis gegaan moet worden. Ik wil vanuit vertrouwen bevallen, niet uit angst. Mijn eerste bevalling ook thuis gedaan, dat gaat nu ook weer gebeuren. Dat het thuis een rommel wordt is echt niet waar, ik weet niet waarom mensen dat denken. De verloskundige en assisterende kraamhulp ruimen alles wat vies wordt direct op, daar heb je zelf niet eens erg in.

Bij mijn vorige zwangerschap had ik het helemaal bedacht; bad bevalling in het ziekenhuis, helemaal op eigen kracht doen 💪🏼 ik had er alle vertrouwen in... TOTDAT... ik na 18 uur nog steeds maar 2 cm ontsluiting had... de weeën werden verschrikkelijk en ik kon ze echt niet meer goed opvangen... Ik heb gesmeekt om een ruggenprik 🙈 en wat was het fijn toen de ruggenprik eindelijk werkte en de wee-opwerkers hun werk deden. Vlak voordat ik 10 cm had is de ruggeprik uitgezet waardoor het persen super goed ging (geen klip of geschuurd). Deze keer ben ik heel realistisch; zodra het kan die prik erin, en als ik al te ver ben elke andere vorm van pijnstilling die kan 🤣 Wij wonen 5 minuten van het ziekenhuis vandaan, maar wij hebben zo veel vervelende verhalen gehoord bij bevallingen dat mijn man heel duidelijk was; het wordt een ziekenhuis bevalling punt 😅 en dat was ook erg fijn achteraf. Even rustig samen bij komen toen ze kleine meid was geboren en toen wij er klaar voor waren mochten we naar huis.

Mijn eerste bevalling was in het ziekenhuis, dat had ik van tevoren al bedacht maar uiteindelijk ben ik ingeleid en dus sowieso in het ziekenhuis bevallen. Ik woon in een best gehorig gebouw, waardoor ik me juist niet ontspannen zou voelen omdat ik het idee zou hebben dat de hele straat me zou kunnen horen haha. Maar ook omdat ik dan in een omgeving ben waar alle hulp voor handen is voor het geval het misgaat

Ik ben van de eerste thuis bevallen en hoop heel erg dat het nu weer zo mag gaan! Thuis ontspan ik toch het beste en het was heel bijzonder om te kunnen bevallen in het bijzijn van onze hond. Ook was het heelijk om gewoon lekker in ons eigen bed te kunnen kruipen nadat de baby er was. In eerste instantie dacht ik ook dat ik zou kiezen voor het ziekenhuis omdat dat voor mijn gevoel veiliger was, maar nadat ik dankzij een cursus hypnobirthing vertrouwen kreeg in mijn lichaam is dat helemaal omgeslagen. Bevallen vanuit vertrouwen in plaats van vanuit angst. Maar uiteindelijk moet je gewoon gaan voor de plek waar jij je het meest veilig en op je gemak voelt, dat is het belangrijkst!

Ik wil heel graag thuis bevallen maar ik ben bang dat ik ingeleid zal worden ivm verhoogde bloeddruk (was bij laatste meting 129/85). De privacy van thuis bevallen lijkt me ontzettend fijn.

Eerste bevalling ging bij mij heel snel, me vliezen braken en toen de verloskundige kwam had ik al 5cm ontsluiting. Vanwege de weeën storm wilde ik graag naar het ziekenhuis toe het overviel mij echt en ik wilde graag pijnstilling hebben. Toen mijn zoontje werd geboren moest hij ook opgenomen worden op de neonatologie afdeling, ik was echt heel dankbaar dat ik in het ziekenhuis was met het juiste personeel om me heen. Dit wist ik ook niet van te voren, en ik denk als ik thuis was dit misschien niet eens opgemerkt was geworden. Ik wil dan nu ook zeker weer bevallen in het ziekenhuis, denk dat je zelf goed moet overwegen wat jij zelf fijn vind.

Eerste bevalling thuis gestart. Ging fantastisch en zat helemaal in m’n bubbel. Na 8 cm stagneerde ik helaas ivm een sterrenkijker, toen werd ik medisch en moest ik naar het ziekenhuis. Ik voelde me echt verschrikkelijk daar. Dus ik ga nu weer voor een thuisbevalling. Maar poliklinisch is natuurlijk anders dan medisch bevallen. Ik zou sowieso een keer langs gaan om te ervaren hoe het voor je aanvoelt. Verder gaat het eigenlijk vooral om je eigen gevoel. Waar jij je fijn voelt❤️

Hoe heb je het ervaren om na 16 uur weeen naar het ziekenhuis te verplaatsen? Was je achteraf gezien liever van het begin af aan in het ziekenhuis geweest of dat niet?

Heel mooi verwoord, vanuit vertrouwen bevallen in plaats van vanuit angst. Dankjewel voor het delen van je ervaring!

Wat balen dat je zo uit je bubbel gehaald moest worden… Mag ik vragen wat er precies voor zorgde dat je je zo verschrikkelijk voelde toen je in het ziekenhuis kwam?

Ik ben in het ziekenhuis bevallen en heb dat helemaal niet als onprettig ervaren. Nu moet ik erbij zeggen dat ik redelijk down to earth ben en niet gevoelig voor sfeer/lichtjes/vertrouwde mensen rondom m’n bevalling. Het interesseert mij vrij weinig wie er komt helpen, als het maar een kundig iemand is 😉 Voor mij geldt dus dat ik juist relaxt ben in een ziekenhuisomgeving, met alle artsen en verpleegkundigen “in huis”, mocht er onverhoopt iets voorvallen. De gedachte dat ik dan al op de juiste plek ben geeft mij rust.

1e was een thuisbevalling. Vond het echt heel fijn om thuis te zijn en om uit eindelijk ook thuis te bevallen. Door de knip en sub totaal ruptuur moest ik naderhand naar het ziekenhuis, waardoor ik geen golden hour heb gehad met ons zoontje. Dat heb ik als erg vervelend ervaren. Doordat ik nog klachten ervaar van de sub totaal ruptuur, krijg ik nu een keizersnede om verdere problemen te voorkomen. Als dit niet zo was geweest, was ik zeker weer voor een thuis bevalling gegaan. Het enige wat ik je kan meegeven is: doe een bevalcursus. Ik heb BAEB gedaan van Nira van Dijk (insta) en voelde mij daardoor heel voorbereid. En ik denk dat dat wel heel belangrijk is om een keuze te kunnen maken voor waar je graag zou willen bevallen

Wij wonen ver van het ziekenhuis af. Ik zie het dus ook niet zitten om op een laat moment nog te moeten verplaatsen. Vandaar dat mijn voorkeur uitgaat naar een bevalling in het ziekenhuis.

Dit is mijn eerste zwangerschap en wil graag in het ziekenhuis bevallen, vooral vanwege redenen die al genoemd zijn. Vind het een fijn idee dat alle zorg er snel is indien nodig. En ergens vind ik het fijn dat een ziekenhuis een neutrale omgeving is, al kan ik bij mezelf niet helemaal duiden waarom ik dat nou fijn vind. Maar goed. We wonen redelijk klein en hebben een nieuwsgierige kat rondlopen, ook praktisch vind ik dat dus niet helemaal handig 😂 Als ik in bad zou willen kan dat bij ons niet, in het ziekenhuis waar ik zou bevallen wel.

Ik had van mijn eerste heel graag thuis willen bevallen, mijn eigen veilige omgeving. Na 42 weken werd ik echter medisch en ben ik opgenomen in het ziekenhuis. Één tip; bereid je voor op beide scenario’s. Ik wist niet eens waar de afdeling was maar blijkbaar doen ze hele intro avonden / kijk avonden. Ik was dus qua spullen minder goed voorbereid voor het ziekenhuis. Uiteindelijk is alles heel goed gegaan, en het zijn ontzettende lieve mensen en ze laten je ook echt je ding doen. Soms kwamen ze zo 5 uur achter elkaar niet langs, tijdens de weeën. Ook prettig om in je eigen bubbel te blijven. Nu met de tweede houd ik maar weer rekening met een overtijd medische bevalling, dan kan het altijd meevallen..

Nee dat ging verrassend genoeg heel goed. Gewoon eigen autootje samen met mijn man, verloskundige reed ons voor. Door de interruptie kreeg ik minder weeen tijdens de rit, in die 30 minuten maar drie weeen gehad, vond het zo’n fijn vooruitzicht om naar het ziekenhuis te gaan.