Van 1 naar 2

Dag mama's We zijn nu echt heel dichtbij ons wondertje, spannend! Vandaag 35+1 wat wil zeggen uitgerekend voor 31 juli. Ik merk dat ik heel enthousiast ben, maar tegelijkertijd ook wat schrik heb voor dat moment. Ik zit er niet mee om te bevallen of in de kraamkliniek te blijven, het ergste voor mij is om mijn eerste achter te laten en hem pas terug te zien wanneer hij grote broer is. Ik denk dat dit heel emotioneel wordt, zeker omdat hij ook nog zo klein is. Mijn mannetje is net 1 jaar geworden, dus het leeftijdsverschil zou 14 maanden zijn. Ik denk dat ik erg verdrietig zal worden als ik moet vertrekken naar het ziekenhuis, en hem pas ga terugzien nadien, waardoor ik bang ben dat ik hem anders zal zien, anders dan mijn kleine baby. Als een echte peuter, terwijl hij zelf nog zo klein is. Begrijp me niet verkeerd, ik kijk echt heel erg uit naar de baby, maar ik voel wel een bepaalde angst om ons leven zo kort op elkaar nog eens zo te zien veranderen. En zeker naar ons eerste toe. Ik wil hem niet "in de steek laten". Misschien verkeerd verwoord, maar zo voel ik het wel een beetje, al is dat zeker mijn bedoeling niet. Ik vind het best spannend om mijn aandacht te verdelen. Zijn er hier mama's (of papa's) die mijn gevoel herkennen en mij tips of advies kunnen geven, of mij gewoon geruststellen?