Van borstvoeding naar kolven?

Hee! Bij mij is het wel een iets ander verhaal maar misschien heb je dr wel wat aan☺️ Mijn zoontje was met 35 weken geboren en heeft toen met slangen en eerst mondsonde daarna neus sonde gelegen, vanwege dat hij eerst mond sonde had en niet te vaak gepakt mocht worden kon ik niet gelijk borstvoeding geven wat ik wel heel graag wilde. Uiteindelijk mocht ik proberen hem zelf te voeden nadat zijn mondsonde werd veranderd in neussonde maar dat moest wel met een flesje omdat ze moesten zien hoeveel hij dronk. Uit eindelijk mocht ik hem af en toe even aanleggen maar dat was meer extra hij pakte de borst niet , ze gaven aan in ziekenhuis dat ik het elke dag gewoon 1 a 2 keer moest aanleggen en dat het wel weken/maanden kon duren voordat hij de borst kon nemen.. het was op gegeven moment best vermoeiend kolven,fles geven, aanleggen.. ik heb uit eindelijk toch de beslissing genomen om volledig te kolven en fles te geven en heel af en toe als hij echt naar mijn borst zoekt dan leg ik hem even aan maar op dit moment doen me tepels zoveel pijn dat het niet fijn voelt dus het nu even niet doe.. voordeel aan fulltime kolven en fles geven is dat ik wel weet dat hij genoeg binnen krijgt en hij niet gefrustreerd raakt als hij aan de borst zit. Nadeel is dan wel je moet dubbele werk doen dus kolven en fles geven maar je went er ook wel weer aan en een nadeel is de afwas😅 Had het natuurlijk anders gezien en gehoopt maar het voelt ook wel echt als een opluchting dat ik gewoon weet dat hij genoeg binnen krijgt

Ik heb bij mijn andere dochtertje toen ook die keuze gemaakt. Uiteindelijk voelde het beter, omdat dit voor ons beide beter was, zij was gefrustreerd omdat het aanhappen niet goed ging en de productie gewoonweg teveel was en daardoor was ik ook niet mezelf. Ik heb het 14 maanden volgehouden het fulltime kolven. Ben blij dat ik toen die keuze heb gemaakt. Maar nu zit ik weer met een dochtertje wat opzich goed aanhapt, goed drinkt etc, alleen ik merk dat wanneer ik gekolfde melk uit een flesje geef, zij er toch iets beter opgaat, hetzij krampjes of toch de hoeveelheid voormelk waardoor ze krampjes krijgt. En dit keer doet het mij wel meer als falen en als een gemis als ik nu weer fulltime ga kolven (ook omdat dit ons laatste kindje is). Dus ik zit ook nog in een tweestrijd, want fulltime kolven met en een baby en een peuter van bijna 2 is ook niet echt handig😅

Ik zit ongeveer in zelfde situatie! Vanaf het begin al goede productie gehad, maar mijn dochtertje heeft heel veel moeite met aanhappen, ook met tepelhoedje 3/4 van de tijd geen succes. Zorgde bij ons beide voor heel veel frustratie en voelde ook als falen… In de kraamweek is lactatiekundige langs geweest, die twijfelde over het tongriempje en gaf aan dat ik het kan blijven proberen als ik het zelf wil, maar dat het niet moet gaan tegenstaan. Ik kolf nu fulltime en mijn vriend geeft vaak het flesje, en ik probeer elke dag even aan te leggen, soms 10 min succesvol, soms niet. Ik heb nog de hoop dat er op een gegeven moment bij haar een knop omgaat en dat het aanhappen soepel gaat, maar ik ben allang blij dat ik haar alsnog zelf kan voeden, ook al gaat het niet aan de borst. Ze groeit ook echt heel goed en ik knuffel verder lekker vaak met d’r dus dat geeft ook een goed gevoel :)

Hi, hier een ander verhaal, maar misschien helpt het: Onze zoon is met 37+6 geboren, goed op gewicht en helemaal gezond, maar drinken aan de borst wilde hij niet. We moesten hem elke voeding echt halen en had de puf niet om te drinken aan de borst. Veel gekolfd, lage productie en alsnog bij moeten voeden. Uiteindelijk conclusie dat tongriempje tekort was - gelaserd. Toen het advies om alleen aan te leggen wanneer hij echt wakker en alert is, zodat hij zich niet zo snel frustreert. Echter ging dat steeds moeizamer, omdat hij te gemakkelijk melk uit de fles kreeg tov de borst. Smalle fles gekocht en prematuur speentje erop en door middel van therapeutisch flesgeven krijgt hij nu de fles, waar de melkstroom als borstvoeding wordt gegeven. Dat ging beter. Maar soms, zo herkenbaar met wat je schetst, nog veel frustratie aan de borst, het blijft toch een andere manier van drinken. Op een gegeven moment voor mijzelf de knoop doorgehakt en gezegd alleen nog maar borstvoeding te geven. Ik doe ademhalingsoefeningen om mijzelf rustig te houden, daarmee wordt hij ook rustig(er). En samen leren we wat fijn is qua houdingen op welk moment van de dag en wanneer de borst op een bepaalde manier aanvoelt. Wanneer de borst strak gespannen is bijvoorbeeld, moet ik hem echt helpen met vormen, zodat hij eerst de spanning eraf kan drinken. Daarna kan hij zelf verder drinken. Wanneer hij in de frustratie komt, leid ik hem even af, gaan we knuffelen en druk ik een klein beetje melk uit de tepel bij de volgende poging, zodat hij gemotiveerd wordt om daar zijn melk te halen. Doordat we samen door de frustratie komen, wordt zijn frustratie steeds minder een "oh, ooh!" Momentje en steeds meer een "ik weet hoe ik dit moet handelen" momentje, met steeds meer geniet momentjes. Welke keuze je ook maakt, weet dat als je je productie op peil houd, je nog steeds de mogelijkheid hebt om terug te gaan naar borstvoeding. Je kan er bijvoorbeeld ook voor kiezen even een paar dagen of een week om alleen de fles te geven na het kolven, kijken hoe het voelt en dan een keuze maken. Misschien geeft het jou ook net even de ontspanning om alsnog voor borstvoeding te gaan. Je baby is nog jong en als je voor 6 weken kiest (zo heb ik het begrepen) heb je nog ruim de mogelijkheid om te switchen en de baby in het proces mee te nemen. Veel sterkte in welke keuze je ook maakt! En wat je ook kiest, met een blije moeder is je baby meer geholpen 🙏🏼🥰

Ik denk maar zo happy mama happy baby! Alle spanning die jij ervaart met het live voeden, die krijgt hij natuurlijk ook mee. Bij onze eerste heb ik na 3 dagen besloten om fulltime te gaan kolven. Niet omdat het niet lukte of een andere 'echte' reden maar omdat het destijds gewoon niet bij mij paste en me allemaal veel te lang duurde. Kleine 45min deed de kleine man er over om te drinken. Ik ben fulltime gaan kolven en de kleine deed het er super goed op! Wat ik wel deed, 'voor de gezelligheid' is af en toe aanleggen als hij bijvoorbeeld meer wou als de fles leeg was of als hij heel verdrietig was. Nu geef ik overdag live voeding en kolf ik in de ochtend vaak (flinke overproductie) en voor het slapen gaan. Zo kan de kleine in de nacht de fles krijgen van mij man en kan ik lekker slapen. In de vroege ochtend 5/6/7u als hij komt voed ik hem vaak live. Zo wel de vrijheid om eens weg te gaan mocht ik willen en kan ook mijn man hem soms de fles doen of onze oudste. Dit keer vind ik het wel heel fijn om zelf te voeden. Als in straks alleen ben met beide jongens zal in ook weer meer gaan kolven om de handen vrijer te hebben. Kortom doen waar jij je goed bij voelt. Genieten van Teun is veel belangrijker dan de manier waarop hij gevoed wordt. Ze zijn maar een keer zo klein en het is zonde als je terug kijkt op een kraamtijd vol stress! Zo lang zijn buikje gevuld is, is het goed❤️

Hier niet precies wat je vraagt, maar wel iets soortgelijks meegemaakt bij onze eerste. 6 weken poging tot aanleggen, dan toch flesje met gekolfde melk, en dan kolven. Dit omdat hij veel spuugde en geen energie meer had om nog aan de borst te drinken en we de intake in de gaten moesten houden. Na 4 weken door het spugen met gewichtsverlies 1,5 week ziekenhuis opname met sondevoeding gehad, en na deze opname was het spugen over en ook eindelijk borstvoeding gelukt. Tot dit lukte heb ik zoveel getwijfeld of ik het wel wilde doorzetten omdat ik er zoveel stress van had dat het niet lukte (en veel pijn van te zwak aanhappen en ook van het kolven ondanks lactatie kundige en meerdere apparaten en maten). Toen telkens “nog een paar dagen” doorgezet omdat ik al zoveel moeite had geïnvesteerd. Eerlijk gezegd heb ik eerder een “trauma” van dat kolven, omdat het zo intensief was (zoveel handelingen! na het voeden nog kolven en alles schoonmaken en in de koelkast doen en bij je hebben) en ik het associeer met de andere zorgen die we hadden. Daardoor vind ik nu kolven heel naar. Toen borstvoeding uiteindelijk goed liep was ik zo opgelucht dat we het hebben doorgezet omdat ik het toen als zo fijn heb ervaren. Is het een idee om zelf rust te nemen, overstappen op kolven, en 1 of 2 momenten op de dag kiezen dat je wel aanlegt? Uiteindelijk wordt de hap ook groter en makkelijker.. wie weet wordt het makkelijker voor jullie en ga je het toch fijn vinden? Ik voelde toen veel druk (van mezelf en omgeving) op de keuze kolven/ borstvoeding. Maar je moet in je hoofd houden dat alles goed is, jij blij dan is baby blij. Borstvoeding, kolven, of kunstvoeding, alles is goed!! Oh en wat me heeft geholpen voor wat leuke informatieve verhalen - positief en negatief over borstvoeding, waarom mensen het geweldig vonden of juist niet - was het boek de Melkfabriek!

Ik heb een aantal topics geopend met dezelfde twijfels. Bij mijn eerste Zoom ging alles vanzelf en soepel Deze keer niet ook het aanhappen niet helemaal lekker en steeds loslaten door de stress en irritaties die ik had is denk ik mijn productie minder geworden of in ieder geval voor mijn gevoel niet genoeg voor hem. Dus eerst willen kolven maar voelde na 1 dag als teveel "dubbel" werk. Toen gezegd ik doe overdag fles en nacht bv omdat dat opzich wel goed leek te gaan maar na 1 dag fles wilde hij snachts ook niet meer lekker drinken. Daarom gezegd ik word er gek van, hij lijkt dat te merken, mijn oudste zoon krijg zo een chagrijnige moeder en manlief werd langzaamaan ook gek van elke dag dezelfde twijfels en frustraties te horen Nu over op de fles en allemaal wat meer rust. Omdat de eerste keer goed ging voelde jet inderdaad als falen maar borstvoeding is niet zo vanzelfsprekend als dat vele het laten lijken en ik heb geluk gehad dat het een keer goed is gelukt en nu de eerste 3/4 weken en het is goed zo🥰

Misschien geeft het je wat meer ontspanning als je een voorraadje melk kolft en bij elke voeding denkt: als het niet lukt, geef ik een gekolfde voeding. Dat heb je dan altijd nog achter de hand en dat geeft dan misschien zoveel vertrouwen/rust dat het voeden steeds meer ontspannen gaat.

Ik heb bij mijn eerste ook veel gerommeld in het begin. Besef dat je nog maar net bezig bent en het een leerproces is voor jou en voor de baby. Naarmate hij groter wordt zal het voor hem makkelijker worden en naarmate jij meer ervaring hebt ook. Ik heb bij de eerste 8 maanden gevoed en nu met de tweede gaat het veel makkelijker. Het voelt lang drie weken, maar je bent pas net bezig iets heel nieuws te doen in je leven! wellicht een iets andere reactie dan de rest, maar misschien helpt dit je ook..

Het is alsof ik mijn eigen verhaal lees bij de eerste. De continue stress / angst voor het voedingsmoment omdat het aanhappen zo moeilijk ging. Ik kan alleen maar zeggen dat het bij ons na 6 weken (samen met Lactatiekundige) goed ging, en ik nog 10 maanden enorm genoten heb van de borstvoeding. Maar volg je gevoel, want ik weet dat je er echt aan onderdoor kunt gaan en die continue stress is heel naar. Ik ken genoeg vriendinnen die maanden alleen gekolkt hebben en dit heel fijn vonden gaan zo. Je doet het hoe dan ook goed!!

Dank jullie wel voor alle reacties. Morgen komt de lactatiekundige langs om mee te kijken met ons wat er nog te winnen valt. Ik hoop borstvoeding te kunnen blijven geven en dat de lactatiekundige goede tips voor ons heeft. Ik wil het toch heel erg graag laten slagen merk ik....

Mooi dat je eens keuze gemaakt hebt voor jezelf. Het klinkt / is cliché, maar als je iets echt wilt en erin investeert gaat het lukken. Heb vertrouwen en houd moed & ontspan ❤️ you got this!! En even hier van je afschrijven mag en kan altijd... we got you!

Heel herkenbaar! Onze zoon is nu 6 weken, de eerste 2 weken verliep de borstvoeding perfect maar daarna begonnen de moeilijkheden. Hij hapt maar klein aan wat bij mij zeer doet, des de ene x beter dan de andere waardoor ik het nog wel volhoud. Sinds een paar dagen is het hele onrustige begonnen, hij drinkt dan prima maar laat ineens los en gaat dan hysterisch schoppen/slaan/huilen en kan de tepel dan niet meer pakken, hoeveel ik hem ook help met positioneren en hamburgeren. We raken hierdoor beide gefrustreerd waardoor ik nu ook weleens denk aan parttime kolven. Zou veel rust brengen en mijn tepels kunnen hierdoor even bijkomen. Als het niet bevalt kun je altijd terug naar borstvoeden! Naast de bezorgdheden over het voeden ben ik ook bezorgd over de oorzaak van het onrustige gedrag, hij is dan zo intens gespannen gespannen, zo zielig om te zien

Ben trouwens heel benieuwd hoe het nu gaat! Heeft de lactatiedeskundige kunnen helpen?

De lactatiekundige heeft mij zeker heel goed geholpen. Ik legde Teuntje veel te vaak aan waardoor hij pissig werd en niet wou drinken want hij had geen honger. Het is wel zo dat het nerveuze gevoel er nog steeds is, en ik niet zo gelukkig ben. Maar we zijn er inmiddels achter dat dat in mijn hoofd zit en dit niks te maken heeft met mijn borstvoeding. Het werkt niet mee, want hierdoor blijft de toeschietreflex soms uit omdat ik zo in mijn hoofd loopjes blijft draaien, en dan in negatieve spiralen terecht kom. Morgen ga ik naar de huisarts voor een doorverwijzing om te gaan praten met iemand en ik hoop dat ik dan snel weer kan genieten van alle dingetjes van mijn lieve baby. ❤️