Abortus - twijfel.

Ik ga even de advocaat van de duivel zijn. Bekijk het van de andere kant: volgens mij twijfel je niet over de abortus, maar over of je dit kindje op de wereld wilt zetten met zo’n vader. Ik denk dat het zwaarder moet wegen wat voor een leven je het kindje kan bieden als dit de vader van het kind is. Welke problemen gaat dat opleveren? Daar ga je denk ik veel langer spijt van krijgen, dan als je een abortus neemt. Denk aan jezelf hierin, want je vriend doet dat ook alleen maar. Jouw buik, jouw keuze!

Nooit je kindje weghalen omdat je twijfels hebt bij een man. Een kind kan je ook opvoeden zonder man en zullen ook genoeg mannen zijn wie jou nemen met je kindje. Focus je lekker op je zwangerschap en als hij wel bijdraait dan kan je er altijd nog voor open staan maar deze tijd moet je niet te veel verwachten van een man. Ik heb ook eentje van 11 maanden en ik ben nu ook ongepland zwanger van de tweede nu 2 maanden weet het sinds gister en tuurlijk angst kwam bij me op en twijfels maar het kindje gaat hoe dan ook geliefd worden

Als ik dit zo lees, zou ik niet samen een kind opvoeden. Jij negeert hem voor een periode, doet alsof je niet thuis bent. Je vermeld dat je niet wilt dat hij lachgas gebruikt maar ik lees hier niet uit dat je hem hulp aanbied, of dat jullie echt samen ergens voor gaan om de situatie te verbeteren. Hij had werk gevonden maar dat interesseerde jou niet meer. Hij noemt jou een slaapzak en maakt je wakker terwijl je rust nodig hebt. Noemt je egoïstisch. Als het begin van je relatie over en weer al zo verloopt, zou ik niet weten waarom je zou trouwen / samen een kind zou krijgen of opvoeden. Met alle respect, wat ik hier lees vind ik van jullie beide geen volwassen gedrag.

Ontopic: Bedenk jezelf wat je wilt voor deze relatie, gaan jullie er echt samen voor… Wat hebben jullie van elkaar nodig om dit een succes te maken? Vraag je ook af hoe zwaar de dingen wegen die zijn gezegd en gedaan. Is er verbetering? Waar kunnen jullie samen aan werken? Besef je wel dat als jullie trouwen, je man automatisch voogdij heeft over jullie kindje en daarmee ook zeggenschap. Zorg dat als jullie samen doorgaan dat je de belangrijke punten het eens zijn, of water bij de wijn doen.

En excuus, ik snap dat mijn reactie niet oordeelloos is. Ik denk echter wel dat de dingen die je hier beschrijft (de omgang), van belang is bij de keuze of je samen een kindje op wilt voeden. Het is een lastige keuze, ik wens je veel succes en sterkte.

Haai meid! Ik probeer zo oordeelloos mogelijk te zijn! Ik zou vooral nadenken of je áls hij niet verbeterd je het kindje ook zou willen. Tuurlijk beloven mensen vanalles en soms maken ze het waar maar als je het zonder hem sowieso niet wilt, dan zou ik er misschien ook voor kiezen. Het is gewoon heel zwaar, al helemaal in je eentje. Dat moet je echt kunnen en willen als het moet.. Je kunt me altijd een pb sturen als je wilt kletsen!

Wat een wonder dat je een kindje mag krijgen. Ook al blijf je alleen zonder de vader dan alsnog zal je hier kracht voor krijgen. Zolang je lieve vrienden en familie rondom je heen hebt kom je een heel eind.

Hoe gaat het met je Awa?

Hi Sabine, goed dank je wel en met jou?

Hey, ik zal even uit ervaring spreken.. toen ik 17 was kwam ik erachter dat ik zwanger was en heb uiteindelijk met 7 weken een abortus gedaan. Dit was van mijn ex-vriend (ook matig verslaafd en egoïstisch, dus dat komt wel overeen). En dit deed ik eigenlijk omdat hij het kindje niet wilde, nu tot deze dag toe heb ik nog steeds spijt. Ik wou het eigenlijk helemaal niet weg laten halen, maar toen der tijd was ik nog zo jong en naïef en dacht ik niet echt goed na. Momenteel ben ik nogmaals zwanger 5+3 weken van mijn huidige vriend. Maar een abortus valt niet terug te draaien, en ook alleen valt een kindje op te voeden en groot te brengen. Misschien veranderen mensen wél oprecht als er een klein wondertje in hun leven komt, dat hoop ik soms dan maar.

Ik heb vriendinnen die vanaf dag één alleenstaande moeders zijn en zijn dol gelukkig en heb een vriendin die een abortus heeft gedaan en heeft daar nog steeds moeite mee. Ze vraagt zich steeds af ‘wie was dat zieltje en wat nou als de baby nu leefde’. Mijn advies om baby te houden en met vader rustig aan te doen. Apart wonen, rustig bekijken of jullie voor elkaar willen kiezen. Maar de baby heeft er niks met deze keuze te maken.

god maakt geen fouten ❤️

denk na kan je het eventueel alleen aan, mentaal financieel en maak dan een keuze

Meid.. je wilt zo lang al een kind, omdat hij niet wil veranderen... haal je het weg maar je blijft wel in de situatie want daar maak je geen einde aan, toekomst perspectief is al geschetst. Heel eerlijk kind boven alles je wilt graag kinderen. Bij twijfel ga je spijt krijgen. Laat hem maar bewijzen zo niet dan houdt het voor hem op, zou zijn familie ook geen pretje vinden. Breng je kind niet in deze situatie kies voor rust en laat hem bewijzen zo niet is hij niet HET waard als vader. Je klinkt ook niet gelukkig en hij heeft schijt .. en hij geeft mij gaslight vibes sorry.

Ik zou het kindje NIET weg halen , je hebt uw vriend niet nodig om uw kind perfect te kunnen opvoeden .. jou kindje is een geschenk en zal jou alle steun bieden wanneer je het moeilijk hebt ! ..

Ja hier ben ik het helemaal mee eens. Als je het vanuit je achtergrond anders gewend bent, zou je er wel spijt van kunnen krijgen. Maar ik snap ook hoe moeilijk je situatie is!! En je partner lijkt niet jouw op nummer 1 te zetten en niet te knokken voor jullie relatie. Dus laat je niet door hem naar beneden halen, dat ben je niet waard!! Maar goed advies om gescheiden te wonen en het aan te zien 👍🏼 Sterkte joh!! En goed dat je je gevoel deelt 💪🏼

Veel sterkte vandaag met de uiteindelijke keuze ❤️ jij voelt uiteindelijk het beste of het kindje het fijn kan hebben in jouw situatie.