Autisme

Ik ben zelf nog niet gediagnosticeerd maar zeker of adhd of autisme of beide geen idee. Mijn partner heeft wel autisme. Of mijn zoontje het heeft weten we ook nog niet hij heeft tot nu toe geen symptomen en is bijna 2 jaar. De enige tips en tricks die ik hier voor heb voor nu zijn vraag een doorverwijzing naar de pop poli als je merkt dat je het nodig hebt. Zij hebben ons enorm geholpen met wat dingen op een rij zetten ons door ons gevoel heen helpen en hulp aanrijken in de vorm van iemand die bij ons thuis kwam om ons alvast te leren kennen mocht ons zoontje wel autisme hebben en we vastlopen met dagelijkse dingen. Ze heeft hier een jaar gelopen en we kennen haar nu goed wat onwijs fijn is mochten we dat nodig hebben☺️

Mijn vrouw en ik hebben beide autisme en hebben een zoontje van bijna 1.5 jr. Ik heb best moeite gehad met alle veranderingen die het ouderschap met zich mee bracht. Wat me hielp is om zo snel mogelijk een vaste routine te krijgen. Dingen met kinderen kunnen altijd anders lopen dan gedacht maar de routine geeft me wel houvast. Ook doe ik zo min mogelijk wanneer hij slaapt om even te kunnen ontprikkelen. Het huishouden doe ik als m'n zoontje wakker is of als mijn vrouw ook thuis is. Of ons zoontje het heeft weten we niet, hij is nog te klein om het te kunnen vaststellen. Het zou me niet verbazen iig 🙈

Ik heb in februari (eindelijk) mijn diagnose gekregen, autisme naast de al langer bekende add. Heb nog geen kindje, en dit is de eerste keer dat ik zwanger ben. Wegens lichamelijke problemen ook meteen een medische zwangerschap, dus vind het allemaal extra spannend. Mijn vriend heeft ook add. We zijn ons er heel bewust van dat de kans heel groot is dat we een prikkelgevoelig kindje gaan krijgen, en vinden dat ook niet erg. We kennen onszelf heel goed, en elkaar. En het scheelt heel veel dat we het zelf hebben, en dus de helpende tools kennen en kunnen meegeven. Hoe ik er persoonlijk mee om zal gaan vind ik wel spannend. Vooral omdat moeheid mijn grootste valkuil en zwakte is. En vind het lastig dat ik echt niet kan bedenken hoe het straks zal zijn met de baby.. Las ergens een zin die me gigantisch is bijgebleven en die ik nu probeer in mijn hoofd te houden. “Het moederschap is onvoorspelbaar, dat is het enige wat voorspelbaar is.” Misschien kan die anderen ook helpen :)