Huilen, huilen en nog eens huilen

Dit zijn idd waarschijnlijk je hormonen. Ik had gister ook zo'n dag. Heb ook veel gehuild toen. Vandaan is er niks meer aan de hand.

Ik had een dag dan was ik ook erg mopperig en toen weer boos en toen juist weer blij en daarna weer verdrietig. Ik snapte er niks van, maar vast de hormonen er gebeurd ook zoveel!

Hopen dat morgen een betere dag is pfoe

Ja dat is ook zo. Ik neem het maar voor wat het is en laat het eruit..

Denk dat het lekker laten gaan sws goed is, opkroppen helpt vaak niet, maar ik snap er soms ook niks van. Bij mij helpt de vermoeidheid ook niet. Dan is je lontje of iets toch wat korter...Is het ook jouw eerste zwangerschap?

Ja ook de eerste zwangerschap. Die vermoeidheid is echt het vervelendste inderdaad! Krijg niet eens een kwart van de dingen gedaan op een dag als voorheen. Hopen dat het tweede semester beter gaat zijn!

Ja same en dan voel ik me nog schuldig ook! Moet ik niet zijn, maar dan baal je toch een beetje

Ik had in mijn eerste zwangerschap in het begin ook erg neerslachtige gevoelens. Het hielp mij heel erg door tegen mezelf te zeggen dat dit de hormonen zijn. Toen ik naar mijn tweede trimester ging was ik weer mezelf.

Vandaag had ik ook een pittige huil dag