Mijn moeder als oma

Ah mama. Wij met onze emoties en hormonen. Ik ga hier ook niet lekker op. Ik wil je even een hart onder de riem steken. Hier zijn vaak ook zulke dingen en ik snap je gevoel heel goed. Mij helpt het ook om te denken dat het om een volwassen vrouw gaat en niet allee jouw verantwoordelijkheid is. Je kan toch vaak niet meer doen dan dat wat je al doet. Het gevoel blijft dat besef ik. Maar ik probeer het voor mijzelf zo 'iets' te verzachten. Ik hoop dat jullie als gezin prachtige dagen zullen hebben. En hopelijk gaat je moeder in het nieuwe jaar het licht zien. Het leven is in feite kort. Kan zo voorbij zijn. Probeer vooral ook de leuke momenten te koesteren hoe weinig ook. Ik hoop dat je ergens rust in krijgt. Ik vermoed dat je kleintje dit voelt. Dat kan heel goed. In praten, in vasthouden. Minder vertrouwen voelen. Niet naar haar hoor, maar onbedoeld over de sfeer/situatie die zich voordoet etc. 😘🫂

Ah wat vervelend! Snap goed dat dit heel teleurstellend is! Sterkte en Fijne kerstdagen ondanks alles ☃️🎅🏼

Als ik iets heb geleerd in het moederschap is dat je eigen gezinnetje echt het allerbelangrijkste is. Derest is bijzaak. Ik snap dat jeje er enorm naar onder voelt, zou ik ook hebben. Maar kiezen voor je gezin en je eigen rust in je hoofd, is NOOOIT een verkeerde keuze. Je kunt helaas niet iedereen tevreden houden. Ik wens je een hele fijne kerst 🫶🏼🫶🏼🫶🏼

Wat een teleurstelling, ik herken het ook. Als je moeder is overleden zegt iedereen o wat een gemis, maar een moeder die nog leeft kun je ook heel erg missen. Echt een verborgen verdriet. Heel goed hoe je zo mooi voor jezelf en je gezinnetje kiest. Dat is belangrijk wat zij is vooral met zichzelf bezig en niet met jullie. Wat ik mij wel afvraag; in hoeverre was jouw moeder echt zo lief en zorgzaam vroeger? Het lijkt echt wel een enorm contrast wat je nu beschrijft. Soms zijn kinderen ook zo loyaal naar hun ouders dat ze alles goedpraten en de negatieve dingen wegschuiven. Als je dan zelf moeder/volwassen wordt ben je niet meer afhankelijk en kun je soms echt anders naar dingen gaan kijken in het hier en nu maar ook t.a.v. vroeger. En sommige ouders kunnen slecht omgaan met de gezonde afstand die ontstaat als hun kinderen ouder worden. Maar als ze echt heel erg is veranderd zou ik wel met haar proberen te praten en vertellen hoe je haar ervaart en dat je haar mist. Soms kunnen mensen ook echt niet zichzelf zijn als ze bv een depressie hebben.