Ongewenste zwangerschap

Pfoe wat een verhaal. Sowieso kan je het nog wat tijd geven en hoef je de knoop niet nu direct door te hakken aangezien de test nog heel recent was. Misschien voel je je na een paar dagen al wat zekerder. Eventueel zou je ook met de POH kunnen praten hoe je je voelt want dat dit niet makkelijk is en dat er allerlei verschillende gevoelens bij komen kijken zoals angst en schaamte is heel begrijpelijk. Mijn zwangerschap kwam ook onverwacht (niet na meerdere kinderen, dit is de eerste dus sorry die ervaring heb ik dan niet, maar sommige dingen herken ik wel) en ik ben ook zzp'er (in de muziek). Ik zou in de winter met een professionele band op tournee gaan en was ook net alvast een zomer vol concerten op festivals aan het plannen... De eerste week gingen mijn emoties alle kanten op (en die van mijn partner die nèt een nieuwe baan heeft ook), maar nu is het wat gezakt. Wij willen het wel heel erg graag en hopen dat alles goed zal zijn bij de eerste echo 18 november, maar ik kan het ook echt heel goed begrijpen als je zoiets juist helemaal niet ziet zitten. Het blijft lastig. Het enige zinvolle advies wat ik zou kunnen geven is in ieder geval de gevoelens die erbij komen kijken bespreken met eventueel een professioneel iemand. Voor iedereen is alles zo ontzettend anders dat advies geven of krijgen bij zoiets me verder best wel spannend lijkt. Dan heb je ook nog te maken met de emoties van de andere persoon en eventueel normen/waarden. Blijf iig trouw aan jullie gevoel en kijk of je er hulp bij kan krijgen

Dankjewel Zinderendeijsbeer! Ik vind het heel fijn dat je eerlijk reageert en zonder oordeel. Wat fijn dat jullie toch voor de zwangerschap gaan! Ondanks de onzekerheden en alle plannen die jullie hadden/hebben. Ik wens jullie het allerbeste! Gevoelsmatig wil ik wel snel de knoop doorhakken omdat ik denk dat het allemaal moeilijker word als het langer duurt. Plus, als we het toch beëindigen, wil ik dit eigenlijk zsm doen, voor het hartje klopt😥

Ja ik vind dat we niet moeten oordelen over elkaar, dus dat ik op een kloppend hartje hoop, probeer ik volledig los te zien van jouw situatie en ik ben blij dat dit ook overgekomen is :) Dankjewel! Ik vind het ook fijn, maar nu moet ik wel toegeven dat mijn partner er ook echt volledig voor gaat. Hij is zelfs degene die per se wilde dat ik deze app zou instaleren en hij heeft de halve website al geprint ;) als mijn partner ook zo zeker zou hebben gezegd het niet te willen, dan zou ik ook dit gevoel hebben gehad. Je kan eventueel nog wel controleren (voor de zekerheid) of je man er echt zeker tegen is of omdat hij denkt dat jij het ook echt niet wil (aangezien jullie dit al eerder hadden besproken begrijp ik). Soms zeggen mannen iets omdat ze denken dat ze het moeten zeggen (nu ken ik je man natuurlijk niet en misschien doet hij dit helemaal niet hoor, maar het zou zonde zijn als het eventueel een misverstand is). Ik begrijp dat je het snel wil doen. Het kloppende hartje zou de beslissing inderdaad moeilijker kunnen maken... of juist makkelijker... wat lastig zeg. Ik hoop dat je nog zal horen van mensen die in dezelfde situatie hebben gezeten. Heel veel succes bij de beslissing! Wat jullie uiteindelijk ook doen; vanaf dat moment is dat de beslissing en vertrouw er dan ook op dat je de juiste hebt gemaakt. Ik snap dat je bang bent voor spijt, maar focus dan op de nieuwe situatie. Mocht je het beëindigen, dan heb je dat ook gedaan denkend aan de 4 prachtige kinderen die je nu al hebt en heb je je complete gezin waar je alle aandacht aan kan geven, maar mochten jullie er toch voor gaan, omarm dan de 5e en alles wat daarbij komt kijken. Sterkte!

Ik lees meerdere keren heel sterk in je verhaal terug, dat zowel jij als je partner er echt niet nog een kindje bij willen. Jullie 4e kindje zal dan ook minder aandacht krijgen i.v.m. de baby en wat je zelf ook zegt: als je meer rust en minder drukte in jullie huwelijk wil, zal een baby daar niet aan bijdragen. Over de “baarschaamte” moet je je absoluut niet druk maken. Het is jouw lijf en jouw leven, en dat andere mensen tevreden zijn met 1 of 2 kinderen, dat is hun eigen keuze. You do you. Ik ben zelf niet bekend met hulp instanties die je kunnen helpen met een snelle beslissing maken, maar het lijkt me een goede optie om daar naar misschien naar te kijken? Wat je beslissing ook wordt, heel veel succes en sterkte de komende tijd. Uiteindelijk is dit iets tussen jou en je partner, dus probeer alle gedachtes en mogelijke reacties van anderen buiten beschouwing te laten ⭐️

Dankjewel voor je reactie Stella! Ik neem het mee ❤️

Hoi 'even anoniem', Allereerst wens ik je veel sterkte met de keuze waarvoor je staat. Ik wil je als tip meegeven om je een voorstelling te maken van wat het op korte en op langere termijn wellicht gaat betekenen voor jou, je man en jullie huidige 4 kinderen. Je hebt geen glazen bol, maar kun je een voorstelling maken van hoe jij je over 20 jaar zal voelen bij het idee dat je het embryo hebt weg laten halen? Schat je dan in dat je jezelf opgelucht voelt of dat je voornamelijk spijt of schuldgevoelens hebt? Hoeveel ruimte, in de zin van liefde en mogelijkheden, is er voor jou en je man om nog een kleintje groot te brengen? Soms helpt het ook om een knoop door te hakken en dan na 1 of 2 nachtjes slapen te evalueren hoe doe keuze voelt. Baarschaamte komt steeds vaker voor, hier zou ik ook absoluut geen rekening mee houden in de overweging. Waarschijnlijk is dit iets wat je tijdelijk voelt, m.i. geen argument om een zwangerschap wel/niet te continueren. Heel veel succes en sterkte!

Het feit dat je hier de vraag stelt, betekent dat je wellicht toch meer voor dit kindje voelt dan dat je momenteel wilt voelen Wat zegt je echte gevoel naast je verstand?

Hier ongeveer in hetzelfde schuitje. Vooral ook de schaamte, omdat het zo onzeker is. We hebben 2 toppers van kinderen. En dachten klaar te zijn. Maar toch bleef mijn ongesteldheid uit, en heb dus een test gedaan en is dus positief. Mijn man is stellig overtuigd dat we een abortus moeten gaan doen. Maar het doet mij wel zeer als hij dat zegt. Ik ben er nu eigenlijk over uit dat ik het wil houden. Ik vind het ook gewoon iets moois en bijzonders dat ik het nog een keer mag meemaken. Maar voor mijn man voelt het niet zo, dat zorgt hier voor woordenwisseling.

Wat verdrietig dat het zoveel woordenwisseling geeft. Hoe lang weten jullie het nu? Misschien moet hij nog wennen aan het idee?

Vandaag een gesprek gehad met fiom maar nog niets echt duidelijk. Momenteel ben ik erg boos en emotioneel eigenlijk. En staan we nog lijn recht tegenover elkaar

Hoe gaat het met je 'even anoniem'?

Lief dat je het vraagt rmeck. Ik ben vandaag geweest voor het beëindigen van de zwangerschap. Het heeft mij oprecht alfgelopen 3 weken heel veel tranen, energie, twijfel en verdriet gekost.. en ook vandaag was intens. Ik had echt moeite om een knoop door te hakken, maar hoe ontzettend erg ik ook geen abortus wou, de andere optie.. de zwangerschap behouden en dus een 5de kindje, kreeg ik ook echt niet meer recht in mijn hoofd. Alle praktische zaken zijn op te lossen.. maar met al 4 kinderen en alle drukte, risico's etc.. ik kon het niet overzien. Uit liefde voor mijn kinderen, ook de geen die ik heb laten gaan, uit liefde voor ons huwelijk en uit liefde voor mij zelf.. heb ik deze beslissing gemaakt. Het is fijn dat het achter de rug is en ik nu vooruit kan werken aan herstel, vooral mentaal is het niet niks. Maar ik heb er rust in. Dankjullie wel voor jullie medeleven. ❤️ Liefs!