Hai mama's,
Ik zit met iets in mijn maag. Laatst met het naar bed brengen van mijn 4 jarige dochter vertelde ze dat ze op school van de juf wat uit de wc moest pakken. Maar verder wilde ze er niet over praten. Na wat doorvragen, had ze het over een knikker.. Maar die had ze zelf niet in de wc gegooid. Nu is dat laatste altijd discutabel bij een 4 jarige 😉 Maar ik vond het wel heftig om te horen.
Volgende dag gelijk navraag gedaan, helaas was de juf van de dag ervoor er niet maar ze had het verhaal wel overgedragen aan een collega. Ze had haar blijkbaar een knikker in de wc zien gooien en haar vervolgens die knikker er laten uithalen.
Ik vind het begrijpelijk dat ze leren dat er aan bepaalde acties consequenties zitten. Maar ze gaat net een paar maanden naar school, is een meisje wat meer op de achtergrond is en als de juf naar haar was toegelopen had dat al meer dan genoeg indruk op haar gemaakt. Daarnaast vind ik het belachelijk om een 4 jarig kind met haar blote handen iets uit een toiletpot te laten pakken. Onhygiënisch, maar ook een heftige consequentie.
Nu wil ik geen zeik moeder zijn. Vandaar mijn vraag, vinden jullie dat ik hier meer mee moet? Ik wil eerst het gesprek met de juf aangaan, maar ik ben in staat om naar de directeur te stappen. Nu wil ik niet teveel in die emotie mee gaan. Maar hoe kijken jullie hier tegen aan ? Wat zouden jullie doen? Of stel ik mij aan?