4 Reacties

2 jaar geleden

Ik zit precies in dezelfde situatie (behalve het wakker worden in de nacht) heb ernaast nog een zoontje van 2,5 weken en ik snap je gevoel zoooo erg. Mijn dochtertje is 2 juni 2 geworden en (bijna) iedere dag is alles een mega strijd. Gillen, rollen, huilen, krijsen om elk klein dingetje. Ik huil soms echt als se in bed ligt dat ik het gevoel heb dat ik niet meer op 1 lijn met haar lig. Misschien een gekke/stomme vraag maar spreekt jou zoontje wel al 2 / 3 woord zinnen of kan hij duidelijk maken wat hij wilt etc? Ik heb namelijk morgen een afspraak bij cb met mijn dochtertje staan omdat het echt pure frustratie lijkt dat ze maar niet duidelijk kan krijgen wat ze wilt. Ze spreek wel woordjes maar heeft echt moeite met dingen duidelijk maken omdat ze onverstaanbare zinnen praat en ik vaak moet vragen “wat zeg je lieverd” of “ wat wil je”? Na 3 keer gefrustreerd gebrabbeld te hebben is zij het ook zat natuurlijk..

2 jaar geleden

Hoi. Ik snap je gevoel maar ik denk echt niet dat je strenger moet zijn of langer boos.. ik denk dat hij vooral verbinding vraagt. Ze voelen zich veilig bij ons dus laten ze al hun emoties zien wat ze bij andere sneller wegstoppen en het perfecte kind zijn. Time outs doe ik niet aan want ik snap echt het nut niet. Waarover kan een kind van.2 gaan nadenken in een hoekje helemaal alleen ? Ze hebben net begrip nodig en iemand die er is voor hun bij al die frustratie. Je moet denken ze willen zoveel maar kunnen nog niet alles en nog niet alles zeggen ook niet wat me ook echt heel frustrerend lijkt. Kijk eens naar boek mild ouderschap van nina Mouton of het boek verbindend spelen. En ohja mijn zoon van 2 slaapt ook nog elke nacht een deel in ons bed. Choose your battles. Maar het komt echt wel goed.

2 jaar geleden

Ons zoontje huilt ook heel erg snel. De nachten gelukkig dan niet maar overdag is hij erg dramatisch zeggen wij dan maar. Onze mieperd 😂 We lachen erom maar ik snap je gevoel heel goed, het kan zo'n zo frustrerend/ vermoeiend zijn de hele dag dat huilen en gillen. Wij proberen gewoon rustig te blijven en wachten tot hij uit gehuild is om vervolgens tegen hem te praten. "Je kan ook vragen of papa en mama je kunnen komen helpen" of "als je zo verdrietig bent begrijp ik je niet zo goed". We hopen dat de aanhouder gaat winnen (wij dus!). We proberen maar niet boos te worden of te negeren. Het zal vast een fase zijn waar ze even doorheen moeten...

2 jaar geleden

Ik heb ook een kindje van 2 en een kindje van 5 maanden. Kindjes van 2 zijn nog niet op de leeftijd dat ze hun emoties/frustraties goed kunnen uitten of kunnen uitleggen wat ze voelen. Jij bent zijn allerveiligste haven. En juist daarom worden de emoties extra hard geuit wanneer jij er bent! Juist een teken dat je kindje jou mega vertrouwd. Ik denk ook dat in de hoek zetten geen zin heeft. Als ik er tijd voor heb (wat idd soms erg lastig is met twee kleintjes) probeer ik mijn peuter de ruimte te geven om gefrustreerd te zijn en als hij kalm genoeg is dan zelf op een rustige toon te vragen: moet mama helpen? Of de emoties te benoemen van de kleine. 'ik zie dat je boos bent, het is ook lastig als dingen niet lukken, maar misschien kunnen we dit of dat'. Het voelt misschien een beetje onzinnig, maar ik denk dat ze dan leren hoe ze wel op een juiste manier ermee om kunnen gaan uiteindelijk. En afleiden wil ook nog weleens lukken. Ik ben het ook eens met de 'pick your battles'. Op het einde van de dag ben je uitgeput en wil je gewoon slapen. Als de enige manier is om samen te slapen. Dan slapen we samen. Wij hebben ook nog een eenpersoonsbed staan bij de peuter op de kamer. Dus met regelmaat slaapt mijn partner bij hem en de baby bij mij. Het is voor de kleine van twee denk ik ook lastig dat er ineens een kleine baby bij is. En 2 is eigenlijk ook gewoon nog heel jong. Wij merken dat die extra geborgenheid gewoon iets is wat hij nu even nodig lijkt te hebben. Komt echt vanzelf wel goed! Er zijn ook nachten bij dat hij gewoon wel alleen slaapt en het prima is. Voor mij is de regel gewoon geworden: als we allemaal maar zoveel mogelijk slaap krijgen.Denk ook aan jezelf. Misschien is een mini break voor jou ook lekker! Nachtje uit logeren zelf gaan of kindjes een nachtje uit logeren als die mogelijkheden er zijn. Zware tropenjaren! Heel erg veel sterkte!