Hoi mama's,
Onze dochter van 22 maanden is altijd al onwijs pittig geweest. Toen ze 8 maanden was hebben we slaapcoach ingeschakeld voor het slapen snachts en sindsdien gaat het over het algemeen goed. Alleen is het tijdens de bekende slaap regressies een groot drama met in slaap komen. Ze gooit letterlijk alles in de strijd. Gillen, schreeuwen, bonken, knuffeltje uit bed gooien zodat wij hem weer moeten pakken. En dat houd ze makkelijk een uur vol.
In het begin gingen we op haar kamer erbij zitten totdat ze sliep (slaapcoach methode). Maar nu ze ouder wordt triggerd dat alleen maar om nog gekker te doen omdat ze ons dan ziet. Dus we staan nu altijd op de gang met haar deur op een kiertje en sussen af en toe. Ook gaan we om de 5 a10 minuten even naar haar toe. We geven dan een aai over haar bol en zeggen nog een keer welterusten. Maar nu ze ouder wordt vind ik het steeds moeilijker worden. Ze krijsd zo hard dat ik mij soms een slechte moeder voel. Ze roept: 'mama waar ben je, hier ben ik'. Dat gaat door merg en been bij mij.. Dan kan ik het soms niet langer volhouden en haal ik haar uit bed. Terwijl ze dan vaak weer gaat spelen en lachen en dus averechts werkt. Want kan weer van voor af aan beginnen in de strijd als ik dr weer in bed leg.
Ik ben een beetje opzoek naar erkenning en verhalen hoe jullie daarmee om gaan.