Babytijd pittig?

Ik heb ook echt het gevoel dat ik niet bij heb kunnen komen van de bevalling, alles ging gelijk in een rap tempo door en door + weinig slaap 💤

Babytijd is super pittig en daar is veel te weinig aandacht voor. Het is na de bevalling gelijk door buffelen, geen tijd voor jezelf en gewoon heel heftig allemaal! Dus logisch dat je dit zo ervaart. Als je enigzins fris ruikt, je haren hebt gekamd en bent aangekleed dan is dat al heel wat en mag je trots zijn op jezelf😁 en straks lekker even die maandag voor jezelf pakken hoor!!!

Hier hetzelfde. Met mijn oudste die lekker in de peuterpuberteit zit en een baby die in de avond erg veel huilt, heb ik nergens ook maar een beetje tijd voor mijzelf 😏

Yup. That’s me. Alsof ik m’n eigen verhaal lees. Soms besef ik pas als ik op bed lig hoe weinig ik die dag heb gegeten/gedronken. Het is echt baby, huishouden, baby. Ik ben blij dat m’n man soms vroeg thuis is.. zelfs douchen moet ik zo gehaast doen, omdat ik bang ben om haar alleen te laten als ze wakker is. Alles werkt op automatische piloot en heb echt totaal geen besef. Maar het gaat over.

Precies dit. Ik hou ontzettend veel van hem, maar ik heb enorm het gevoel te worden geleefd. Geen tijd voor mezelf. Familie die van alles van je wilt, waar ik weer dood moe van wordt. Als ik een keer mijn haar borstel en langer dan 5 minuten kan douchen is dat al een primeur. Ik kan dan ook niet wachten om straks weer te gaan werken en ook weer een individu te zijn in plaats van alleen maar moeder.

Jups. Nooit gedacht dat een simpele douche mijn activiteit van de dag is en hoe je daar dan van kunt genieten 😅 Als ik daar al aan toe kom natuurlijk ..

Zo herkenbaar! 😅😁

Ik dacht dat ik de enige was die het al een hele prestatie vind als ik gedoucht heb, haha 😅 Ik vind het ook heel pittig, mijn zoontje is nu 11 weken. Over 2.5 week ga ik weer werken, ik dacht dat ik daar tegen op zou zien, maar het lijkt me ook wel lekker. Ook weer een deel van mezelf terug zeg maar, ipv hele dagen thuis, alleen maar bezig met mijn zoontje.

Haha nope je bent niet de enige! Ik vergeet wel eens om mn borst ' terug' te stoppen.🤔 En inderdaad eten doe ik ook weinig ik vergeet het tot ik denk hmm waarom heb ik niet zoveel melk

Ik herken me hier ook helemaal in hoor.

Oh meiden ik voel jullie zo... kleine meid is nu 10 weken oud en de meeste dagen voelt het als een prestatie wanneer we allebei enigszins gewassen en aangekleed zijn, zij gegeten en geslapen heeft én het huis nog staat. Dat ik zelf niet eet en drink kom ik vaak pas tegen het avondeten achter. En hoe lief mijn vriend ook is, hoe regelmatig onze moeders ook komen helpen, soms voelt het echt alsof ik er helemaal alleen in ben. Toch fijn om te lezen dat ik niet helemaal alleen (of gek) ben hiermee! 😅

Wat ik me afvraag.... Zijn er ook mama's waarvan dit het tweede kindje is die zich weer zo voelen (maar het even vergeten waren dat het zo heftig was) en die het bij de eerste niet hebben gehad en nu wel?

Hebben jullie het al met mensen erover gesproken? Mijn ervaring is dat ik alleen maar niet helpende opmerkingen krijg; "vind je dit al pittig? Dan ben ik benieuwd hoe je de komende 3 jaar gaat ervaren?", "Is het zo erg joh?!" en "je hebt een model kind, waarom vind jij het nou weer pittig?"

Herkenbaar! Ik vind het echt heel erg pittig. Ik had geen roze wolk verwacht, maar ik had ook niet verwacht dat ik het zo zwaar zou vinden. Heb dan ook een dochtertje die alleen in de draagzak wil slapen. Ik kom niet meer aan mezelf toe. Dat begint op te breken dus heb met man een verdeling gemaakt qua tijd op de dagenndat hij thuis is zodat ik sowieso tijd heb voor mijn hobby. Ook heb ik familie en vriendinnen die me komen ondersteunen de komende tijd en me wat dingen n uit handen nemen. Dat kan iets in het huishouden zijn, maar dat kan ook m'n dochtertje zijn zodat ik even mijn handen vrij heb. Ook maken ze lunch en/of avondeten zodat ik iets fatsoenlijks binnen krijg. Anders leef ik op koekjes en allerlei andere slechte zooi.

Ik heb het precies andersom. Bij de eerste was ik al blij als ik kon poepen op een dag en nu slaapt die kleine uren achter elkaar en m’n kleuter doet ook vaak nog even dr ogen dicht. Enige is wel m’n huis wordt er niet opgeruimder van want ga geen grote schoonmaak houden als ze slapen..

Hier ook hoor. Ons 2e kindje en het is ook weer best pittig. Ritme vinden met een peuter erbij en de hele dag in de weer met of de één of de ander. Ik doe het met alle liefde, maar het is wel echt even aanpoten. Ik moet wel zeggen dat ik het bij de eerste nog zwaarder vond. Al het nieuwe, ik had geen idee. Nu wist ik wel wat er zou komen 😅 maargoed dat besef je ook pas weer als je er weer middenin staat. Op de dagen dat ik alleen met ze ben vraag ik nu ook gewoon de oma's om een ochtendje met de peuter op stap te gaan. Dat is wel fijn.

Herkenbaar! 🙏🏻 Ik vind ook echt dat je vooral begeleiding krijgt tijdens je zwangerschap en in je kraamweek, maar daarna begint het pas écht. Als moeder (en een handjevol vaders) moet je het vaak toch maar allemaal zelf ontdekken. Daar is geen opleiding voor. Ik zeg vaak tegen mijn man; een baby en kinderen grootbrengen vind ik het meest intense wat ik in mijn leven heb gedaan 🙃

Herkenbaar! Fijn dat je dit aangeeft en om te weten dat we niet alleen zijn hierin. Ik hou zielsveel van mijn meisje en na een late miskraam van mijn dochtertje in januari 2018 hebben we een tijdje moeten wachten op ons 2e dochtertje💗💗. Maar eerlijk is eerlijk, het is gewoon ook zwaar! Wij hebben een eigen bedrijf dus moet ook Sony en dan wel wat doen en normaal was het huis altijd heel geordend en opgeruimd. Geven jullie ook borstvoeding? Ik vind het prachtig Darick haar dit kan geven, maar het maakt het wel iets zwaarder weer. Ze zit nu in een sprongetje (nooit verwacht Darick dit zou zeggen..) en daardoor is het wel pittiger! Slapen vind ze wat minder interessant overdag😅. Ze is morgen 9 weken. Ik heb een prachtige, vitale zwangerschap gehad (die ik wel eens mis) en mis zelfs al hoe ze eruit zag en wat ze deed toen ze een week oud was. Maar zo mooi dat ze steeds weer nieuwe dingen doen (zoals die eerste lach!). Voor we het weten kijken we met weemoed terug op deze periode. Dat we voor de 2e keer ondergespuugd op de bank zitten ons kleintje huilend/knuffelend/slapen op onze borst😊.

Vind ik ook! Alle winkels, cursussen, sport, yoga, professionals.. alles is gericht op de zwangerschap! Ik zei nog tegen mijn verloofde (zo heeft dat tegenwoordig haha), als je geld wilt verdienen, ga je richten op de nieuwe mama’s! Ik probeer een leuke update vinden om weer te starten. Als ik Google krijg ik alles voor de zwangerschap. Leuke voedingskleding? Alle modellen zijn zwanger! Sorry, moest ik even kwijt😅..

Wat mij erg helpt is het afspreken met andere moeders. Mijn oudste vermaakt zich heerlijk met andere kinderen,..en ons zoontje van 9 weken slaapt bij mij in de draagzak. Het voordeel hiervan is, het huis blijft opgeruimd en schoon (we zijn tenslotte weg) en ik heb tijd om een kop koffie te drinken met leuke mensen om me heen. Voeden en verschonen gebeurt tussendoor. De tas heb ik standaard gevuld met luiers, verschoning ect. Daar stop ik dan alleen nog op de dag zelf twee flessen water en wat fruit in. Okay het blijft even een race tegen de klok om überhaupt te douchen (meestal voor mijn man gaat werken) dus ja dat is vaak al om 5.30 😅 Het is misschien niet de complete me-time die je beschrijft.. maar het voelt als een uitje.